Το ξύλωμα του πελατειακού κράτους προχωράει κανονικότατα. Έχουμε να δούμε κι άλλα!
Νικόδημος
του Πάσχου Μανδραβέλη
Αν οι τοποθετήσεις στελεχών στη Δημόσια Διοίκηση με αντικειμενικά κριτήρια ήταν στο Μνημόνιο, θα βρισκόταν σε εκείνο το –άγνωστο για τον υπόλοιπο κόσμο– 30% όσων θα ήθελε να καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και η προηγούμενη κυβέρνηση, για να είμαστε δίκαιοι: ο κανόνας της τοποθέτησης αποτυχόντων βουλευτών σε θέσεις ευθύνης είναι μια διαπαραταξιακή και διαχρονική παθογένεια του ελληνικού γκουβέρνου, με την εξαίρεση του μικρού διαλείμματος opengov του κ. Γιώργου Παπανδρέου.
Η προηγούμενη κυβέρνηση πάρκαρε δεκάδες αποτυχόντες βουλευτές σε Γραμματείες και Δημόσιους Οργανισμούς, οι οποίοι παραιτήθηκαν μαζικά προ διμήνου για να ξαναεκτεθούν στις εκλογές. Κατά τον ίδιο τρόπο, η «Πρώτη φορά Αριστερά» επιμένει παλαιοκομματικά. Aρχισε τους διορισμούς αποτυχόντων βουλευτών σε θέσεις γενικών γραμματέων. Ο πρώην πρόεδρος της ΟΤΟΕ και πρώην βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Τσουκαλάς, τοποθετήθηκε γενικός γραμματέας Διοικητικής Μεταρρύθμισης, στο υπουργείο δηλαδή που διαφεντεύει ο σφοδρός πολέμιος του Νεοφιλελευθερισμού, κ. Γιώργος Κατρούγκαλος. Οσοι ήλπιζαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποδεικνυόταν ένα Ριζοσπαστικό Κόμμα πλανήθηκαν πλάνην οικτράν. Θα αποδειχθεί -στην καλύτερη περίπτωση- μία από τα ίδια, με γαρνίρισμα επαναστατικής ρητορικής. Οι προηγούμενοι προσπαθούσαν, με… νύχια και διαπραγματεύσεις, να διασώσουν όσες περισσότερες δομές της χρεοκοπίας μπορούσαν. Αν εξαιρέσουμε τις περικοπές μισθών και συντάξεων, που δεν μπορούσαν να αποκρύψουν από την τρόικα, ψήφιζαν τα μέτρα διάλυσης των παθογενειών στο Δημόσιο και στην αγορά και κατόπιν τα επανέφεραν με υπουργικές αποφάσεις. Ετούτοι δεν θέλουν μόνο να συντηρήσουν τις δομές της χρεοκοπίας. Θέλουν να αναστήσουν κι εκείνες που δεν κατάφερε να περισώσει η προηγούμενη κυβέρνηση.
Το βασικότερο πρόβλημα της χώρας είναι πως το κράτος παραμένει μπάχαλο και όμηρος κομματικών στρατών. Η στελέχωσή του δεν εξυπηρετεί την παραγωγικότητά του (ασχέτως αν κατά τύχη προκύψει κάποιος άξιος) αλλά τις ανάγκες του πολιτικού συστήματος. Αυτό αποδεικνύει και ο κοτζαμπάσικος τρόπος κατανομής των θέσεων ευθύνης από τα κόμματα που αναλαμβάνουν την εξουσία.
Το μόνο, λοιπόν, που απομένει είναι να μάθουμε πώς μοίρασαν τα λάφυρα του κράτους οι νικητές των εκλογών. Η αναλογία μάλλον θα είναι 4-1, αν κρίνουμε από την προηγούμενη μοιρασιά 4-2-1. Ή μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποδειχθεί πιο γαλαντόμος προς τους ΑΝΕΛ;
Πηγή: Καθημερινή
