Στέφανος Κασιμάτης
Είναι απαραίτητο, νομίζω, ο Ν. Τόσκας να τεθεί διά παντός εκτός συναγωνισμού στον κύκλο των κυβερνητικών στελεχών – εκτός συναγωνισμού, εννοώ, στο άθλημα της μπουρδολογίας. Διότι, με τα φυσικά του χαρίσματα, ο Τόσκας υπερτερεί και, αν στην αρχή της εβδομάδας δώσει μια συνέντευξη, τα έχει πει όλα. Χθες, λ.χ., με την αβίαστη φυσικότητα που τον χαρακτηρίζει, πέταξε μέσα στη συνέντευξη και το αστείο της εβδομάδας: «Το κλίμα ασφάλειας αποτυπώνεται στις ανέμελες βόλτες ξένων ηγετών στην Αθήνα», είπε. (Φαντάζομαι, τη στιγμή που το εκστομίζει, να εμφανίζονται πίσω του σύσσωμοι οι Monty Python, όπως είναι τώρα εβδομηντάρηδες, με την τεφροδόχο του μακαρίτη Τσάπμαν μαζί τους, και να τον τρελαίνουν στο φατούρο. Δεν υπάρχει θεία δίκη, γνωστό αυτό· αν όμως δεν φοβάσαι τη φαντασία σου, υπάρχει πάντα αυτό που λένε «poetic justice»…)
Στην ίδια συνέντευξη κατέκτησε τα πρωτεία και στην κατηγορία της κουτοπονηριάς, με το εξής αφελέστατο ερώτημα: «Οι τελευταίες ενέργειες του Ρουβίκωνα, μετά την επίθεση στον Μπουτάρη, ποιον εξυπηρετούν;». Ελα ντε! Ποιον εξυπηρετούν, όταν το κέντρο της προσοχής είναι στη δεξιά βία και έρχεται ο «Ρουβίκωνας» να υπενθυμίσει ότι υπάρχει και αριστερή βία; Πάντως, όχι εκείνους που επιμένουν ότι η βία είναι μόνο δεξιά, ενώ αντίστοιχες πράξεις προερχόμενες από την Αριστερά είναι αγανακτισμένοι πολίτες, συγκεντρωμένο πλήθος, κοινωνικός ακτιβισμός. Στο ανώτερο στάδιο του σοσιαλισμού, η αριστερή βία ονομάζεται συνετισμός και αναμόρφωση και, βεβαίως, ασκείται για το καλό του Ανθρώπου, όπως τα πάντα στον σοσιαλισμό. Ευτυχώς δεν φθάσαμε εκεί. Νομίζω όμως ότι όλα μπορούμε να περιμένουμε ότι θα τα ακούσουμε από έναν άνθρωπο που ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως εύελπις επί δικτατορίας, για να καταλήξει τώρα προστάτης υπουργός των αναρχικών.
Κάθε φορά, πάντως, που βρίσκομαι αντιμέτωπος με το φαινόμενο Τόσκα, κάθε φορά που θαυμάζω την ευφυΐα με την οποία καταφέρνει να εκθέτει τον εαυτό του και την κυβέρνηση, διερωτώμαι πώς κατόρθωσε να συμπληρώσει τριάντα χρόνια στον Στρατό, χωρίς ακρωτηριασμούς ή αυτοτραυματισμούς (που να άφησαν ορατές επιπτώσεις τουλάχιστον). Διότι αυτό είναι ένα επάγγελμα στο οποίο η επαφή με τα όπλα και τα εκρηκτικά είναι αναπόφευκτη. Πρέπει να στάθηκε πολύ τυχερός στη ζωή του…
Πηγή: Καθημερινή
