Διονύσης Γουσέτης
Έγραψε η βουλευτής και τομεάρχης Παιδείας της Ν.Δ. Νίκη Κεραμέως: «Η Αριστερά έχει δώσει σημαντικούς αγώνες στον τόπο». Και της επιτέθηκαν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματός της Γ. Κεφαλογιάννης και ο αντιπρόεδρος Αδ. Γεωργιάδης. Απάντησαν ότι «η κατάληξη όλων των αριστερών κυβερνήσεων ήταν καταστροφές». Ο κ. Γεωργιάδης είναι από τους αξιέπαινους πολιτικούς που κάνει και επάγγελμα και επίσης κάνει αυτοκριτική. Ομως αυτός ο πρωτόγονος μανιχαϊσμός (εμείς όλοι οι καλοί και αυτοί όλοι οι κακοί) απέχει από την αλήθεια. Κυρίως διχάζει και άρα πληγώνει θανάσιμα την κοινωνία μας. Φτωχαίνει και τη Ν.Δ. διότι συσπειρώνει τους αντιπάλους της και της στερεί ψήφους.
Ναι, η Αριστερά έχει φέρει αίμα και καταστροφές στη χώρα μας. Αλλά και η Δεξιά, επίσης. Από την εποχή του βασιλέως Κωνσταντίνου μέχρι τη χούντα των συνταγματαρχών. Ναι, η παρούσα κυβέρνηση έχει βουλιάξει την κοινωνία μας και πρέπει να φύγει με κάθε νόμιμο τρόπο. Αλλά ας μην ξεχνάμε ποιοι έφεραν την κρίση και ποιοι ανέβασαν με τις μικρονοϊκές πολιτικές τους τη λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Ωστόσο, στη δημοσίευση της κ. Κεραμέως υπάρχει ένα κενό: η κρίση απέδειξε ότι σήμερα η διαχωριστική γραμμή δεν είναι μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς. Είναι αλλού. Από τη μια βρίσκονται αυτοί που διαιωνίζουν την κλειστή κοινωνία, που υπονομεύουν τις μεταρρυθμιστικές συμφωνίες που υπογράφουν με τους εταίρους, που καλλιεργούν το πελατειακό κράτος. Τέτοιους είδαμε πολλούς σε όλα τα κόμματα που μας κυβέρνησαν από το 2010, αλλά και νωρίτερα. Από την άλλη, βρίσκονται αυτοί που πολεμούν όλα αυτά. Που επιζητούν μια ανοικτή κοινωνία. Είναι λιγότεροι, αλλά τους βλέπουμε επίσης σε όλα τα κόμματα. Αυτοί οι άνθρωποι πέρα από τα αντίπαλα κόμματα έχουν να αντιμετωπίσουν την πλειονότητα των δικών τους κομμάτων, που τους πολεμά επειδή νιώθει ότι κινδυνεύει αν αυτοί και οι αντιλήψεις τους επικρατήσουν. Ενα παράδειγμα από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο υφυπουργός Οικονομίας Στέργιος Πιτσιόρλας, στόχος συναδέλφων του. Ενα παράδειγμα από τη Ν.Δ. είναι ο πρόεδρός της Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος εξελέγη ενάντια στον μηχανισμό. Στόχος έγινε και το μεταρρυθμιστικό έργο της Αννας Διαμαντοπούλου.
Η κ. Κεραμέως, όπως τη γνώρισα, διαθέτει τη στόφα του μεταρρυθμιστή. Απαιτείται όμως και αγώνας, αντί να σβήνει την άποψή της από το Twitter, απέναντι στο λιντσάρισμα.
Πηγή: Καθημερινή
