Πάσχος Μανδραβέλης
Στον μπαχτσέ της Αριστεράς φύεται πλέον κάθε φρούτο. Κυρίως τα παράξενα. Είναι λυπηρό ότι ο χώρος έχασε μια ολόκληρη θεωρία και δεν μπόρεσε να φτιάξει άποψη για τα γεγονότα. Γκρινιάζει για ό,τι κι αν συμβεί. Σαν θρησκευτική σέχτα, που περιμένει τη Δευτέρα Παρουσία, καταφέρεται εναντίον όσων μπορεί να ευχαριστούν τους απλούς καταναλωτές. Ετσι, μια αριστερή οργάνωση που φέρει τον ξενικό τίτλο «Reworkers» πλειοδοτεί σε επίθετα κατά της καταναλωτικής γιορτής, που –ως καπιταλιστική– έχει επίσης ξενικό τίτλο: «Black Friday».
Να σημειώσουμε πως η εν λόγω οργάνωση είναι τυπική της Νέας Αριστεράς. Δεν έχει ονόματα όσων συμμετέχουν, ούτε γραφεία. Μπορεί να είναι απλώς μια σφραγίδα. Αλλά το γεγονός ότι το επίσημο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, left.gr, φιλοξενεί τα κείμενά της μπορεί να σημαίνει ότι είναι σημαντική στον μικρόκοσμο της Αριστεράς που κυβερνά.
«Οι εργοδότες», μας πληροφορεί η οργάνωση που δεν ξέρουμε από που κρατάει η σκούφια της, «επενδύουν στην καταναλωτική υστερία, στον καταναλωτικό κανιβαλισμό, ρίχνοντας τεχνηέντως τις τιμές και αυξάνοντας ουσιαστικά την εκμετάλλευση πάνω στην εργασία. Λευκές Νύχτες, Μαύρες Παρασκευές, ανοιχτά καταστήματα τις Κυριακές: όταν η υπόθεση έχει να κάνει με την εκμετάλλευση, η φαντασία των εργοδοτών είναι αχαλίνωτη» (left.gr 24.11.2017).
Βεβαίως, για να πούμε και του Αριστερού το δίκιο, οι επιχειρήσεις δεν κάνουν όλα αυτά τα τρικ μάρκετινγκ για την ψυχή της μάνας τους· ούτε για το καλό του σοσιαλισμού. Προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν τις πωλήσεις και δημιουργούν μια σχέση κέρδους (win-win) με τους καταναλωτές. Οι πρώτοι αυξάνουν τον τζίρο και οι δεύτεροι πετυχαίνουν καλές εκπτώσεις. Υπάρχει, βεβαίως, ο κίνδυνος εκμετάλλευσης των εργαζομένων· κι όχι επειδή «είναι αναγκασμένοι να χαμογελούν, που επιβάλλει το καθεστώς της σύγχρονης εργασιακής δουλείας», όπως καταγγέλλει η οργάνωση. Αλλά γι’ αυτόν τον λόγο έχουμε και πληρώνουμε την Επιθεώρηση Εργασίας. Αν δεν το κάνει, πρέπει η κυβέρνηση να την ενισχύσει. Το επιχείρημα πως επειδή δεν λειτουργεί το κράτος, δεν πρέπει να δουλέψει και η αγορά είναι κομμουνιστικό και –ας μας συγχωρεθεί η ταυτολογία– παράλογο.
Χθες, χιλιάδες καταναλωτές βρήκαν κάτι που ήθελαν σε τιμή που μπορούσαν. Κάποιοι μπορεί να χάρηκαν για την επιλογή τους. Να, πούμε ότι «κακώς» χάρηκαν, όπως επιτάσσει η κομμουνιστική ορθοδοξία και πως αυτοί «είναι παραπλανημένα θύματα του καταναλωτισμού»; Ας το πούμε, αλλά τουλάχιστον ας αναγνωρίσουμε πως έχουν το ελεύθερο να διαλέξουν και πως οι ουρές που δημιουργούνται, δεν είναι λόγω έλλειψης των προϊόντων, κάτι για το οποίο φημίζονταν οι «σοσιαλιστικοί παράδεισοι»…
Πηγή: Καθημερινή
