Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

του Σωκράτη Τσιχλιά

Κάποια στιγμή της συνέντευξής του στον Ν. Χατζηνικολάου που μεταδόθηκε από το STAR, ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στην πιθανότητα αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ. Υποστήριξε, βεβαίως, ότι αυτή θα ήταν η ευτυχέστερη εξέλιξη για το κόμμα του καθώς θα μπορέσει να εφαρμόσει απερίσπαστο το πρόγραμμά του. Οταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε πώς το κόμμα που κάποτε κατακεραύνωνε τις λογικές του δικομματισμού και της αυτοδυναμίας τώρα όχι μόνο την εύχεται για το ίδιο αλλά δίνει λυσσώδη μάχη για να την κερδίσει, ο κ. Τσίπρας μας άφησε άναυδους: εξήγησε στον εμβρόντητο Χατζηνικολάου ότι η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σαν τις άλλες, των… άλλων! Οτι πρόκειται περί καλής αυτοδυναμίας καθώς εξασφαλίζει τη σωτηρία της χώρας…

Σιγά το θέμα, θα πει κάποιος, ακόμη μία παρόλα από τις τόσες που λέγονται από όλους σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο. Δεν είναι έτσι. Θα επρόκειτο για ακόμη μία αερολογία εάν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε «έχουν αλλάξει οι συνθήκες» ή «η συγκυρία το επιβάλλει» κ.λπ. Η διατύπωσή του όμως ίσως κρύβει μια πολύ ανησυχητική πραγματικότητα, που χαρακτηρίζει αριστερούς σχηματισμούς, κυρίως τους κομμουνιστές, αλλά συχνά και όσους κατάγονται από αυτούς. Ποια είναι; Πρόκειται για την αντίληψη ότι όσοι μετέχουν του δόγματος, του κόμματος, όσοι κοινωνούν του οράματος, είναι οι εκλεκτοί, εκείνοι που αγωνίζονται για τα αγαθά και τα μεγάλα. Αυτοί που η ιδεολογία τους τούς υποχρεώνει να συνομιλούν με την Ιστορία, να αλλάζουν τον κόσμο. Μόνο αυτοί.

Δεν έχω καταλάβει τι είδους κόμμα είναι ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ. Ισως τοποθετείται αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας και δεξιά του ΚΚΕ. Δεν μου είναι σαφές σε ποια ακριβώς οικονομία πιστεύει, καθώς οι εξαγγελίες του συνήθως είναι αντιφατικές. Η δηλητηριώδης υποψία που με κατέλαβε ωστόσο, όταν άκουσα τον αρχηγό του να εξηγεί τη διαφορά της δικής τους αυτοδυναμίας, είναι μήπως τελικώς υποφέρουν από σύνδρομο μεγαλείου, αυτή την ακαταμάχητη αίσθηση του αμετάκλητα διαφορετικού. Γιατί αν κάτι τέτοιο συμβαίνει, νομίζω ότι είναι πιο επικίνδυνο για τη χώρα από όλες μαζί τις ασάφειες, τις προχειρότητες, την υποσχεσιολογία. Συνήθως οδηγεί σε διαζύγιο με την πραγματικότητα.

Πηγή: Καθημερινή

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *