Σήφης Πολυμίλης
Χρειάστηκαν 100 χρόνια για να αποπληρώσει η Ελλάδα την τελευταία δόση του δανείου μετά τη χρεοκοπία του 1898. Η εποπτεία της επιτροπής του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου δεν έφθασε βέβαια μέχρι το 1999 οπότε σταματήσαμε να πληρώνουμε τα λάθη και τις αμαρτίες των παππούδων ή προπαππούδων μας. Οπως αποδεικνύει όμως η αέναη διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ, από αυτή την οδυνηρή εμπειρία αλλά και άλλες που ακολούθησαν μυαλό δεν βάλαμε…
Οι τυχοδιωκτισμοί, οι τζάμπα μαγκιές για εσωτερική κατανάλωση, οι επαναλαμβανόμενες διαψεύσεις, ακόμα και οι μηδέποτε εκπληρωθέντες ευσεβείς πόθοι για αλλαγή συσχετισμών στην Ευρώπη, ουδέποτε πτόησαν τον κ. Τσίπρα και τους υπουργούς του. Αφηναν να χάνεται η μια ευκαιρία μετά την άλλη, το ένα ορόσημο – που οι ίδιοι έθεταν – μετά το άλλο, για να φθάσουν στο τέλος να αποδεχθούν πλήρως αυτά για τα οποία υποτίθεται έδιναν αδιαπραγμάτευτες μάχες.
Η οικονομία βούλιαξε πάλι στην αβεβαιότητα, ο λογαριασμός διογκώθηκε και φυσικά τα επώδυνα μέτρα δεν τα γλιτώσαμε. Κερδίσαμε όμως την… επιστροφή των συλλογικών συμβάσεων μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος. Λες και το μείζον θέμα για μια καθημαγμένη οικονομία και για μια κοινωνία που την πνίγει η ανεργία είναι αν θα διαπραγματευθούν οι συνδικαλιστές μια αύξηση του 1%.
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η Αριστερά στις ποικίλες εκδοχές της δεν είχε ποτέ επαφή με τα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας. Πέρα από τις ιδεολογικές αγκυλώσεις και την αποστροφή σε κάθε είδους επιχειρηματική δραστηριότητα, υπήρχαν κυρίως διάφοροι αιθεροβατούντες που ανέπτυσσαν θεωρίες εκ του ασφαλούς μέσα από τον περίκλειστο κόσμο των πανεπιστημιακών αμφιθεάτρων. Καταδίκαζαν τον επάρατο νεοφιλελευθερισμό, αντάλλασσαν φιλοφρονήσεις για την αριστεροσύνη τους μέχρι που κάποιοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα.
Οι θεωρίες τους βέβαια κατέρρευσαν αλλά μαζί οδηγήθηκε μια ολόκληρη χώρα στον εγκλωβισμό μιας ακόμα μακροχρόνιας εξάρτησης. Δεν υπογράφουν λέει νέο μνημόνιο, αλλά αποδέχονται μέτρα για το 2020, το ’21 και βλέπουμε.
Για δεκαετίες ολόκληρες οι νεότερες γενιές, ενδεχομένως και οι επερχόμενες, θα πληρώνουν πάλι τα δικά μας σπασμένα. Ο κ. Τσίπρας και η παρέα του όμως θα αισθάνονται υπερήφανοι που εν ονόματι της Αριστεράς μας απάλλαξαν από το παλιό διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και για τις σκληρές μάχες που έδωσαν ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό…
Πηγή: Καθημερινή
