του Άγγελου Στάγκου
Ανέκαθεν στην Ελλάδα ο δημόσιος διάλογος αφορούσε τα μεγάλα, εκείνα τα θέματα που θα έλυναν τα προβλήματα της χώρας, της Ευρώπης, του πλανήτη, οριστικά και με μια κίνηση. Κάπως έτσι πίστεψε και ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα έφερνε τον σοσιαλισμό (α λα γκρέκα, όχι τίποτα σοβαρό) στη χώρα και θα άλλαζε την Ευρώπη, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Από τα «μικρά» όμως θέματα, με τα οποία δεν ασχολήθηκε ποτέ και κανείς, διείσδυσαν η ασυδοσία και η ασυναρτησία, δηλαδή ο ακατάσχετος λαϊκισμός, στην καθημερινότητα. Ετσι έφτασε η χώρα στη σημερινή απόλυτη παρακμή…
Οσο και να ακούγεται σαν χωρατό, η ανασύνταξη της χώρας θα μπορούσε ίσως να ξεκινήσει από τον ενδυματολογικό κώδικα, τον γνωστό και ως dress code. Το επίπεδο της Βουλής, που έχει πέσει στα μη περαιτέρω, δεν θα αναβαθμιστεί επί της ουσίας, αλλά η επιβολή της γραβάτας στους βουλευτές και ανάλογης ενδυμασίας στις συναδέλφους τους θα ανέβαζε κάπως τη σοβαρότητα και το κύρος που της αρμόζει ως θεσμού. Θα βοηθούσε πιθανόν να επικρατήσει άλλη ατμόσφαιρα στις συζητήσεις, να γίνουν πιο συγκρατημένοι στα λόγια και στη συμπεριφορά τους οι βουλευτές, να σκέφτονται δύο φορές τι θα πουν, να σέβονται τον χώρο. Δεν είναι ζήτημα τυπολατρίας και κομφορμισμού. Στα ξένα Κοινοβούλια γνωρίζουν ότι το dress code δημιουργεί αίσθηση σεβασμού και στους λαούς για το κοινοβουλευτικό πολίτευμα.
Αντίστοιχα, το dress code χρειάζεται και σε άλλους χώρους, όπως στις τράπεζες. Οι τράπεζες θέλουν να δημιουργούν αίσθηση ασφάλειας στον κόσμο που τους εμπιστεύεται τα λεφτά του ή κάνει συναλλαγές μέσω αυτών. Γι’ αυτό στο εξωτερικό οι τραπεζικοί υπάλληλοι είναι γραβατοφορεμένοι και φρεσκοξυρισμένοι. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τους πιλότους των αεροπλάνων και όσοι έχουν ταξιδέψει με την Greyhound (το ανάλογο του ΚΤΕΛ) στις ΗΠΑ ξέρουν ότι οι οδηγοί φορούν στολή και γραβάτα για τους ίδιους λόγους, αν και μεταφέρουν φτωχό κόσμο. Ως και οι υπάλληλοι των μεσιτικών γραφείων στη Βρετανία φορούν γραβάτα…
Δεν είναι πλατείες, καφενεία και παραλίες όλοι οι χώροι, και η ενδυμασία παίζει τον ρόλο της στον σεβασμό και στην εμπιστοσύνη.
Πηγή: Καθημερινή