του Ανδρέα Ψυχάρη
Το πάρτι σαρκασμού στο Διαδίκτυο δεν ήταν το μόνο αποτέλεσμα από τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού. Κατέγραψε και ορισμένες ενδιαφέρουσες αλήθειες. Λίγο-πολύ, περιέγραψε την κυβέρνησή του ως την καλύτερη της Ελλάδας των τελευταίων 40 χρόνων (με λίγο φλερτ προς τον Κώστα Καραμανλή), ότι η Ελλάδα έχει μια καινούργια προοπτική, φέρνοντας με περηφάνια ως απόδειξη ότι συναντήθηκε με τρεις παγκόσμιους ηγέτες σε διάστημα λιγότερο τους ενός μηνός (αμελώντας να πει ότι το μόνο κέρδος ήταν ο σαρκασμός του προέδρου Ομπάμα) και ότι υπάρχει ερωτισμός μεταξύ τον πολιτών και του ίδιου (άλλωστε το μαρτυρούν οι κλούβες των ΜΑΤ που μόνιμα πλέον τον προστατεύουν με ακραία μέτρα).
Είπε επίσης ότι τα capital controls ήταν πρόταση του κ. Στουρνάρα από τον Φεβρουάριο (το διαψεύδει ο τελευταίος), ότι στην ουσία από τον Φεβρουάριο υπουργός Οικονομικών ήταν ο κ. Τσακαλώτος (ο οποίος μεταμφιεζόταν σε ομοίωμα του Βαρουφάκη και πήγαινε στα Εurogroup), ότι έκανε την καλύτερη διαπραγμάτευση και η χώρα μας κέρδισε από αυτήν (εξ ου και τα πρωτόγνωρα μέτρα ενώ το Χάρβαρντ τον χαρακτήρισε ως τον χειρότερο διαπραγματευτή).
Επιπλέον, είπε ότι χτυπάει πραγματικά τη διαπλοκή (με την ιδιαίτερα δυσανάλογη τραπεζική διαφήμιση στην κομματική «Αυγή» και την εκχώρηση καναλιών σε κουμπάρους με κρατικά έργα, καθώς και σε εκείνους που θα έχουν ως κύρια στελέχη διορισμένα πρόσωπα των ΑΝΕΛ).
Τέλος, είπε ότι η ΝΔ είναι κόμμα διαμαρτυρίας (ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε εκλογές από το 2012 και ψήφιζε «Οχι» σε όλα), ενώ δήλωσε ότι οι ψηφοφόροι του γνώριζαν ότι δεν θα πράξει αυτά που υποσχόταν.
Εδώ έχει δίκιο. Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει ξεκάθαρο πρόγραμμα ακόμη, ενώ υπάρχουν στελέχη της τα οποία, με τον τρόπο που πολιτεύονται, περισσότερο βοηθούν τον ΣΥΡΙΖΑ παρά τη ΝΔ. Εχει επίσης δίκιο όταν λέει ότι οι πολίτες γνώριζαν. Αλλωστε αυτά που υποσχόταν βρίσκονταν μόνο στη σφαίρα της φαντασίας.
Ο κ. Τσίπρας ανέβηκε στην εξουσία καβαλώντας ένα κύμα διαμαρτυρίας των πολιτών. Οχι διότι πίστεψαν τα ψέματά του αλλά διότι, θυμικά, ήθελαν να τιμωρήσουν τους προηγούμενους. Η εύκολη άνοδός του στην εξουσία που απλόχερα του πρόσφεραν όλοι (από τον κ. Αλαβάνο ως τον κ. Σαμάρα) δεν είναι όμως άστρο.
Ενας καπετάνιος γνωρίζει ότι τα κύματα έρχονται με σειρά. Κύματα ήταν αυτά που τιμώρησαν τους κ.κ. Καραμανλή, Παπανδρέου και Σαμαρά.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
