Μπάμπης Παπαδημητρίου
Ας συνεχίσουμε στη χθεσινή ανάγνωση της πραγματικότητας, υπενθυμίζοντας ότι στην κυβέρνηση βρίσκονται σήμερα οι οπαδοί των φόρων, που θέλουν να πάνε να αυξήσουν τα κρατικά έσοδα σε ύψος μεγαλύτερο από εκείνο των δαπανών κατά 3,5 εκατοστιαίες μονάδες του εκάστοτε τρέχοντος εγχωρίου προϊόντος. Επίσης, ότι στην προγραμματισμένη τους προσπάθεια να αυξήσουν το πλεόνασμα από τη μισή μονάδα που έπρεπε να έχουμε πετύχει πέρυσι και το 1,75% για εφέτος στο 3,5% όπου θα παραμείνει για μια δεκαετία μετά το 2018, υποστηρίζονται με κάθε μέσο από την Επιτροπή των Βρυξελλών, τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας και όλα (σχεδόν) τα κράτη-μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας. Οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ έχουν αντίθετη άποψη. Πιστεύουν –και το γράφουν και το λένε– εδώ και πάρα πολύ καιρό, ότι η παραγωγική Ελλάδα χρειάζεται ελάφρυνση της φορολογικής πίεσης, χωρίς πάντως να επιβαρυνθεί το εισόδημα όσων προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα ενόσω ζουν κοντά στη γραμμή της φτώχειας. Ηδη, από το καλοκαίρι του τρίτου μνημονίου είχαν εκφράσει τις αντιρρήσεις τους με τις φορομπηχτικές επιλογές που προσδιόρισαν τα ως άνω πρωτογενή πλεονάσματα. Επιπλέον, στις 16 Δεκεμβρίου 2016 ο γνωστός «σκληρός» του Ταμείου Τόμσεν, το αφεντικό της κ. Βελκουλέσκου και ο νέος επικεφαλής οικονομολόγος Ομπστφελντ τιτλοφορούσαν ένα πολύ κατατοπιστικό άρθρο τους με «Το ΔΝΤ δεν ζητεί από την Ελλάδα περισσότερη λιτότητα».
Είχε προηγηθεί ένα ακόμη από τα συνηθισμένα ξεσπάσματα της ομάδας Τσίπρα, όταν προσπάθησαν να ρίξουν στο Ταμείο και στις απαιτήσεις του μία ακόμη αποτυχία τους να κλείσουν τη δεύτερη αξιολόγηση.
Το εμπόδιο που έβαζε το Ταμείο ήταν πραγματικό: πίστευε και πιστεύει, όπως καταγράφηκε στην προ ημερών δημοσιευμένη ειδική έκθεση για την Ελλάδα, ότι το σωστό δημοσιονομικό πλεόνασμα είναι 1,5% του ΑΕΠ και όχι 3,5%.
Το ΔΝΤ βάζει αυτό το όριο για δύο λόγους: πρώτον, πιστεύει πως ένα τόσο υψηλό πλεόνασμα δεν είναι απαραίτητο. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να περικοπεί το χρέος, άρα να μειωθούν οι ανάγκες εξυπηρέτησής του. Κυρίως μάλιστα, όπως δήλωσε η διευθύνουσα Κριστίν Λαγκάρντ μετά τη συνάντησή της με την κ. Μέρκελ, «αυτό που ζητάμε είναι η μείωση του επιτοκίου», δηλαδή ό,τι ακριβώς πληρώνουμε με το πρωτογενές πλεόνασμα.
Δεύτερον –και κατά τη γνώμη μου σημαντικότερο– είναι ότι όπως υποστηρίζει το ΔΝΤ, η κυβέρνηση «πρέπει να αποφύγει αυτή τη στιγμή περαιτέρω μείωση του ελλείμματος με περαιτέρω αύξηση των φόρων, αλλά να επιδιώξει τη δημοσιονομική ισορροπία μέσω αξιόπιστων μεταρρυθμίσεων». Με δυο λόγια, «ούτε ένα ευρώ νέους φόρους» αλλά ένα νέο σύστημα φορολόγησης, που θα διευκολύνει τα μεσαία εισοδήματα να αυξήσουν την κατανάλωσή τους και τις επιχειρήσεις να αναλάβουν επενδύσεις. Μόνον που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει τίποτε από αυτά τα δύο!
Πηγή: Καθημερινή
