του Αντώνη Καρακούση
Τι θα γίνει; Πού πάμε; Ποια η τύχη της χώρας; Τι θα μας συμβεί; Πάνδημα τα ερωτήματα που τίθενται αγωνιωδώς τούτο τον καιρό σε σπίτια, γραφεία, καφενεία και κοινωνικές συναθροίσεις.
Δεν υπάρχει πολίτης που να μην αναρωτιέται πραγματικά, μετά τα τόσα αβέβαια και επισφαλή μάς περιβάλλουν. Ιδιαίτερα μετά το τρομοκρατικό σοκ των Βρυξελλών και την ένταση εκδήλωσης του προσφυγικού προβλήματος η ανασφάλεια λαμβάνει πρωτοφανείς διαστάσεις, καθώς προστίθενται επιβαρυντικοί παράγοντες στην προσπάθεια εξόδου από τη μακρόχρονη οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση. Η κυβέρνηση Τσίπρα είχε την ευκαιρία να δράσει για μεγάλο διάστημα σε συνθήκες απόλυτης ανοχής και μοναδικής εμπιστοσύνης. Απέτυχε ωστόσο παταγωδώς στην αποστολή της.
Στηριζόμενη σε προβληματικές υποθέσεις και κατασκευασμένες αλήθειες για την οικονομία και τον σύγχρονο κόσμο, μόνο περιπέτειες έφερε στη χώρα, τη θέση της επιδείνωσε και των πολιτών τις ευκαιρίες εμφανώς περιόρισε. Την ίδια παταγώδη αποτυχία είχε και στο Προσφυγικό. Η κουτοπόνηρη προσέγγιση των ανοιχτών συνόρων, που ήθελε την Ελλάδα φιλόξενο και ασφαλή διάδρομο στο ταξίδι των προσφύγων για την Ευρώπη, απεδείχθη απολύτως προβληματική.
Διευρυνόμενες οι προσφυγικές ροές προκάλεσαν αντιδράσεις στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης και οδήγησαν, όπως αναμενόταν, στον αποκλεισμό των συνόρων και στον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων σε ανοργάνωτους χώρους, χωρίς υποδομές και ανεπαρκή έλεγχο. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε άρον-άρον με την Τουρκία είναι για την ώρα παγωμένη και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για την ομαλή εφαρμογή της.
Τώρα η κυβέρνηση αντιμετωπίζει ανθρωπιστική κρίση πρώτου μεγέθους και για αυτόν τον λόγο το βράδυ της Πέμπτης ανακοίνωσε ότι προχωρεί εσπευσμένα στην κατασκευή νέων χώρων υποδοχής 30.000 θέσεων.
Τα πράγματα περιεπλάκησαν ακόμη περισσότερο μετά τις αποτρόπαιες τρομοκρατικές επιθέσεις των ισλαμοφασιστών στις Βρυξέλλες. Προστέθηκε δυστυχώς, ανάμεσα στα τόσα άλλα, και ζήτημα ασφάλειας, που εμφανώς υποτιμούσε – και ίσως υποτιμά ακόμη – η κυβέρνησή μας.
Ευλόγως λοιπόν οι πολίτες αναζητούν αγωνιώδεις απαντήσεις σε υπαρξιακά πλέον ερωτήματα. Τις οποίες βεβαίως δεν θα βρουν γιατί απλούστατα δεν μπορούν να τις δώσουν οι σημερινοί ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
