Το κράτος σε διάλυση

Το κράτος σε διάλυση

Του Κώστα Ιορδανίδη

Κατεθλίβη η κυβέρνηση διότι το εβδομαδιαίο περιοδικό Der Spiegel χαρακτήρισε την Ελλάδα «χώρα κατά φαντασίαν διασωθείσα». Τοποθετήσεις της μορφής αυτής αναιρούν τις διακηρύξεις της κυβερνήσεως για διατηρήσιμο πρωτογενές πλεόνασμα και τις εκτιμήσεις περί της εξόδου στις αγορές το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο χαρακτηρισμός εκφεύγει των ορίων που επιβάλλει η συμπεριφορά της «πολιτικής ορθότητος». Οι βάναυσες τοποθετήσεις, όμως, που επεφύλαξαν οι εταίροι και τα ΜΜΕ της Γερμανίας και άλλων χωρών για την Ελλάδα από την άνοιξη του 2010 είναι αναντίστοιχες με κάθε έννοια πολιτικής ορθότητος. Δικαιολογημένη η οργή, όχι η έκπληξη.

Λίγα εικοσιτετράωρα, όμως, πριν από την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. από τη χώρα μας, η απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού κατέδειξε κάτι πολύ χειρότερο – ότι η Ελλάς είναι πρωτίστως ένα διαλυμένο κράτος. Αυτή η εντύπωση επικρατεί και ενισχύθηκε με τις αιχμές του υπουργού Δημοσίας Τάξεως εναντίον των λειτουργών της Δικαιοσύνης, με παραλήπτη τον αρμόδιο υπουργό. Το αστυνομικό σκέλος της υποθέσεως δεν μας αφορά. Ο Ελληνας φορολογούμενος πολίτης καλύπτει τη μισθοδοσία των σωμάτων ασφαλείας για να μην ασχολείται με τη διαχείριση της εγκληματικής παραβατικότητος κάθε μορφής, από τις απλούστερες έως τις ειδεχθέστερες. Εχει απλώς απαίτηση να ζει εν ασφαλεία.

Εάν η Ελλάς ήταν οργανωμένο κράτος, θα μπορούσε να «επιτρέψει» και τις συχνές άδειες εξόδου του Χριστόδουλου Ξηρού από τις φυλακές και τις επαφές του με τους «Πυρήνες της Φωτιάς», κατά τον προαυλισμό, για να τον παρακολουθεί στενά μετά μία ελεγχόμενη «απόδραση» ώστε να εντοπίσει άτομα με τα οποία θα έρθει σε επαφή και διαφεύγουν τη σύλληψη. Δεν πρόκειται μάλλον περί αυτού, αλλά περί αποδιοργανώσεως κάθε εννοίας κράτους. Ή εν πάση περιπτώσει αυτή είναι η εντύπωση μέχρι στιγμής.

Αλλά και η πολιτική αντιπαράθεση που ξέσπασε μεταξύ της κυβερνήσεως και του ΣΥΡΙΖΑ για την απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού καταδεικνύει μηδενική πρόοδο τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Επί σειράν ετών ο Ανδρέας Παπανδρέου ή κάποιοι εκ των στενών συνεργατών του κατηγορούντο ότι ηγούντο της 17Ν. Το αποτέλεσμα ήταν ότι οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ πλησίστιο στην εξουσία το 1981.

Σήμερα, η κυβέρνηση κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι κάποια μέλη από τις συνιστώτες του διατηρούν σχέσεις με την τρομοκρατία και είναι πράγματι η στάση του ιδιορρύθμου αυτού κόμματος εν πολλοίς ενοχλητική και ανορθόδοξη. Αλλά εάν η κυβέρνηση διαθέτει στοιχεία, δεν έχει παρά να συλλάβει όσους σχετίζονται με τρομοκράτες. Το έπραξε στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής, όταν οδηγούσε την ηγεσία της στις φυλακές, με την κατηγορία της συγκροτήσεως εγκληματικής οργανώσεως και αναμένουμε ακόμη την προσαγωγή των κατηγορουμένων στα δικαστήρια. Καταβάλλει η κυβέρνηση προσπάθεια για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Αλλά έχει την τάση να αερολογεί διαρκώς, να διαχειρίζεται εντυπώσεις. Πρόκειται για έξη πολιτικώς θανατηφόρα, διότι οι εντυπώσεις διαρκούν ελάχιστα και το έλλειμμα στο πρακτικό επίπεδο παραμένει τραγικό.

Πηγή: Καθημερινή

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *