του Άγγελου Στάγκου
Αντιφατική και θαυμαστή ταυτόχρονα η προσπάθεια της κυβέρνησης να πορευτεί αλώβητη υλοποιώντας τις δεσμεύσεις του μνημονίου, τουλάχιστον νομοθετικά, ενώ πασχίζει να πείσει ότι διατηρεί το αριστερό της προφίλ. Οχι κανένα σοβαρό αριστερό προφίλ, αλλά εκείνο το ασυνάρτητο «α λα γκρέκα» με το οποίο έφτασε στην εξουσία και μετά, μέσα σε έξι μήνες, έσπρωξε τη χώρα πιο βαθιά στα Τάρταρα με την περιβόητη διαπραγμάτευση των πρώτων έξι μηνών του 2015. Διαπραγμάτευση που χρίστηκε η χειρότερη από πλευράς τακτικής τη χρονιά που πέρασε και γι’ αυτό πήρε τα εύσημα από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.
Σήμερα, τέλος πάντων, υποτίθεται ότι η κυβέρνηση έμαθε το μάθημά της και εμφανίζεται αποφασισμένη να κάνει όσα πρέπει για να φτάσει στην πολυπόθητη αξιολόγηση. Περνάει τα απαιτούμενα νομοσχέδια, είτε με πόνο είτε με δηλώσεις ότι δεν θα τα εφαρμόσει, και παράλληλα εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι κανείς στην Ευρώπη δεν θέλει να ασχολείται συνεχώς με την Ελλάδα. Η Ευρώπη έχει πολλά άλλα μεγάλα προβλήματα για να ασχολείται καθημερινά με τα κυβερνητικά τερτίπια και απλώς αναμένει να δει την εφαρμογή όσων ψηφίζονται, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει ακόμη εναλλακτική πολιτική λύση στη χώρα μας.
Ωστόσο, οι εχέφρονες πολίτες βλέπουν ότι η κυβέρνηση δεν ξεχνά τον εαυτό της και τα τερτίπια της δεν έχουν τελειωμό. Ειδικά τις τελευταίες ημέρες, τυχαία ή όχι, διαπιστώνουν ότι η κυβέρνηση καταφεύγει πάλι σε «αριστερές μαγκιές». Πιεζόμενο και από τις αντιδράσεις για το ασφαλιστικό, είναι φανερό ότι το επιτελείο του Αλ. Τσίπρα νιώθει την ανάγκη να ενισχύσει επικοινωνιακά τον λαϊκίστικο χαρακτήρα της. Η διένεξη του Π. Σκουρλέτη με την Eldorado Gold για την εξόρυξη του χρυσού στη Χαλκιδική, η παρέμβαση του Ν. Φίλη για να μη γίνει αξιολόγηση των καθηγητών σε ιδιωτικό σχολείο, η αποδοκιμασία του Στ. Πιτσιόρλα του ΤΑΙΠΕΔ από τον Ν. Παππά, η μείωση της απαραίτητης βαθμολογίας (στο πλαίσιο της ισοπέδωσης προς τα κάτω) για να φτάσουν αξιωματικοί στους ανώτατους βαθμούς από τον Π. Καμμένο, αυτό τον στόχο έχουν, αλλά όχι μόνον.
Στόχο έχουν επίσης να «βοηθούν» τους πολίτες να ξεχνούν την έξαρση του νεποτισμού με τις αθρόες τοποθετήσεις σε πόστα προσώπων με βασικό προσόν τη συγγένειά τους με κυβερνητικά στελέχη, να περνούν απαρατήρητες από το αριστερό ακροατήριο πράξεις όπως η παράδοση της Ροτόντας στη Θεσσαλονίκη στην Εκκλησία για μία λειτουργία τον μήνα, σαν να μη φτάνουν οι πάμπολλες εκκλησίες της πόλης, και κυρίως να δημιουργηθεί ένα σαφές χάσμα μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς στη διαφαινόμενη πόλωση μετά την ανάδειξη του Κυρ. Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν πια ότι οι πιθανότητες να βάλει «πλάτη» το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να περάσουν τα δύσκολα νομοσχέδια είναι από ελάχιστες έως μηδαμινές. Ο νέος αρχηγός της Ν.Δ. το έχει ξεκαθαρίσει και η στάση του θα παρασύρει και τα άλλα κόμματα της φιλευρωπαϊκής αντιπολίτευσης προς την ίδια κατεύθυνση.
Βεβαίως, οι δολιχοδρομίες, τα ζιγκ-ζαγκ, οι ιδεοληπτικές εμμονές και η κατάχρηση της επικοινωνιακής πολιτικής από την κυβέρνηση δεν βοηθούν ούτε τη χώρα ούτε την ίδια. Δεν συμβάλλουν στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης για προσέλκυση επενδύσεων και ανάπτυξης και δεν επουλώνουν την πολυτραυματισμένη αξιοπιστία της. Αντίθετα, με τις συνεχείς και αλλεπάλληλες παλινωδίες ο Αλ. Τσίπρας και οι δικοί του κινδυνεύουν να χάσουν «την μπάλα». Ιδιαίτερα μάλιστα αν αρχίσουν να αντιμετωπίζουν μια δυναμική αντιπολίτευση που δεν θα τους αφήνει σε χλωρό κλαρί και θα έχει απήχηση. Εκτός και αν υπολογίζουν σε άλλες εξελίξεις ή γνωρίζουν τον ελληνικό λαό καλύτερα από όλους…
Πηγή: Καθημερινή
3 Comments
Κένταυρος
Αντιγράφω ένα παλιότερο άρθρο αποκλειστικά για την οικονομική παράμετρο της σύμβασης με την Eldorado Gold. Υπάρχουν και άλλες βεβαίως.σκέφτηκα οτι ίσως σας ενδιέφερε. Ευχαριστώ
Ηταν παραμονές των εκλογών του 2004, όταν η Κυβέρνηση Σημίτη,προχώρησε σε μια συμφωνία που ουδείς ασχολήθηκε με το περιεχόμενό της και ο πολιτικός κόσμος, λες και έπαθε . «λουμπάγκο» και αδυνατούσε να ασχοληθεί με το θέμα! Ηταν βέβαια και το προεκλογικό κλίμα, η . ευμάρεια της οικονομικά εύρωστης Ελλάδας των Ολυμπιακών αγώνων, και που καιρός να ασχοληθούν με αυτό που θα αποκαλύψουμε σήμερα!
Με την πανηγυρική ανακοίνωση εξαγοράς της European Goldfields, που ελέγχει τα «Μεταλλεία Κασσάνδρας», από έναν ισχυρό «παίκτη» στην παγκόσμια αγορά χρυσού, την καναδική Eldorado Gold, έκλεισε ένας κύκλος απίστευτων υπεραξιών γύρω από τον χρυσό της Χαλκιδικής.
Ετσι μια εταιρία με κυριότερο περιουσιακό στοιχείο τα Μεταλλεία Κασσάνδρας, που τα είχε αγοράσει μόλις 11.000.000 ευρώ παραμονές των εκλογών του 2004 επί Κ. Σημίτη, αποτιμήθηκε σε … 1,8 δισ. ευρώ.
Όμως τι ήταν αυτά τα μεταλλεία ; Που βρίσκονται και πόση είναι η σημερινή τους αξία;
Για το θέμα κάναμε μια ειδική δημοσιογραφική έρευνα , και σήμερα θα παρουσιάσουμε ένα και μόνο τμήμα της για να αντιληφθεί ο μέσος Ελληνας πολίτης, πόσο σάπιο είναι το πολιτικό κατεστημένο που οδήγησε την χώρα μας σε μια ΠΡΟΚΑΤ οικονομική κρίση!
Σύμφωνα με την εφημερίδα Αυγή που είχε ασχοληθεί τότε με το θέμα σε άρθρο της ( Κλικ Εδώ) τα μεταλλεία χρυσού της Χαλκιδικής πουλήθηκαν το 2003 από το «Ελληνικό Δημόσιο» στη εταιρεία "Ελληνικός Χρυσός"έναντι 11 εκατομμυρίων ευρώ. Κατά την Αυγή η εταιρεία "EuropeanGoldfields" (ΚΛΙΚ ΕΔΩ)
Το εκπληκτικότερο που ανακαλύψαμε όμως, είναι ότι η εν λόγω εταιρία, ανήκει στην Goldman Sachs (upbeat on European Goldfields after Greek approval) !!!
Είπε κανείς τίποτε;
Οσοι γνωρίζετε αγγλικά διαβάστε το παρακάτω: Κλικ εδώ
(MartynKonig
Director (Executive Chairman and President)
MartynKonig has 27 years experience in investment banking and the commodity markets and is also a Non-Executive director of TSX listed Newgold Inc. He has extensive experience in the natural resource sector, which includes senior management responsibility in resource finance and commodity trading operations at various international investment banks. Mr. Konig was a main Board Director of NM Rothschild and Sons Ltd. for 15 years and held senior positions at Goldman Sachs and UBS. Mr. Konig is a Barrister and Fellow of the Chartered Institute of Bankers. Kλικ Εδώ)
Ετσι λοιπόν, είχε σχεδιαστεί η παραχώρηση ποσοστού 9% του ποσοστού της στο Κατάρ έναντι 175 εκατ. Ευρώ.
Αν λοιπόν τα 9/100 των μεταλλείων κοστίζουν 175.000.000 ευρώ τα 100/100 των μεταλλείων κοστίζουν 100X. (175.000.000 /9) = 1.944.400.000 δηλαδή περίπου 2.000.000.000Ευρώ. (2 ΔΙΣ)
Από την παραδοχή αυτή προκύπτουν αρκετά συμπεράσματα. Για όλα αυτά, συναντήσαμε και μιλήσαμε με έναν από του πλέον αξιόλογους καθηγητές του Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), τον καθηγητή του τμήματος Μαθηματικών, κ. Αντώνη Βαρδουλάκη, ζητώντας του να μας σχολιάσει όλα τα παραπάνω:
Σύμφωνα με τον κ.Βαρδουλάκη το πρώτο συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι το Ελληνικό δημόσιο πούλησε τα μεταλλεία Χαλκιδικής στην "EuropeanGoldfields" 200 φορές πιο φθηνά από την κανονική τιμή τους !!
Κένταυρος
Κι αυτό προκύπτει από μια μικρή αλλά σημαντικότατη έρευνα που έκανε ο ιδιος αναζητώντας στοιχεία στο site της EuropeanGoldfields
(ΚΛΙΚ ΕΔΩ)
Τα αποθέματα Αργύρου στο μεταλλείο στο Στρατόνι της Χαλκιδικής είναι 10 ΜΟΖ
Τα αποθέματα Χρυσού στο μεταλλείο στις Σκουριές της Χαλκιδικής είναι 3,6 ΜΟΖ
Τα αποθέματα Χρυσού στο μεταλλείο της Ολυμπιάδος της Χαλκιδικής είναι 4,1 ΜΟΖ
Τα αποθέματα Αργύρου στο μεταλλείο της Ολυμπιάδος της Χαλκιδικής είναι 59,0 ΜΟΖ
Λαμβανομένου υπόψη ότι η τρέχουσα τιμή του Χρυσού είναι περίπου 1700 Ευρώ/ΟΖ και σύμφωνα με τον καθηγητή, η τιμή αναγράφεται σήμερα στο http://www.goldalert.com/
η αξία του χρυσού στα παραπάνω δύο μεταλλεία είναι:
3,6+4,1=7,7 ΜΟΖ= 7,7 Χ 1.000.000 = 7.700.000 ΟΖ
7.700.000 OZx1700 Ευρώ/ΟΖ = 1,309?1010Ευρώ = 13.090.000.000 Ευρώ
Λαμβανομένου υπόψη ότι η τρέχουσα τιμή του Αργύρου είναι περίπου 34 Ευρώ/ΟΖ
η αξία του Αργύρου στα παραπάνω δύο μεταλλεία είναι :
69 ΜΟΖ=69 x 1.000.000 OZ = 69.000.000 OZ
69.000.000 OZx 34 Ευρώ/ΟΖ = 69000000?34= 2. 346?10?=2. 346.000.000 Ευρώ
Μιλώντας με τον κ. Βαρδουλάκη, διαπιστώσαμε ότι προκύπτει και ένα δεύτερο σημαντικό συμπέρασμα:
Η εταιρεία EuropeanGoldfields με την αρχική επένδυση των 11.000.000 Ευρώ για τα μεταλλεία κέρδισε στην ουσία:
13.090.000.000 +2. 346.000.000 =15.436.000.000 δις ευρώ
δηλαδή πολλαπλασίασε τα χρήματα της περίπου 1403 φορές !!
(15.436.000.000/11.000.000 = 1403 φορές !!)
Με απλά μαθηματικά, ο κ. Βαρδουλάκης, αποδεικνύει ότι η αρχική επένδυση της EuropeanGoldfields θα αποφέρει έσοδα κοντά στα 15 δις!
Κι εδώ τίθεται πλέον το αμείλικτο ερώτημα!
Που πάνε όλα αυτά τα λεφτά;
Σίγουρα όχι στο Ελληνικό Κράτος!
Πολιτικά, δεν πρέπει κάποιοι να λογοδοτήσουν για αυτή την εξευτελιστική πώληση των ορυχείων Χαλκιδικής;
Προχωρώντας το παραπέρα, ανακαλύψαμε ότι για να γίνει η πώληση αυτή, άλλαξε ολόκληρο το νομικό καθεστώς εκμετάλλευσης που διέπει τα μεταλλεία και έφτασαν σε σημείο να αφαιρέσουν αρμοδιότητες ελέγχου από κρατικές υπηρεσίες όπως για παράδειγμα τα δασαρχεία!
Ξεπουλήσαμε λοιπόν για 11 εκατομμύρια μια επένδυση που θα αποφέρει στους αγοραστές της 15 ολόκληρα ΔΙΣ.
Δεν υπάρχει αστική και ποινική ευθύνη γι αυτή την απίστευτη μπίζνα στην οποία εμπλέκεται και η ίδια η Goldman Sachs που τόσο πολύ έχει καταταλαιπωρήσει την χώρα μας;
Πως είναι δυνατόν να ασχολούμαστε ως χώρα με τα διάφορα "Βατοπέδια" τόσα χρόνια, και να κλείνουμε τα μάτια σε τόσο εξώφθαλμες περιπτώσεις όπως τα μεταλλεία της Χαλκιδικής;
Την στιγμή που σήμερα αναζητά η τρόικα και οι δανειστές μας, 350 εκατομμύρια και οδήγησαν στον «ζυγό» τον Ελληνα εργαζόμενο και συνταξιούχο, δεν υπάρχει έστω κι ένας εισαγγελέας που να αναζητήσει ευθύνες για το τεράστιο αυτό σκάνδαλο που περιγράψαμε;
Πως είναι δυνατόν, αυτοί μας δανείζουν χρήματα, αυτοί που μας «συμβουλεύουν» ως Κράτος και μάλιστα επ αμοιβή, να ρουφούν παράλληλα τις πλουτοπαραγωγικές πηγές μας, απειλώντας μας παράλληλα με . πτώχευση;
Νικόδημος
Αγαπητέ μου Κένταυρε,
πολλά ευχαριστώ για τα στοιχεία που μας στείλατε σχετικά με τα μεταλλεία της Ελντοράντο. Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό αληθεύουν και δεν έχω τον χρόνο να το ερευνήσω. Δεν αμφιβάλλω πως έγιναν εγκληματικές ατασθαλίες.
Γιαυτό πριν μερικά χρόνια σε άρθρα εδώ στο blog μας ζήτησα την επέμβαση της Δικαιοσύνης και τη δήμευση της περιουσίας όλων των πρωθυπουργών και υπουργών Οικονομίας, εξάπαντος, αλλά και των βουλευτών από το 1980 κι έπειτα οπότε άρχισαν οι ξέφρενες πελατειακές δαπάνες και οι λοιπές φαυλότητες.