του Κώστα Μήλα
Οι εκλογές τον Απρίλιο του 1895 οδήγησαν σε μεγάλη νίκη το κόμμα του Δηλιγιάννη με τον Χαρίλαο Τρικούπη να χάνει (για 4 ψήφους) την βουλευτική του έδρα από τον Μιλτιάδη Γουλιμή. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Νικόλαος Σοϊλεντάκης στο περίφημο βιβλίο του (εκδόσεις Παπαζήση) «Δυστυχώς Επτωχεύσαμεν», ο Γουλιμής, δικηγόρος από το Μεσολόγγι, κάθε άλλο παρά άσημος πολιτικός ήταν. Μάλιστα, όταν αντελήφθη την εκλογή του αντί του Χαριλάου Τρικούπη, γνωστοποίησε στον τελευταίο εγγράφως την θέληση του να παραιτηθεί έτσι ώστε να δοθεί εκ νέου στον Τρικούπη η δυνατότητα επανεκλογής (κάτι βέβαια που ο Τρικούπης αρνήθηκε).
Τηρουμένων των (ιστορικών) αναλογιών, εκεί που οι «Καραμανλικοί» περίμεναν ευρεία νίκη του κ. Μεϊμαράκη, προέκυψε…Μητσοτάκης. Βέβαια, κάθε άλλο παρά άσημος πολιτικός είναι ο κ. Μητσοτάκης ειδικά μάλιστα εαν συνεχίσει να προτάσσει την εφαρμογή των διαρθρωτικών αλλαγών που τόσο πολύ χρειαζόμαστε. Πράγματι, πρόσφατα στοιχεία της βάσης δεδομένων της World Bank καταγράφουν την δυσμενή εικόνα της χώρας μας σε σύνολο 215 κρατών. Επι παραδείγματι, ο δείκτης αντιμετώπισης της διαφθοράς (control of corruption) μας ενημερώνει ότι, το 2003, η Ελλάδα βρέθηκε στο 69,2-εκατοστιαίο σημείο. Κατόπιν, διολίσθησε στο 51,4-εκατοστιαίο σημείο το 2014. Από την άλλη πλευρά, κράτη της Ευρωπαϊκής Περιφέρειας, και δη η Ισπανία αλλά και η Πορτογαλία, παρέμειναν όλα αυτά τα έτη σε σαφώς υψηλότερη θέση από την Ελλάδα (πάνω από το 70-εκατοστιαίο σημείο). Ανάλογες οι επιδόσεις μας στον δείκτη ποιότητας των θεσμών και κανονισμών (regulatory quality index), ο οποίος καταγράφει την ικανότητα του κράτους να δημιουργεί πολιτικές οι οποίες παροτρύνουν την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα. Και σε αυτόν τον δείκτη, η Ελλάδα διολίσθησε στο 64,9-εκατοστιαίο σημείο το 2014 (με τις Ισπανία-Πορτογαλία να παραμένουν πάνω από το 75-εκατοστιαίο σημείο).
Γιατί λοιπόν η κυβέρνηση Τσίπρα δεν προχωρά από μόνη της στην εφαρμογή όσων χρειάζονται για την βελτίωση των παραπάνω δεικτών; Δε θα αφόπλιζε,κάτι τέτοιο, το «ρεύμα»του κ. Μητσοτάκη; Δύο οι αντικρουόμενες εικασίες: Η κυβέρνηση, είτε «ποντάρει» στο ότι η εκλογή Μητσοτάκη θα «κόψει» την ΝΔ στα δύο, είτε ελπίζει ότι με την δική της κυβερνητική απραξία το «ρεύμα» Μητσοτάκη θα δυναμώσει περαιτέρω οπότε η εφαρμογή του Μνημονίου θα περάσει σύντομα από τον «απρόθυμο και αριστερό» Τσίπρα στον «πρόθυμο και Θατσερικό» Μητσοτάκη. Εικασίες κάνω, πιθανότατα εκτός τόπου και χρόνου. Ίδωμεν…
Ο κ. Κώστας Μήλας, είναι καθηγητής Χρηματοοικονομικών, University of Liverpool
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
