του Σεραφείμ Κωνσταντινίδη
Ας δούμε πρώτα τους αριθμούς, που δεν λένε ψέματα: Η τραπεζική χρηματοδότηση της ιδιωτικής οικονομίας συνεχίζει να μειώνεται. Τον Ιούνιο, σε 12μηνη βάση, η μείωση παραμένει στο 2% όσο περίπου ήταν τους προηγούμενους μήνες. Επίσης μειωμένη είναι η τραπεζική χρηματοδότηση στις επιχειρήσεις, όπως και στους ιδιώτες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αγρότες. Σε μια οικονομία χωρίς τραπεζική χρηματοδότηση, χωρίς επενδύσεις από τον ιδιωτικό ή τον δημόσιο τομέα, χωρίς ξένα κεφάλαια, δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη.
Οταν αυτή είναι η πραγματικότητα και προφανώς φέρνει ανεργία, μείωση εισοδημάτων κ.λπ., τι κάνει η κυβέρνηση; Εξαγγελίες. Σε μια εντυπωσιακή κίνηση αντιπερισπασμού, κάνει εξαγγελίες παριστάνοντας κάτι που δεν είναι. Υποκρίνεται ότι βρίσκεται στην αντιπολίτευση! Παραμένει καθηλωμένη στην προηγούμενη φάση!
Στην πανηγυρική συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής, ανακοινώθηκαν στόχοι που θα επιδιώξει η κυβέρνηση. Οπως η καθολική ιατρική κάλυψη του πληθυσμού, η καθιέρωση της Εθνικής Σύνταξης, η επιτάχυνση της καταβολής των επιδομάτων αφερεγγυότητας σε μεγάλες ομάδες εργαζομένων που η επιχείρησή τους κήρυξε πτώχευση (Ελευθεροτυπία, NEOSET, Alapis, ΣΤΑΚΟΡ). Ανακοινώσεις που είτε είναι αυτονόητες είτε έχουν εξαγγελθεί πολλές φορές. Σε κάθε περίπτωση, ανεπαρκείς για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Οσον αφορά το κρίσιμο θέμα της ανεργίας, οι εξαγγελίες είναι χαρακτηριστικές αλλά και αποσπασματικές. Επανασχεδιάστηκαν τα Κοινωφελή Προγράμματα των Δήμων. Πλέον, η διάρκειά τους είναι 8 μήνες αντί για 5, με αποτέλεσμα στο τέλος του χρόνου εργασίας τους να δικαιούνται και επίδομα ανεργίας. Τα προγράμματα ενεργητικής απασχόλησης αφορούν πλέον 165.000 ανέργους, στη συντριπτική τους πλειονότητα νέους. Συγκροτείται φορέας ακινήτων που θα προσφέρει σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, μια σειρά από κρατικά διαμερίσματα –που σώθηκαν από το κύμα των ιδιωτικοποιήσεων– για να στεγαστούν.
Μαζί με όλα αυτά ανακοινώθηκαν μέτρα που αμβλύνουν τις επιπτώσεις από την κατάργηση του ΕΚΑΣ και όλα μαζί, συνιστούν το κείμενο με τον βαρύγδουπο τίτλο «οι επτά πυλώνες ανασυγκρότησης του κοινωνικού κράτους».
Εχει χρησιμότητα η στρέβλωση της πραγματικότητας; Μπορεί κανείς να αντιμετωπίζει την ανεργία με παρόμοιες εξαγγελίες; Οι ανακοινώσεις δεν γίνονται για να λυθούν προβλήματα. Γίνονται για να ξεχαστούν! Αυτή είναι η απλή αλήθεια, για όσους δεν αντιλαμβάνονται τη χρησιμότητα παρόμοιων εξαγγελιών που μοιάζουν να ανήκουν σε άλλη χώρα. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση επιχειρεί να κυβερνήσει παριστάνοντας την αντιπολίτευση, με καταλόγους επιθυμητών εξελίξεων που εκτοξεύονται στην αποσβολωμένη κοινή γνώμη. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μέρος της κοινής γνώμης έχει πλέον εθιστεί στην κατάσταση, δεν βλέπει τι μπορεί να χάσει και αποδέχεται εύκολα ότι για την κατάσταση ευθύνεται «το παλιό πολιτικό κατεστημένο (επειδή) άφησε μια κοινωνική πλειοψηφία απροστάτευτη στη δίνη της οικονομικής κρίσης».
Οι αριθμοί λένε, ίσως, την αλήθεια για την επιδεινούμενη οικονομική πραγματικότητα. Τα ψέματα όμως προσφέρουν μια φυγή που πολλοί χρειάζονται. Ακόμα κι αν κατά βάθος γνωρίζουν ότι είναι προσωρινή. Είναι μια ελπίδα.
Πηγή: Καθημερινή
