του Νότη Παπαδόπουλου
Γλιτώσαμε από τη δραχμή, όχι όμως από τα μέτρα: αυτό θα μπορούσε να είναι το μότο του έντιμου συμβιβασμού Αθήνας και Γερμανίας για τη συνέχιση χρηματοδότησης της Ελλάδας στο πλαίσιο ενός προγράμματος που θα περιλαμβάνει βαθιές μεταρρυθμίσεις αλλά και «πάγωμα» των προεκλογικών εξαγγελιών του ΣΥΡΙΖΑ.
Η επίτευξη αυτού του συμβιβασμού έγινε δυνατή μετά τις πιέσεις που άσκησαν στη γερμανική πλευρά η Γαλλία και η Ιταλία, επιμένοντας πρώτον ότι μία ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα ήταν καταστροφική για την ΕΕ και δεύτερον ότι η Ευρώπη θα πρέπει να ακούσει το μήνυμα καταδίκης της γερμανικής λιτότητας που βγήκε από τις ελληνικές κάλπες.
Πρωταρχικό ρόλο ωστόσο για την κατ’ αρχήν συμφωνία έπαιξε η «βίαιη ωρίμαση» της κυβέρνησης Τσίπρα, η οποία αντελήφθη ότι για να αποτρέψει το Grexit θα έπρεπε να κάνει εντυπωσιακή στροφή στον ρεαλισμό:
– Να εγκαταλείψει τη μονομερή διαγραφή του 60% του χρέους, τασσόμενη υπέρ της επιμήκυνσης αποπληρωμής του. η κυβέρνηση έφτασε να παραδεχτεί ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο και θα πέσει στο 120% του ΑΕΠ το 2020!
– Να αποδεχτεί την ευρωπαϊκή θέση ότι για να συνεχισθεί η χρηματοδότηση της Ελλάδας η χώρα θα πρέπει να είναι σε Μνημόνιο.
– Να αποδεχτεί την αναγκαιότητα ύπαρξης της τρόικας, βαφτίζοντάς την «θεσμοί».
Επί της ουσίας πάντως βρισκόμαστε σήμερα εκεί που ήμασταν τον Νοέμβριο του 2014, με δύο μεγάλες διαφορές: τα κρατικά ταμεία είναι άδεια και η πιθανότητα εξόδου της χώρας στις αγορές καθυστερεί αφού η νέα κυβέρνηση πρόκειται να υπογράψει και νέο πρόγραμμα.
Η ελπίδα είναι ότι μέσα από τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές σε νέες, όμως, συνθήκες η κυβέρνηση θα μπορέσει να πετύχει και κάποια οφέλη για τους οικονομικά ανίσχυρους. Οφέλη που δεν θα είχε δυνατότητα να πετύχει κόντρα στη Γερμανία μια κυβέρνηση χωρίς νωπή λαϊκή εντολή.
Ωστόσο, το νέο μέτωπο του κ. Τσίπρα θα είναι εσωτερικό καθώς κάποια στελέχη του επιμένουν σε παροχές εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ παρά τις δεσμεύσεις στην Ευρώπη.
Αυτός θα είναι ο επόμενος έντιμος συμβιβασμός στο κόμμα και στην ελληνική κοινωνία, η οποία για κάποιον μυστήριο λόγο πιστεύει πως αντί της αντιλαϊκής και… ενδοτικής κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου βρίσκεται στην εξουσία μια φιλολαϊκή και πατριωτική κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, με τον δυναμίτη στο χέρι έτοιμη να τα κάνει όλα… Κούγκι.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
