Από το «Ελευθερία ή Θάνατος» στο «Παραγωγή ή Θάνατος»

του Αντώνη Καρακούση 

Φαντάζει πολύ πεζό να γράφει κανείς για ντομάτες ή για παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών σε τούτους τους τόσο ταραγμένους καιρούς.

Ωστόσο τα μικρά και τα ειρηνικά μπορεί να έχουν κεφαλαιώδη αξία στην εποχή μας.

Ίσως πολύ περισσότερο στην Ελλάδα, η οποία μοιάζει μεν με νησίδα ασφάλειας και ειρήνης, αλλά δεν θα είναι για πολύ αν δεν αντιμετωπίσει έγκαιρα το παραγωγικό κενό που την καθιστά ευάλωτη και εξαρτημένη.

Έχουμε και λέμε λοιπόν: Η χώρα εισάγει το χρόνο 200.000 τόνους ντομάτες, ξοδεύοντας περίπου 200 εκατ. ευρώ για εισαγωγές κυρίως από την Ολλανδία.

Ναι, σωστά διαβάσατε η χώρα με ηλιοφάνεια πάνω από 250 μέρες το χρόνο εισάγει μαζικά ντομάτες από την Ολλανδία για να καλύψει τις ανάγκες της εγχώριας ζήτησης.

Η ελληνική παραγωγή ντομάτας είναι εποχική και ως εκ τούτου ελλειμματική. Μια πολιτική κινήτρων για την ανάπτυξη θερμοκηπίων θα μπορούσε σε πρώτη φάση να υποκαταστήσει τις εισαγωγές και σε δεύτερη να καταστήσει την Ελλάδα κέντρο παραγωγής κηπευτικών υψηλής ποιότητας για ολόκληρη την Ευρώπη,προσφέροντας δυνατότητες εισοδήματος και απασχόλησης σε πλήθος ανέργων που σήμερα ξεροσταλιάζουν έξω από τα γραφεία του ΟΑΕΔ ή περιμένουν μια ευκαιριακή απασχόληση τους θερινούς μήνες.

Αλλά δεν είναι μόνο οι ντομάτες.Το ίδιο συμβαίνει και με πλήθος άλλων κηπευτικών που επίσης εισάγονται μαζικά, όπως βεβαίως και με το μέλι, τα καρύδια, τα αμύγδαλα, τα φουντούκια, τα δαμάσκηνα, τα όσπρια, τα φασόλια, τις φακές, τα ρεβίθια, το κρέας, το γάλα, τα τυριά και άλλα καθημερινά καταναλωτικά και τρόφιμα.

Ο κατάλογος είναι μακρύς και ατελείωτος. Αν ψάξει κανείς θα τρομάξει από το εύρος της ελλειμματικότητας στην παραγωγή βασικών τροφίμων, που καταναλώνονται σχεδόν καθημερινά από τις ελληνικές οικογένειες.

Οι συνθήκες οικονομικής εξάρτησης από τα λεφτά των άλλων επιβάλλουν στη χώρα μας αν μη τι άλλο γενναία στροφή στην παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών.

Στην Ελλάδα δεν θέλουμε γενικώς και αορίστως επενδύσεις σε ντουβάρια ή όποιες άλλες κατασκευές.

Χρειαζόμαστε προπάντων επενδύσεις ικανές να στηρίξουν την παραγωγή προϊόντων με υψηλή εγχώρια προστιθέμενη αξία, που να διακρίνονται ακριβώς για τη διεθνή εμπορευσιμότητά τους.

Είναι κεφαλαιώδους σημασίας να γίνει αυτή η επένδυση τώρα.

Είναι η μόνη που θα εξασφαλίσει δυνατότητες απεξάρτησης από τα δανεικά των άλλων και θα κρατήσει τη χώρα ενωμένη, ειρηνική και ικανή να φροντίζει τα παιδιά της και να διασφαλίζει το μέλλον της.

Και επειδή πολλοί συζητούν για το 2021, για την επερχόμενη στρογγυλή επέτειο των 200 χρόνων από τον αγώνα της Ανεξαρτησίας, δανειζόμαστε από τον καθηγητή Κώστα Γάτσιο το εύρημα ότι το σύνθημα του 1821 «Ελευθερία ή θάνατος» πρέπει το 2021 να αντικατασταθεί με το «Παραγωγή ή θάνατος».

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ