Κι όμως, μπορούμε και αλλιώς

Κι όμως, μπορούμε και αλλιώς

Σωκράτης Τσιχλιάς

Την Τετάρτη το μεσημέρι κηδεύθηκε από τον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου στον Πειραιά ο Στέλιος Σκλαβενίτης, ο αιφνίδιος και παράλογος θάνατος του οποίου σε ηλικία 53 ετών συγκίνησε το πανελλήνιο. Μαρτυρία για την ποιότητα του ανθρώπου ήταν η συμμετοχή μεγάλου πλήθους στην τελετή και η αληθινή συγκίνηση. Την ίδια ώρα όμως είχε συμβεί και κάτι που μοιάζει πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα, κάτι που φανερώνει ότι εκτός κεντρικής πολιτικής σκηνής, όπου κύριο μέλημα παραμένει η εξόντωση του αντιπάλου, στον κόσμο του επιχειρείν για παράδειγμα, υπάρχουν κανόνες και αρχές, αξίες.

Η άλλη μεγάλη οικογένεια του εμπορίου τροφίμων, η οικογένεια Παντελιάδη, ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι την ίδια ώρα που η αλυσίδα Σκλαβενίτης θα παρέμενε κλειστή, την ώρα της εξοδίου ακολουθίας, 15.00-17.00, και τα δικά της My Market επίσης θα έκλειναν. Εχει όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ανακοίνωσή τους, καθώς δεν επικαλείται για την απόφαση μόνο τον αυτονόητο λόγο της τιμής προς τον εκλιπόντα ανταγωνιστή τους: «Ως ελληνική εταιρεία επιλέγουμε τα καταστήματά μας στην Αττική να παραμείνουν κλειστά εις ένδειξη σεβασμού και τιμής, αλλά και στο πλαίσιο της ηθικής, που αξιώνει να μην εκμεταλλευτούμε σε καμία περίπτωση, σε εμπορικό επίπεδο, το κλείσιμο των καταστημάτων Σκλαβενίτη την ίδια ώρα». Και τα μικρότερα Bazaar Supermarkets όμως, με μια λιτή συγκινητική ανακοίνωση, «με σεβασμό στη μνήμη του καλού φίλου», γνωστοποίησαν ότι θα είναι επίσης κλειστά την ίδια ώρα.

Ποιος θα κατηγορούσε τις αλυσίδες αυτές αν παρέμεναν ανοιχτές και απλώς εκπροσωπούνταν στην κηδεία, έχοντας εκδώσει και μια θερμή ανακοίνωση; Κανένας. Ούτε θα είχε περάσει από το μυαλό μας ως βιαστικών καταναλωτών ότι θα μπορούσε να συμβεί. Ούτε όταν το μάθαμε συνειδητοποιήσαμε αμέσως ότι αυτή η πράξη υψηλής ηθικής αξίας, πράξη που διδάσκει ότι στον ανταγωνισμό υπάρχουν όρια, που υπενθυμίζει κανόνες άγραφους για μια δημιουργική συνύπαρξη σε μια κοινωνία, είχε μετρήσιμο οικονομικό κόστος για αυτές τις εταιρείες και το ανέλαβαν. Για να υπηρετήσουν αυτό που τους υπαγορεύουν το συναίσθημα και οι ηθικοί κανόνες πήγαν κόντρα στο στενό συμφέρον τους. Ετσι μεταφράζεται το κλείσιμο των ανταγωνιστών του Σκλαβενίτη, την ίδια ώρα με τα δικά του καταστήματα, λόγω της κηδείας.

Ηταν αρκετοί πολιτικοί νομίζω στην κηδεία του Στέλιου Σκλαβενίτη. Ολοι τους όμως, με πρώτη την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που έχει κάνει το μη κανονικό, το ανηλεές «ή εμείς ή εσείς» κανόνα της πολιτικής της, ίσως είναι ευκαιρία να αναστοχαστούν. Αξίες και όραμα θα δημιουργήσουν τη νέα μεγάλη πλειοψηφία ενεργών πολιτών. Αυτό έχει ανάγκη η πατρίδα, επιχειρήματα χρειάζεται η δημοκρατία, δεν λύνονται τα μεγάλα εθνικά θέματα με μάχες χαρακωμάτων, με διασυρμό αντιπάλων με εμφυλιοπολεμικές ρητορικές. Οταν η κυβέρνηση όμως δεν δύναται, είναι η ώρα της αντιπολίτευσης, και δη της μείζονος, να πείσει ότι θα αναλάβει το κόστος της αλλαγής του πολιτικού μας πολιτισμού.

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *