του Σωκράτη Τσιχλιά
Η ρύθμιση που ψήφισε το ελληνικό Κοινοβούλιο για τις οφειλές προς την εφορία περιείχε και κάτι τουλάχιστον περίεργο, αν όχι σκανδαλώδες: οι μεγαλοοφειλέτες, αυτοί δηλαδή που χρωστούν εκατομμύρια, αντιμετωπίζονται με τον ίδιο ευνοϊκό τρόπο, και ως προς τα πρόστιμα και ως προς τις εκπτώσεις, με τους μικρούς οφειλέτες. Το αίτημα να τεθούν προϋποθέσεις όσον αφορά τη γενικότερη περιουσιακή κατάσταση αυτών των οφειλετών, προκειμένου να αποκλεισθούν απατεώνες που ενώ διαθέτουν περιουσία δεν πληρώνουν και στο τέλος ευνοούνται, δεν εισακούσθηκε από την κυβέρνηση προκαλώντας αλγεινή εντύπωση. Αυτή ήταν μια πράξη της αριστερής, όπως της αρέσει να αυτοαποκαλείται, κυβερνήσεως, αλλά πολύ σύντομα είχαμε και μια παρόμοιας λογικής, σκέψη αυτή τη φορά, για ένα άλλο κρίσιμο θέμα.
Απασχόλησε σε κορυφαίο επίπεδο λοιπόν την κυβέρνηση ποια θα ήταν η κατάλληλη νομοθετική πρωτοβουλία, ποιο θα ήταν το φόβητρο και ποιο το κίνητρο, έτσι ώστε να έρθουν στα ταμεία του κράτους χρήματα από τα δισεκατομμύρια που δεν φορολογήθηκαν ποτέ τα τελευταία χρόνια. Εισοδήματα που αποταμιεύτηκαν κατ’ αρχήν σε ελληνικές τράπεζες και εν συνεχεία ταξίδεψαν στα πέρατα του κόσμου για να επενδυθούν ή απλώς να περιμένουν κάποια ευκαιρία… Διοχετεύθηκε λοιπόν στα μέσα ενημέρωσης μια ιδέα, η οποία είναι δέκα φορές πιο σκανδαλώδης από αυτή του νόμου Βαλαβάνη: όσοι φοροφυγάδες εμφανιστούν αυτοβούλως να δηλώσουν τα αποκρυφθέντα εισοδήματα, όχι μόνο απαλλάσσονται από ποινικές ευθύνες, όχι μόνο δεν πληρώνουν πρόστιμα, αλλά αντί για τον νόμιμο φόρο του 45%, θα πληρώσουν μόνο 15%! Αντί για ισονομία και δικαιοσύνη, η κυβέρνηση σκέφτεται να προσφέρει ένα φτηνό ξέπλυμα σε μεγαλοφοροφυγάδες.
Και επειδή η μοίρα του ΣΥΡΙΖΑ μάς απασχολεί ελάχιστα σε σχέση με την τύχη της πατρίδας, εάν η σκέψη επικρατήσει και μετουσιωθεί σε πρόταση νόμου, θα πρόκειται για θεσμική ενθάρρυνση της ανομίας, για θανάσιμο χτύπημα στην αξιοπιστία της πολιτικής. Σε όλο τον σοβαρό κόσμο η σύλληψη της συντελεσθείσης φοροδιαφυγής πραγματοποιείται με έναν τρόπο: έλεγχος, απειλή στέρησης ελευθερίας, κατασχέσεις. Μόλις πέσουν τα δύο-τρία πρώτα κεφάλια, σχηματίζονται ουρές… Ολα τα άλλα είναι ατελέσφορα και σκανδαλώδη.
Πηγή: Καθημερινή
