Μαρία Κατσουνάκη
Εμαθε θεαματικά γρήγορα η κυρία Κονιόρδου τον ρόλο της υπουργού. Θεαματικά για την ίδια, όχι όμως και για το αντικείμενό της. Προφανώς η εξουσία οφείλει να έχει στοιχεία θεατρικότητας αλλά αν αρκεστεί σε αυτά, καταλήγει καρικατούρα σε ένα παρωχημένο και εξαντλημένο έργο.
Η εδώ και οκτώ μήνες υπουργός Πολιτισμού έχει αναπτύξει αξιοσημείωτη κινητικότητα «εκτός έδρας», με ικανό αριθμό ταξιδιών και μετακινήσεων, εντός, όμως, εμφανίζει εξίσου αξιοσημείωτη στασιμότητα. Το ηλεκτρονικό εισιτήριο στα μουσεία και στους αρχαιολογικούς χώρους αποτελεί μείζον θέμα. Εκατομμύρια τα διαφυγόντα κέρδη που εξακολουθεί να προκαλεί η μη εφαρμογή του. Σταθερά, από το πρώτο διάστημα της θητείας της, η κ. Κονιόρδου δίνει ατάραχη την εξής απάντηση: «Εντός του μήνα αναμένεται να αναδειχθούν οι ανάδοχοι για το ηλεκτρονικό εισιτήριο στους αρχαιολογικούς χώρους». Και οι μήνες περνούν… Η δε έκφραση «θα εφαρμοστεί πιλοτικά σε 13 αρχαιολογικούς χώρους» αποτελεί ένα άλλο καθησυχαστικό εύρημα που επαναλαμβάνει όποτε υποχρεωθεί από τη συγκυρία. Οι καταγγελίες ότι τα υψηλά ποσοστά ελεύθερων εισιτηρίων δηλώνουν πως υπάρχει μια μηχανή που παράγει δωρεάν επισκέπτες, ότι κάποιοι καταληστεύουν συστηματικά τους μεγάλους αρχαιολογικούς χώρους (όσοι γνωρίζουν, μιλούν για «συμμορίες»), βρίσκουν την κ. Κονιόρδου με έτοιμες δηλώσεις κενής ρητορείας: «Είναι γνωστή η παθογένεια και είναι χρόνια» ή «είναι σε γνώση μας το πρόβλημα και είμαστε σε φάση επεξεργασίας του».
Γιατί καθυστερεί και μετατίθεται διαρκώς η εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου; Ποιοι, πώς και με τι «πλάτες» λυμαίνονται τα έσοδα από τους αρχαιολογικούς χώρους; Εις απάντησιν, η υπουργός ασχολείται με άλλα. Οπως να «θεραπεύει χρόνιες δυσλειτουργίες» Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων, στηρίζοντας τροπολογίες που επιτρέπουν διορισμό καλλιτεχνικών διευθυντών με απολυτήριο Λυκείου. Κι εδώ ακόμη, αν την ενδιέφερε να παράγει έργο κι όχι συντεχνιακές εξυπηρετήσεις, θα μπορούσε να προχωρήσει σε αναμόρφωση των ΔΗΠΕΘΕ, ενός θεσμού που έχει κλείσει τον κύκλο του. Ή, ακόμη πιο επείγον, να θεσπίσει την προκήρυξη διεθνών διαγωνισμών για τις θέσεις των καλλιτεχνικών διευθυντών, σε όλους τους οργανισμούς, ώστε να μη διορίζονται από τον εκάστοτε υπουργό. Αλλά για όλα αυτά χρειάζονται κόπος, συγκρούσεις και βούληση διαφορετική από το να τραγουδάς «πού να βρω την ψυχή μου», όπως έκανε πρόσφατα η υπουργός, σε συνέντευξη Τύπου στη Λυρική Σκηνή.
Πηγή: Καθημερινή
