Πάσχος Μανδραβέλης
Σε έναν κόσμο που αλλάζει ταχύτατα, η διά βίου μάθηση είναι ένα από τα όπλα που έχουν οι άνθρωποι για να μη μείνουν εκτός των οικονομικών διεργασιών. Κράτη, επιχειρήσεις, οργανισμοί, πανεπιστήμια χρηματοδοτούν προγράμματα απόκτησης νέων δεξιοτήτων, έτσι ώστε οι πολίτες να μπορούν γρήγορα να προσαρμόζονται στις νέες πραγματικότητες που διαρκώς δημιουργούν η τεχνολογία και η παγκοσμιοποίηση. Ευγενής στόχος, αλλά γιατί περιορίζεται μόνο στον τομέα της οικονομίας; Και η πολιτική αλλάζει ταχύτατα, και η Δημοκρατία αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις, και οι κανόνες συμβίωσης από την επέλαση των νέων τεχνολογιών πρέπει διαρκώς να αλλάζουν.
Η αλήθεια είναι ότι οι θεσμοί αλλάζουν, αλλά ερήμην των πολιτών. Ποιος κατάλαβε σε τι χρειάζονται οι Ανεξάρτητες Αρχές; Υπάρχουν πολλοί –ακόμη και εγγράμματοι– που τις θεωρούν εμπόδια υλοποίησης της λαϊκής βούλησης και διάφοροι λαϊκιστές χρησιμοποιούν αυτήν τη δοξασία για να τις απαξιώσουν. Στο θέμα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων επικρατεί χάος. Περάσαμε μια εποχή που όλα ήταν «προσωπικά δεδομένα», ακόμη και τα δημόσια δεδομένα, και σύντομα θα καταλήξουμε ότι καμία πληροφορία δεν χρήζει προστασίας. Η ψηφιακή τεχνολογία δημιουργεί νέες προκλήσεις σε ό,τι αφορά την κοινωνικοποίηση των πνευματικών έργων και σχεδόν κρυφίως το αμερικανικό Κογκρέσο και η ημέτερη Ευρωβουλή επεκτείνουν τον χρόνο προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων κάθε φορά που ένα προσοδοφόρο έργο φτάνει στη λήξη του· έγινε πριν από χρόνια στις ΗΠΑ για τους χαρακτήρες του Disney, έγινε και πρόπερσι στην Ευρώπη για τα τραγούδια των Beatles. Το πολιτικό χρήμα, έστω νομοτύπως διά των προεκλογικών χορηγιών, διαμορφώνει πλειοψηφίες· όχι κομματικές, αλλά για διάφορα θέματα, όπως π.χ. η οπλοκατοχή στις ΗΠΑ.
Βεβαίως στην Ελλάδα οι νέες προκλήσεις της Δημοκρατίας είναι ψιλά γράμματα. Εδώ, σε ό,τι αφορά τη δημοκρατική εκπαίδευση, πρέπει να ξεκινήσουμε από το Δημοτικό. Να μάθουμε στη γενιά της Μεταπολίτευσης κι εντεύθεν ότι η βία δεν είναι δημοκρατικό δικαίωμα που πηγάζει από τη «δίκαιη οργή του λαού», αλλά ακύρωση της Δημοκρατίας στην πράξη. Να μάθουν διάφοροι προύχοντες των αριστερών γραμμάτων ότι οι νόμοι δεν ακυρώνονται στα πεζοδρόμια, αλλά στη Βουλή· να καταλάβουν ότι οι επαναστάσεις που ονειρεύονται δεν παράγουν δίκαιο, αλλά μόνο άδικα.
Επείγει η θέσπιση προγραμμάτων διά βίου μάθησης της Δημοκρατίας· το αποδεικνύουν τα εκλογικά αποτελέσματα σε όλη τη Δύση. Στην Ελλάδα είναι ακόμη πιο επείγον και πρέπει να ξεκινήσουν από ψηλά. Να μάθει η κυβέρνηση και η εκάστοτε πλειοψηφία ότι το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής δεν είναι περιττή γραφειοκρατία που δυσχεραίνει την άσκηση της εξουσίας, αλλά ασφαλιστικές δικλίδες της πολιτεύματος. Να μάθουν τι είναι Δημοκρατία και με τις πράξεις τους να μας τη διδάξουν…
Πηγή: Καθημερινή
