Δημήτρης Ρηγόπουλος
Εάν ήσασταν διαφημιστής τι θα προτιμούσατε: να στήσετε μια καμπάνια υπέρ των μεταρρυθμίσεων που θα έκαναν τη χώρα πιο ανταγωνιστική στη Ζώνη του Ευρώ ή να δημιουργήσετε μια σειρά από σποτάκια που θα προπαγανδίζουν την επιστροφή στη δραχμή;
Ας είμαστε ειλικρινείς: το δεύτερο σενάριο θα κάνει τη δουλειά σας πιο εύκολη. Εδώ, η φαντασία μπορεί να καλπάσει ανενόχλητη: μνημόνια τέλος, αξιολογήσεις τέλος, Σόιμπλε τέλος, νομισματική πολιτική made in Χολαργός, έξω ντέρτια και καημοί. Ενώ, στην αντίστροφη κατάσταση, ο μεγάλος αντίπαλος είναι η πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που διαρκεί περισσότερο από αυτό που μπορούμε να αντέξουμε. Επτά χρόνια είναι πάρα πολλά.
Το δίλημμα δείχνει (προς το παρόν) φανταστικό. Αλλά τα σημάδια είναι ανησυχητικά, εάν ανήκετε στη χλιαρή πλειοψηφία που εξακολουθεί να υποστηρίζει το κοινό νόμισμα, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Και αν φυσικά εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι οι δημοσκοπήσεις έχουν αξία στον ρευστό κόσμο του 2017.
Η τάση είναι εμφανής κι αν την αντιπαραβάλουμε με την αντίστοιχη εποχή πέρυσι, οι διαφορές δεν είναι καθόλου αμελητέες. Το στρατόπεδο της δραχμής ενισχύει τις δυνάμεις του, αυτό είναι το γενικό συμπέρασμα. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για «ανατροπή», αλλά για «συνθήκες ανατροπής», καθώς το ρεύμα υπέρ της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα δρα κυκλωτικά: από την πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας Alco μάθαμε ότι οι περισσότεροι συμπατριώτες μας πιστεύουν πως η ένταξη της χώρας μας στη Ζώνη του Ευρώ ήταν λανθασμένη (58% έναντι 38%, ποσοστό που παραπέμπει ευθέως στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2015) ενώ το 41% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι η Ευρωζώνη δεν θα συνεχίσει να υφίσταται και το 40% ότι θα συνεχίσει.
Οσο κι αν κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε, όσο κι αν το ξορκίζουμε κάθε φορά που σώζεται η παρτίδα στο παρά πέντε (ή στο «και ένα»), το πραγματικό debate στην Ελλάδα παραμένει το δίπολο ευρώ/δραχμή. Και αν ψάχνετε για τη μεγαλύτερη αλλαγή απ’ όλες, θυμηθείτε την περίφημη φράση του Αλέξη Τσίπρα από το καλοκαίρι του 2012 («το ευρώ δεν είναι φετίχ»). Μόλις χθες η Λαϊκή Ενότητα κάλεσε σε προσκλητήριο κατά του ευρώ όλες τις αριστερές αντιμνημονιακές δυνάμεις. Θα θυμάστε ότι ακόμα και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 τα στελέχη που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ είχαν δυσκολία στο να υιοθετήσουν ευθέως μια ξεκάθαρη ρητορική υπέρ της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα – «δεν είμαστε το κόμμα της δραχμής», είχε δηλώσει παλαιότερα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Πώς να εξηγήσουμε τη νέα, ξεκάθαρη γλώσσα; Ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι σύντροφοί του, παρακολουθώντας τις χαμηλές δημοσκοπικές επιδόσεις του κόμματός τους αλλά και την αύξηση του ρεύματος κατά του ευρώ, σπεύδουν να οικειοποιηθούν την τάση.
Το βάρος, όμως, δεν πέφτει στους ώμους των δυνάμεων εκείνων που πουλάνε όνειρα μέσα από την καταστροφή. Το καμπανάκι χτυπάει δυνατά για όλους τους υπόλοιπους, που καλούνται να κάνουν τα πάντα πριν να είναι πολύ αργά.
Πηγή: Καθημερινή
