του Διονύση Γουσέτη
Πρέπει να χειροκροτήσουμε τον κ. Τσίπρα, επειδή κατάλαβε ότι δεν θα κλείσει ούτε τρίμηνο στην εξουσία αν δεν καταφέρει να αποσπάσει και άλλα δανεικά από τους εταίρους μας; Ομολογουμένως, η «κωλοτούμπα» του ήταν εντυπωσιακή, μετά τις απειλές που έχει εκτοξεύσει εναντίον τους και ύστερα από δηλώσεις θυμωμένων υπουργών, όπως π.χ. του κ. Βούτση, ότι «είμαστε σε πόλεμο με τους δανειστές μας». Ευτυχώς, οι δανειστές μας είναι προσγειωμένοι στην πραγματικότητα και δεν παίρνουν τοις μετρητοίς τέτοια παιδιάστικα ξεσπάσματα. Είναι, όμως, αμφίβολο αν τελικώς θα καταφέρει να τα βρει με τους «θεσμούς». Ακόμα πιο αμφίβολη είναι η έγκριση της τελικής συμφωνίας, αν υπάρξει, από τους… ούλτρα αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Λαφαζάνης, ήδη, «βρυχάται» και, για να τον αφοπλίσει, ο κ. Τσίπρας σκηνοθέτησε ολόκληρη κοινοβουλευτική παράσταση. Μάλλον θα πρέπει –αν χρειαστεί– να τον συνδράμουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ώστε να αποφύγουμε τον ακαριαίο θάνατο από οικονομικό έμφραγμα.
Αυτό, όμως, απέχει από το να αξίζει χειροκρότημα ο κ. Τσίπρας, αφού στην καλύτερη περίπτωση δεν θα καταφέρει τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι είχε καταφέρει η κυβέρνηση Σαμαρά. Δεν θα καταφέρει ούτε ένα βήμα προς τη θεραπεία των χρόνιων ασθενειών και το άνοιγμα του δρόμου για την ανάπτυξη. Ποιες είναι οι χρόνιες ασθένειες; Ο Στέφανος Μάνος μάς θύμισε τις επισημάνσεις της έκθεσης του 1947 του Αμερικανού απεσταλμένου Πολ Πόρτερ. Εγραφε: «Δύο είναι τα προβλήματα της Ελλάδας: οι υπερβολικές δημόσιες δαπάνες και η αναποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης». Πέρασαν 68 χρόνια και τα δύο προβλήματα δεν λύθηκαν. Αντίθετα, οξύνθηκαν. Οι μεν δαπάνες αυξήθηκαν κατακόρυφα και φτάσαμε στο σημείο να χρειάζονται δανεικά για να καλυφθούν. Η δε δημόσια διοίκηση έγινε πιο υδροκέφαλη, πιο εχθρική στους επενδυτές και πιο διεφθαρμένη. Φτάσαμε στο σημείο οι υπουργοί να μην ξέρουν πόσους υπαλλήλους έχουν.
Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν έκανε προσπάθεια να θεραπεύσει τις δύο ασθένειες. Δεν νοιάστηκε να οργανώσει ένα μικρότερο, ευέλικτο και φτηνότερο κράτος. Αντίθετα, για να καλύψει τις υπερβολικές δαπάνες του, επιδόθηκε σε φοροεπιδρομές που σκοτώνουν κάθε παραγωγή, κάθε προοπτική ανάπτυξης. Η κυβέρνηση Τσίπρα την υπερφαλαγγίζει, μιλώντας για «ανθρωπιστική κρίση» στην 36η πλουσιότερη χώρα του κόσμου και εξαγγέλλοντας νέους φόρους. Αντί για μείωση των δημόσιων δαπανών, ακούμε εξαγγελίες επαναπρόσληψης των ολίγων που άτσαλα απέλυσε ο κ. Σαμαράς και τον κ. Καμμένο να χτυπά την ανεργία με την… επανίδρυση των ΜΟΜΑ. Μαθαίνουμε ότι ο υφυπουργός κ. Κουράκης κήρυξε την επανάσταση εναντίον του υπουργού του Αριστείδη Μπαλτά, απαιτώντας να διοριστούν κομματόσκυλα ως περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης. Μαθαίνουμε ότι οι εκπρόσωποί μας δεν διαβάζουν τα έγγραφα τα οποία πάνε να διαπραγματευτούν. Και παρακολουθούμε το στράγγισμα των ασφαλιστικών ταμείων για την απολεσθείσα ρευστότητα. Μέχρι πότε θα αντέχει η τσέπη μας; Μέχρι πότε θα ανέχονται οι εταίροι μας τα παιδιάστικα καμώματά μας;
Πηγή: Καθημερινή
