της Μαρίας Κατσουνάκη
Δύο προχθεσινά γεγονότα υπενθύμισαν με αμείλικτο τρόπο ότι ένα μέρος του πληθυσμού της χώρας βρίσκεται σε συνθήκες εξαθλίωσης. Το πρώτο συνέβη στη Θεσσαλονίκη, στη διάρκεια διανομής τροφίμων και άλλων βασικών ειδών σε 9.200 δικαιούχους κατοίκους της πόλης. Συνωστισμός, τεράστιες ουρές, σπρωξίματα, φωνές και αντιδικίες. Οι εικόνες, με τα κιγκλιδώματα να υποχωρούν από εξαγριωμένους ανθρώπους, δεν ήταν ανοίκειες. Εχουμε ξαναδεί αντίστοιχες σκηνές στο παρελθόν, από παλαιότερες διανομές τροφίμων, από επίσημους φορείς ή από εμπόρους λαϊκών αγορών. Τότε, ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση, στρεφόταν εναντίον της αναλγησίας των δανειστών και του κράτους…
Το δεύτερο γεγονός συνέβη αργά τη νύχτα στη Μυτιλήνη, στον καταυλισμό του hotspot της Μόριας. Ενα μεγάλο μέρος του πυρπολήθηκε από αλληλοσυγκρουόμενες ομάδες Αφγανών και Πακιστανών. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, «οι Πακιστανοί κατηγορούν τους Αφγανούς για μαφιόζικες πρακτικές ελέγχου στο hotspot, ενώ οι Αφγανοί, από την άλλη μεριά, κατηγορούν τους Πακιστανούς για κλοπές τροφίμων ακόμα και για σεξουαλικές παρενοχλήσεις των παιδιών και γυναικών τους».
Για ίδιους και διαφορετικούς λόγους, οι δύο αυτές ομάδες πληθυσμού, γηγενείς κάτω από τα όρια της φτώχειας και μετανάστες- πρόσφυγες, είναι πλέον πέρα από τα όρια των αντοχών τους. Επιπλέον, στα hotspots και στους καταυλισμούς οι συνθήκες είναι αβίωτες, όχι μόνο λόγω των προβλημάτων σίτισης αλλά και της εγκληματικότητας που θάλλει ανενόχλητη. Πορνεία, βιασμοί, κλοπές, απειλές, ανήλικοι που εκδίδονται. Σε εξέλιξη βρίσκεται η εισαγγελική έρευνα για το Ελληνικό.
Από την άλλη, οι πανταχού παρόντες «προσφυγοπατέρες», γνωστοί και ως «αλληλέγγυοι», προκαλούν σύγχυση και αναστάτωση, εντείνοντας το ήδη διογκωμένο πρόβλημα. Ο υπεύθυνος μιας μεγάλης και αξιόπιστης ΜΚΟ, που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του, σχολιάζει: «Οι “αλληλέγγυοι” ζουν για τις Γένοβες. Αποτελούν συνιστώσα μιας κυβέρνησης ιδεοληπτικής και φοβικής και χαίρουν προστασίας. Κανείς δεν τολμάει να τους πειράξει. Φυσικά, δεν είναι όλοι Ελληνες και οι ξένοι είναι συχνά πολύ χειρότεροι. Υποκινούν επεισόδια, απεργίες πείνας, θεωρούν επιτυχία τις “ανεξέλεγκτες καταστάσεις”». Την ώρα που μιλούσαμε στο τηλέφωνο, ήρθε ένα μήνυμα στο κινητό του, στα αγγλικά, από τον Ελαιώνα. Τον ενημέρωναν ότι θα προχωρήσουν σε απεργία πείνας γιατί «το πρωινό τους δεν είναι θρεπτικό και δεν περιέχει βιταμίνες». Ηταν σίγουρος ότι έγραψε το sms κάποιος «αλληλέγγυος»…
Ο συνομιλητής μας περιγράφει μια παράλληλη, ασφυκτική, πραγματικότητα: «Συντηρούμε κάθε μήνα, με ένα ποσό χρηματικό που καλύπτει άμεσες ανάγκες, 600 οικογένειες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και έχουμε λίστα αναμονής για 7.000 ακόμη ελληνικές οικογένειες που βρίσκονται ένα κατώφλι πριν από την εξαθλίωση».
Το επικίνδυνο, αυτή τη στιγμή, είναι να συγκρουστούν οι «εξαθλιώσεις» και να θεωρήσουν οι Ελληνες ότι αδικούνται σε σχέση με τους πρόσφυγες. Η προχθεσινή σύμπτωση των δύο γεγονότων δηλώνει μια εξαιρετικά ευαίσθητη συνθήκη. Στη φτώχεια, στον μετεωρισμό στο πουθενά, στην έλλειψη αξιόπιστης προστασίας, συναντιούνται και οι δύο πλευρές. Πώς θα εξελιχθούν αυτές οι όψεις της ελληνικής πραγματικότητας; Τίποτα δεν προοιωνίζεται βελτίωση. Χωρίς τη δραστική παρέμβαση της πολιτείας και προς τις δύο κατευθύνσεις, θα αναπτύσσονται μόνο ο παρασιτισμός και η εγκληματικότητα. Θα αυξάνεται ο πληθυσμός που θα κάνει πάρτι με τη δυστυχία, από ιδιοτέλεια, από ιδεοληψία ή τυχοδιωκτισμό. Μαζί με τους αδύναμους θα εδραιώνεται και η αθλιότητα.
Πηγή: Καθημερινή
