Αθανάσιος Έλλις
Το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης για το όνομα της ΠΓΔΜ δεν θα αποφέρει οφέλη στην Ελλάδα. Για να πετύχει μια τέτοια μαζική συγκέντρωση πρέπει να πραγματοποιηθεί τη σωστή στιγμή και να εντάσσεται σε μια συνολική εθνική στρατηγική, κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση αυτού που διοργανώθηκε την Κυριακή. Το συγκεκριμένο θα συσπειρώσει κάποιες δυνάμεις, θα διαιρέσει κάποιες άλλες, αλλά την Ελλάδα δεν θα τη βοηθήσει. Τα τελευταία 25 χρόνια έχουν μεταβάλει πλήρως την εξίσωση, με αποτέλεσμα το συλλαλητήριο της Κυριακής να μην μπορεί να εξυπηρετήσει τις θέσεις που πρόβαλαν οι διοργανωτές του, όσο σεβαστές ή ιστορικά ορθές και αν είναι.
Η ευκαιρία χάθηκε πριν από 25 χρόνια. Ο γράφων συμμετείχε στα συλλαλητήρια που διοργανώθηκαν στην Ουάσιγκτον, μπροστά από τον Λευκό Οίκο, τον Δεκέμβριο του ’92, και στη Νέα Υόρκη, έξω από την έδρα των Ην. Εθνών, τον Ιανουάριο του ’93. Τότε που είχαν σημασία. Τότε που η γειτονική χώρα δεν είχε ακόμη αναγνωριστεί διεθνώς. Τότε που προσπαθούσε να ορθοποδήσει. Τότε που το όνομα ήταν ακόμη «ανοικτό». Τότε που όντως η φωνή του ελληνικού λαού μπορούσε να ακουσθεί και να επηρεάσει.
Εάν τότε, που οι συσχετισμοί ήταν υπέρ της Ελλάδας, τα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης, της Μελβούρνης, της Αθήνας, της Ουάσιγκτον, της Νέας Υόρκης εντάσσονταν σε μια εθνική στρατηγική, θα μπορούσαν να είχαν αποφέρει αποτελέσματα. Δυστυχώς, οι μαξιμαλιστικές θέσεις, οι εσωτερικές διαιρέσεις, και οι κακοί χειρισμοί οδήγησαν ουσιαστικά σε ήττα. Ενα τέταρτο του αιώνα μετά, ολόκληρη η ανθρωπότητα, σχεδόν 140 κράτη, έχουν αναγνωρίσει τη γειτονική χώρα ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Το ευκταίο δεν πρόκειται να επιτευχθεί. Τώρα ο εφικτός εθνικός στόχος είναι η αντικατάσταση του σκέτου «Μακεδονία» από μια σύνθετη ονομασία που να χρησιμοποιείται από όλους. Δεν είναι εύκολο, αλλά μπορεί να επιτευχθεί, αν κόμματα, πολίτες και ομογένεια κινηθούν σωστά.
Αν το συλλαλητήριο της Κυριακής εξέπεμπε ένα μήνυμα ενότητας, αποφασιστικότητας, αλλά και ρεαλισμού, θα ενίσχυε τη διαπραγματευτική θέση της χώρας και θα αύξανε τις πιθανότητες εξασφάλισης μιας καλύτερης ονομασίας από αυτή που ισχύει σήμερα. Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη. Αντίθετα, όλα δείχνουν ότι θα επιδράσει διχαστικά. Οι διαδηλωτές «περιμένουν στη γωνία» τους διαπραγματευτές. Οχι της ΠΓΔΜ, αλλά της Ελλάδας. Δυστυχώς, δεν διδαχθήκαμε από τα λάθη του παρελθόντος.
Πηγή: Καθημερινή
