του Πάσχου Μανδραβέλη
Παραείναι πολλές οι συμπτώσεις για να περάσουν απαρατήρητες. Τελευταία, η έφοδος των οικονομικών εισαγγελέων στο γραφείο της συζύγου του κ. Γιάννη Στουρνάρα, λίγες ώρες πριν η Τράπεζα της Ελλάδος ανακοινώσει τις αποφάσεις της για τη διοίκηση της Τράπεζας Αττικής, την οποία και τελικά «ξήλωσε». Να θυμηθούμε ότι η Αττικής είναι η τράπεζα που έδωσε εγγυητική επιστολή τριών εκατομμυρίων ευρώ στον εργολάβο δημοσίων έργων και νεόκοπο καναλάρχη κ. Χρήστο Καλογρίτσα, ο οποίος συμπτωματικώς τον τελευταίο καιρό σαρώνει στα δημόσια έργα. Σύμπτωση επίσης είναι και το γεγονός ότι ο κ. Χρήστος Σπίρτζης –υπουργός υπεύθυνος για τα δημόσια έργα που σωρηδόν παίρνει ο κ. Καλογρίτσας– είναι κουμπάρος του. Ο κουμπάρος-υπουργός είναι επίσης συναρμόδιος για την Τράπεζα Αττικής, στην οποία ως πρόεδρος του ΤΕΕ παλιότερα έβαλε το μεγαλύτερο μέρος των αποθεματικών του ασφαλιστικού ταμείου των μηχανικών.
Εντελώς τυχαία, επίσης, το πρωτόκολλο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης έμεινε ανοιχτό πέραν του ωραρίου του, μέχρι τη στιγμή που ο κ. Καλογρίτσας μπόρεσε να καταθέσει την εγγυητική επιστολή για να συμμετάσχει στον διαγωνισμό με τις άδειες. Οπως επίσης σύμπτωση είναι ότι λίγες ημέρες πριν από τον διαγωνισμό, στο πολυνομοσχέδιο για τις δημόσιες συμβάσεις (ψηφίστηκε στις 2 Αυγούστου 2016 και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 8 Αυγούστου) καταργήθηκαν οι τελευταίες διατάξεις του «βασικού μετόχου» της κυβέρνησης Καραμανλή που προέβλεπαν ασυμβίβαστο καναλάρχη-εργολάβου. Το γεγονός ότι όλα τα παραπάνω είναι συμπτώσεις εδράζεται στο «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς, το οποίο αποκτούν αυτομάτως όσοι πέρασαν ζωή και κότα στο ΠΑΣΟΚ. «Και είμαι και φαίνομαι τίμιος», δήλωσε τις προάλλες ο κ. Σπίρτζης.
Συμπτωματικώς, επίσης, η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ «Αυγή» ζει τις καλύτερές της μέρες, σε μια εποχή που ο Τύπος παγκοσμίως γονατίζει. Οχι κυκλοφοριακώς· αν και ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε από το 4% στο 36%, η κυκλοφορία της εφημερίδας παρέμεινε στα 1.200 φύλλα. Οπως είπε στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Δημήτρης Στούμπος, παρά το γεγονός ότι «η εφημερίδα δέχθηκε οικονομικό πλήγμα από την απαγόρευση της δημοσίευσης των ισολογισμών χάνοντας περίπου 600.000 ευρώ ετήσια έσοδα», πρέπει να είναι η μόνη επιχείρηση στον χώρο των ΜΜΕ που είδε τη διαφημιστική δαπάνη να αυξάνεται: «Παλιά», τα έσοδα ήταν της τάξεως των 250.000 ευρώ, τελευταία ανέβηκαν στις 600-700.000 ευρώ και το 2015 ήταν στο ένα εκατ. ευρώ». Οι μισητές στον ΣΥΡΙΖΑ τράπεζες έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Σύμφωνα με τον βουλευτή του Ποταμιού Γιώργο Μαυρωτά, η «Αυγή» το 2013 πήρε διαφημίσεις ύψους 118.523 ευρώ από τα μακριά χέρια του καπιταλισμού. Το 2014, το κονδύλι υπερδιπλασιάστηκε (272.489 ευρώ) και το 2015 ήταν τα μισά της διαφημιστικά έσοδα: 489.724 ευρώ. Οι συμπτώσεις δεν περιορίζονται στο (κατά ΣΥΡΙΖΑ) «αμαρτωλό τρίγωνο της διαπλοκής, ΜΜΕ-τράπεζες-πολιτικό σύστημα».
Εκτείνονται και στη Δικαιοσύνη, όπου λίγες μέρες πριν από την εκλογή προϊσταμένου στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών ξανασυνεδρίασε το πειθαρχικό συμβούλιο και μετέτρεψε την ποινή της επίπληξης προς τον κ. Ισίδωρο Ντογιάκο σε αργία 40 ημερών, και έτσι δεν μπορεί να είναι και πάλι υποψήφιος. Βεβαίως, η νέα συνεδρίαση του πειθαρχικού έγινε με έφεση του υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου, αλλά το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς», μπλα, μπλα, μπλα… Μην τα ξαναλέμε τώρα.
Ολα αυτά, την εποχή του επάρατου δικομματισμού, θα γεννούσαν υποψίες. Αλλά με δεδομένο το «ηθικό πλεονέκτημα», όλα αυτά δεν μπορεί παρά να είναι συμπτώσεις.
Πηγή: Καθημερινή