του Κωνσταντίνου Ζούλα
«Δεν μας αφήνουν οι αλήτες να δουλέψουμε. Δύο μήνες έχουμε όλους κι όλους για να βγάλουμε τη χρονιά. Κι έχει πλακώσει πάλι το ΣΔΟΕ και μας έχει θερίσει στους ελέγχους». Ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου στις Σπέτσες ήταν έξαλλος. Είναι Κυριακή μεσημέρι και έχει πέσει σύρμα στο νησί ότι ήδη από την προηγουμένη έχουν έρθει εφοριακοί από την Αθήνα. Ολοι είναι στην τσίτα. «ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελες;» τον πειράζει ένας που τον ξέρει καλά. «Ναι, αλλά τελικά κι ο ΣΥΡΙΖΑ σαν τους άλλους είναι που μας είχαν ξεσκίσει», λέει ο εστιάτορας και ξαναμπαίνει στην κουζίνα.
Επέλεξα σκοπίμως να μεταφέρω το συγκεκριμένο περιστατικό, γιατί είναι, νομίζω, ενδεικτικό της πλήρους σύγχυσης, που εξακολουθεί να υπάρχει στη χώρα. Ας το «αναλύσουμε» με την ψυχρή λογική. Ο εστιάτορας είναι έξαλλος γιατί έχει μάθει, χρόνια τώρα, να μην κόβει αποδείξεις. Δηλαδή να ζει παρασιτικά, με «μαύρα» χρήματα, χωρίς πιθανώς να τον έχει απασχολήσει ποτέ ότι επί της ουσίας κλέβει τους πελάτες του. Διότι αυτό συμβαίνει όταν δεν αποδίδει στο κράτος έναν φόρο που, κατά τα άλλα, παρακρατεί από εκείνους. Εν τη αφελεία του, μάλιστα, ομολογεί ότι κάποτε μπορούσε να ζήσει δώδεκα μήνες φοροδιαφεύγοντας τους δύο και με την ίδια ακριβώς αφέλεια παραδέχεται ότι αυτό ήταν και το κριτήριο της ψήφου του. Να τον αφήνουν να κλέβει.
Πιθανολογώ ότι έχετε ακούσει και τη δικαιολογία που λένε οι επαγγελματίες του είδους, αν τολμήσεις να τους ρωτήσεις γιατί ακόμη και μετά την κρίση δεν κόβουν αποδείξεις. «Δεν βγαίνει αλλιώς το μαγαζί» λένε και απαριθμούν τα έξοδα: «Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, τόσο το ΙΚΑ, τόσο οι μισθοί, έλα εσύ να το τρέξεις με τον σταυρό στο χέρι, αν μπορείς».
Ε, λοιπόν, εδώ είναι η ουσία του προβλήματος. Οτι, καλώς ή κακώς, ένα μαγαζί που δεν βγαίνει, απλούστατα πρέπει να κλείσει κι ο ιδιοκτήτης του να βρει μια άλλη δουλειά να κάνει. Είναι, δε, απίστευτο ότι την απλή αυτή αλήθεια, ακόμη και σήμερα, κανένα από τα κοινοβουλευτικά κόμματα δεν αποτολμά να την πει. Και δεν την λέει, διότι αν την ομολογήσει, θα οδηγηθεί κατ’ ανάγκην στην πραγματικά δυσάρεστη συζήτηση που όλοι αποφεύγουμε. Δηλαδή στο μεγάλο «μαγαζί» που δεν βγαίνει.
Διαβάσατε τι είπε το ΔΝΤ αποχωρώντας από τις διαπραγματεύσεις; Η βασική σύνταξη στην Ελλάδα είναι όση της Γερμανίας, αλλά οι Ελληνες εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται έξι χρόνια νωρίτερα από τους Γερμανούς. Αραγε, τι απαντά ο Αλέξης, όταν του κάνει αυτήν την επισήμανση η φίλη του η Αγκελα; Θέλετε να μπούμε λίγο πιο βαθιά στο ασφαλιστικό, που θα έπρεπε να είναι το κεντρικό θέμα συζήτησης σε όλες τις πολιτικές εκπομπές αντί να χαζολογούν με τα «τουίτς» των τηλεθεατών τους; Ιδού κάποια στοιχεία που δημοσίευσαν οι Αρίστος Δοξιάδης και Μάνος Ματσαγκάνης και ουδείς διέψευσε.
Ακόμη και σήμερα, το 32% των δημόσιων υπαλλήλων βγαίνει στη σύνταξη σε ηλικία μικρότερη των 55 ετών. Ναι, το 2015 συμβαίνει αυτό, ύστερα από 5 χρόνια Μνημόνια. Η, δε, μέση σύνταξη που παίρνουν αυτοί οι «γέροντες» είναι 1.177 ευρώ. 46% υψηλότερη από τη μέση σύνταξη που λαμβάνουν οι άνω των 70, που είναι 808 ευρώ. Κι ενώ όλοι οι εταίροι μάς επισημαίνουν ότι είναι αδιανόητο να ζητούμε 200 εκατ. ευρώ για να αντιμετωπίσουμε μια τάχα ανθρωπιστική κρίση, όταν ξοδεύουμε 125 εκατ. ευρώ τον μήνα (!) για συντάξεις 50άρηδων, εμείς τι απαντάμε; Οτι ήταν λάθος οι περικοπές που επιβλήθηκαν το 2012 στις συντάξεις άνω των 1.000 ευρώ και θα το διορθώσουμε. Θα αποκαταστήσουμε, μάλιστα, ακόμη και τις συντάξεις άνω των 2.000 ευρώ, στις οποίες θα δώσουμε και 15% αύξηση. Ναι, αυτό αποφάσισαν οι δικαστές του ΣτΕ, χωρίς να τους απασχολεί ότι είμαστε η μόνη χώρα της Ε.Ε. που δαπανά το 17,5% του ΑΕΠ της σε συντάξεις, όταν η δεύτερη μετά από μας δίνει το 13,5%. Και ουδείς ρώτησε τους φωστήρες δικαστές πώς ακριβώς φαντάζονται ότι θα πληρωθούν αυτές οι αυξήσεις όταν οι φοροκρατήσεις στον ιδιωτικό τομέα είναι, επίσης, οι μεγαλύτερες στην Ε.Ε. και έχουν στραγγαλίσει κάθε μέση ελληνική οικογένεια.
Οταν γράφω ουδείς, δεν εννοώ μόνο την ανερμάτιστη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που δεν αποτολμά να ψελλίσει τίποτα το δυσάρεστο. Κιχ δεν έβγαλε ούτε η Ν.Δ., ούτε το ΠΑΣΟΚ. ούτε ακόμη και το «Ποτάμι» των μεγάλων αλλαγών, μην τύχει και στεναχωρήσουμε κανέναν δυνάμει ψηφοφόρο μας αν πούμε ότι το σκεπτικό του ΣτΕ είναι εκτός τόπου και χρόνου, γιατί ο λογαριασμός δεν βγαίνει.
Κατά τα άλλα, απορούμε γιατί οι εταίροι μας έφτασαν στο σημείο να μας δώσουν τελεσίγραφο 24 ωρών μήπως και καταθέσουμε επιτέλους μια βιώσιμη πρόταση για το χάλι μας, αντί να τους ευχαριστούμε για την υπομονή τους με την παράνοιά μας.
Πηγή: Καθημερινή
