του Πάσχου Μανδραβέλη
Οσοι πιστεύουν ότι το κατά Βαρουφάκη «αριστερό τσούρμο» είχε σχέδιο -για τη ρήξη, και την εγκαθίδρυση τελικώς ενός λατινοαμερικανικού τύπου αυταρχικού καθεστώτος- κάνουν στο ΣΥΡΙΖΑ μεγάλη χάρη. Μια κυβέρνηση, που δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε μια πυρκαγιά στον Ασπρόπυργο και συγκαλεί «έκτακτες» συσκέψεις μετά τρεις μέρες αφού τοξικά αέρια έπνιξαν την πρωτεύουσα, δεν έχει σχέδιο για το παραμικρό. Κατ’ αρχάς για να υπάρξει κάποιο σχέδιο απαιτείται χρόνος και δουλειά. Η κυβέρνηση το μόνο που κάνει πέντε μήνες τώρα είναι να τριγυρνά στα τηλεπαράθυρα για να δικαιολογεί της αποτυχίες της και να αποκοιμίζει τους πολίτες ότι δεν θα συμβούν, όλα όσα τελικώς συμβαίνουν. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κομματικοί αργόμισθοι ήταν μέχρι προχθές και αγόρευαν στα καφενεία της γειτονιάς τους· κρατικοί αργόμισθοι έγιναν σήμερα και αγορεύουν στα πανελλήνια γυάλινα καφενεία. Σιγά μην κάτσουν να δουλέψουν τώρα στα γεράματα. Βεβαίως αυτό δεν αποκλείει ότι εντός του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν διαφορετικές βλέψεις και διαφορετικά σχέδια, που φαντάζουν ως «στρατηγικές». Ολοι είδαμε τις υποκλίσεις του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη στον Ρώσο διευθύνοντα της Gazprom και αυτός διακινούσε στους δημοσιογράφους τα 5 δισ. που θα έφερνε το «ξανθό γένος». Ο κ. Βαρουφάκης είχε τις δικές του αλλοπρόσαλλες «γκεϊμθεορίστικες» πρακτικές. Οι Μαοϊκοί οραματίζονται την Πολιτιστική Επανάσταση, παρά τα 30 εκατ. νεκρούς. Υπάρχουν και οι Μπλοσεβίκοι που ονειρεύονται πραξικοπήματα τύπου 1917.
Ομως, όλες αυτές οι προσωπικές τακτικές και ανεπεξέργαστες ιδεοληψίες των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ δεν αθροίζονται σε κάποια ενιαία στρατηγική· πολύ περισσότερο τώρα που στο κυβερνητικό σχήμα εντάχθηκαν οι αλλοπρόσαλλοι ΑΝΕΛ. Ο κ. Τσίπρας κυβερνά, όπως βασίλεψε στον ΣΥΡΙΖΑ. Διά του ελάχιστου κοινού παρονομαστή. Θέλει ο κ. Πάνος Καμμένος να κάνει εθνικολαϊκά πανηγύρια; Σέρνει τον χορό μαζί με την κ. Ρένα Δούρου. Θέλει ο κ. Παρασκευόπουλος να κάνει τη δική του σωφρονιστική πολιτική; Την κάνει, ασχέτως αν τραυματίζει πολύτιμες -ειδικά στη σημερινή συγκυρία- συμμαχίες. Θέλει η πρόεδρος της Βουλής να κάνει σόου με τις γερμανικές αποζημιώσεις την ώρα που ο κ. Χουλιαράκης διαπραγματεύεται να πάρει επιπλέον λεφτά από τους Γερμανούς; Πρώτο έδρανο πίστα, ο πρωθυπουργός, να παρακολουθεί τα παραληρήματα της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Η πολιτική του ελάχιστου κοινού παρονομαστή όμως, δεν δούλεψε στον ΣΥΡΙΖΑ· η νίκη στις εκλογές μέσα στις σημερινές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες είναι σαν να κερδίζει κάποιος τον πρώτο λαχνό: κι ένας ανεπρόκοπος δίχως σχέδιο μπορεί να είναι τυχερός. Φυσικά δεν δούλεψε στη διαπραγμάτευση. Αλλα διαπραγματευόταν η ομάδα Βαρουφάκη και άλλα η ομάδα Δραγασάκη, μέχρι που η κυβέρνηση έριξε τη χώρα στα βράχια με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη χώρα.
Το γεγονός όμως ότι δεν υπάρχει σχέδιο δημιουργίας αυταρχικού καθεστώτος, δεν εξασφαλίζει ότι δεν θα διολισθήσουμε σε κάτι τέτοιο. Για να γίνει το καλό -να εμπεδωθεί π.χ. η Δημοκρατία- χρειάζεται σχεδιασμός. Για να γίνει το κακό δεν θέλει πολλά· προκύπτει διά της χαλάρωσης της δημοκρατικής επαγρύπνησης και διά του ροκανίσματος των θεσμών. Χρειάζεται ορισμένες συνθήκες για να ανθίσει και δυστυχώς όλες είναι εδώ. Αλλά θα πρέπει να συνεχίσουμε αύριο.
Πηγή: Καθημερινή
