Πάσχος Μανδραβέλης
Ο τυφώνας Μακρόν δεν σάρωσε μόνο τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα στη Γαλλία. Ράγισε και τα αντισυστημικά. Η Ανυπότακτη Γαλλία και το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα συγκέντρωσαν 13,74% των ψήφων έναντι του 19,64% που πήρε ο Ζαν-Λικ Μελανσόν προ ολίγων εβδομάδων. «Πλήρωσε την αλαζονεία και την αμετροέπειά του», λένε οι αναλυτές στη Γαλλία.
Χειρότερη είναι η επίδοση του Εθνικού Μετώπου που πήρε το 13,20% των ψήφων έναντι του 21,53% που συγκέντρωσε η Μαρίν Λεπέν στον πρώτο γύρο των προεδρικών. Ετσι, από τις 15 έδρες που είχε στόχο ώστε να συγκροτήσει κοινοβουλευτική ομάδα, οι προβλέψεις για τον δεύτερο γύρο δίνουν στο Εθνικό Μέτωπο 1-5 έδρες, με πιθανότερο τη μία έδρα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή τη μία έδρα θα την καταλάβει η Μαρίν Λεπέν. Μετά πολλές αποτυχημένες προσπάθειες να γίνει βουλευτής, τα χθεσινά αποτελέσματα την έφεραν κοντά στον στόχο της. Η αρχηγός του ακροδεξιού λαϊκιστικού κόμματος ήρθε πρώτη στην 11η περιφέρεια του Πα-ντε-Καλέ με 46,02% και θα μονομαχήσει την ερχόμενη Κυριακή με την Αν Ροκέ, την υποψήφια του κόμματος του Μακρόν, η οποία απέσπασε μόλις 16,43% των ψήφων. Υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσει μέχρι την τελευταία ψήφο το «ρεπουμπλικανικό μέτωπο» και να συνασπιστεί απέναντί της το υπόλοιπο 53,98%; Απίθανο. Ετσι κι αλλιώς ο «πολύς» Ζαν-Λικ Μελανσόν μετά τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών δεν προέκρινε την ήττα της Ακροδεξιάς. «Ο καθένας από εσάς ας αποφασίσει με τη συνείδησή του», είπε, ή «Τι Μακρόν, τι Λεπέν» όπως θα έλεγαν και οι εγχώριοι ανόητοι.
Αυτό ήταν πάντα το πρόβλημα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Βλέπει το δένδρο της «επανάστασης» και χάνει το δάσος της Δημοκρατίας. Από την εποχή της Βαϊμάρης μέχρι και σήμερα η Ακροδεξιά κερδίζει πατώντας στη βλακώδη στάση της Ακροαριστεράς. Η τελευταία διαβρώνει στη συνείδηση των πολιτών τη Δημοκρατία, ροκανίζει τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, δημιουργεί της αντικειμενικές συνθήκες ώστε οι πολίτες να απαιτούν άμεσες λύσεις έστω σε βάρος των κανόνων της Δημοκρατίας. Ο λαϊκισμός ξεκινά από τη λανθασμένη ιδέα ότι, για την επίλυση των πολύπλοκων προβλημάτων, αρκεί μια έφοδος στα χειμερινά ανάκτορα. Και επειδή τα προβλήματα στην κοινωνία δεν λύνονται με «ένα ντου», αρχίζουν οι εκπτώσεις στις «μικρές λεπτομέρειες» της Δημοκρατίας· είτε αυτές αφορούν τη σύμπραξη των δημοκρατικών δυνάμεων για να κλείσει ο δρόμος προς την Ακροδεξιά είτε να σέβονται το Κοινοβούλιο και να μη χώνουν μνημόνια σε νόμους για την αλιεία είτε (τέλος) να σέβονται τα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα.
Ο δρόμος της Δημοκρατίας είναι δύσκολος, δαιδαλώδης και κουραστικός. Αυτό δεν θέλουν να καταλάβουν οι ανόητοι τεμπέληδες που φαντάζονται ότι όλη η πολιτική είναι απλώς ένα «ντου»…
Πηγή: Καθημερινή
