του Πάσχου Μανδραβέλη
Το πιο κουραστικό πράγμα σ’ αυτή τη χώρα είναι η υπεράσπιση των αυτονόητων. Προβλήματα που σε άλλες χώρες λύθηκαν πριν από πολλά χρόνια με απλές διοικητικές αποφάσεις, στην Ελλάδα γίνονται θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης. Ενα από αυτά είναι η φύλαξη των πανεπιστημιακών χώρων.
Τον περασμένο Ιούλιο -και μάλιστα επί πρυτανείας του ηρωικού δραματουργού κ. Θεοδόση Πελεγρίνη- η Σύγκλητος του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου αποφάσισε να αναθέσει σε ιδιωτική εταιρεία (security) τη φύλαξη των Προπυλαίων, τα οποία ως γνωστόν τα καταλαμβάνει κάθε πικραμένος που περνά από την οδό Πανεπιστημίου. Να θυμηθούμε ότι τον Οκτώβριο του 2006 η πρυτανεία του Καποδιστριακού κατελήφθη από φίλους του κ. Σάββα Ξηρού με αίτημα την αποφυλάκιση του καταδικασθέντος για δολοφονίες και τρομοκρατικές πράξεις. Ορθώς η τότε υπουργός Παιδείας, Μαριέττα Γιαννάκου, αναρωτήθηκε: «Είναι δυνατό να καταλαμβάνεται ένα ίδρυμα, που στην ουσία είναι μουσείο, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, από άτομα που διεκδικούν την έξοδο από τη φυλακή του ανθρώπου ο οποίος καταδικάστηκε και ξέρουμε για ποιους λόγους καταδικάστηκε και να καταλαμβάνεται το Πανεπιστήμιο;».
Τον Ιούνιο του 2008 η πρυτανεία καταλήφθηκε και πάλι από αντιεξουσιαστές που ζητούσαν «την άμεση απόσυρση όλων των κατηγοριών των συλληφθέντων» σε κάποια πορεία. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους κουκουλοφόροι εισέβαλαν και τραυμάτισαν σοβαρά τον τότε πρύτανη κ. Χρ. Κίττα. Τον Απρίλιο του 2011 τα Προπύλαια κατελήφθησαν για το Μνημόνιο, τον Νοέμβριο του ιδίου έτους από εργαζομένους για τα μέτρα και τον Απρίλιο του 2013 από αναρχικούς για το Indymedia κ.ο.κ.
Η Σύγκλητος, λοιπόν, ορθώς αποφάσισε ότι τα γραφεία διοίκησης του Πανεπιστημίου δεν μπορούν να είναι ξέφραγο αμπέλι και να μπαίνει όποιος γουστάρει για οποιονδήποτε λόγο του κατέβει στο κεφάλι. Προσοχή! Δεν αναφερόμαστε στις αίθουσες διδασκαλίας ή στα ακριβοπληρωμένα από τους φορολογουμένους εργαστήρια του πανεπιστημίου. Σ’ αυτούς τους χώρους ισχύει το παλιό καθεστώς «μπάτε καταληψίες κι αλέστε κι αλεστικά μην δώστε» διότι τα «αλεστικά» θα είναι «πολιτική δίωξη». Αναφερόμαστε μόνο στο γραφείο διοίκησης, όπου πάνε μόνο όσοι έχουν συγκεκριμένη δουλειά. Ή όσοι θέλουν να κάνουν κατάληψη…
Για την απόφαση φύλαξης εξεμάνησαν οι συνιστώσες της παλαβής Αριστεράς κι αποφάσισαν να… καταλάβουν την πρυτανεία. «Συμβολικώς», λένε, αλλά κανείς δεν έχει κατανοήσει τη διαφορά της «συμβολικής» από την πραγματική κατάληψη. Και επειδή κάθε «δυναμική ενέργεια» χρειάζεται την προπαγάνδα της, εκδόθηκαν ανακοινώσεις για «κλειδωμένους υπαλλήλους» της πρυτανείας που κινδυνεύουν από πυρκαγιές (τύπου Μαρφίν, δηλαδή;) παραβλέποντας το γεγονός ότι έλεγχος γίνεται μόνο σε όσους μπαίνουν και όχι όσους βγαίνουν και σίγουρα όχι στους υπαλλήλους του ιδρύματος.
Διαβάσαμε επίσης ότι «Η πολλή ασφάλεια στα Πανεπιστήμια σκοτώνει»! Οπως γράφει η «Αυγή» (22.10.2014) «Η ατζέντα “νόμος και τάξις” θέλει ιδιωτική σεκιούριτι. Φτάνουν έτσι οι κυβερνητικοί να προβάλλουν το αμερικανικό πρότυπο ασφαλείας των πανεπιστημίων, που έχει φτιαχτεί σε μια χώρα που δεν είναι ιδιαίτερα σπάνιο να γίνονται πραγματικά λουτρά αίματος σε σχολεία και πανεπιστήμια από ψυχοπαθείς οπλοφόρους».
Ελεος, σύντροφοι! Ελεος…
Πηγή: Καθημερινή
