Του Αγγελου Στάγκου
«Η Γενική Συνέλευση της Νομικής Σχολής (του Πανεπιστημίου Αθηνών) στη συνεδρία της 18-12-2013, διαπίστωσε με λύπη ότι το χειμερινό εξάμηνο έχει πλέον οριστικά χαθεί», όπως τονίζεται σε σχετική ανακοίνωσή της. Η ίδια ανακοίνωση περιλαμβάνει το πρόγραμμα διδασκαλίας των μαθημάτων σε επόμενα εξάμηνα και έτη, ώστε να αναπληρωθεί το κενό που δημιουργήθηκε λόγω της γνωστής απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων και των καταλήψεων που τη συνόδευαν.
Αγνωστο πώς θα υποδεχθούν την απόφαση οι διάφορες κατηγορίες των ενδιαφερομένων, αρχίζοντας από τον πρύτανη και τις πρυτανικές αρχές του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και φθάνοντας ώς τους φοιτητές, αλλά και τους υπαίτιους αυτής της αναστάτωσης. Πρόκειται όμως για μία σωστή απόφαση, που ξεφεύγει από τις συνηθισμένες εμβαλωματικές λύσεις με τις οποίες έχει μάθει να λειτουργεί διαχρονικά το ελληνικό σύστημα σε όλες σχεδόν τις πτυχές του. Προσπαθώντας πάντα να ικανοποιήσει τους τύπους, αποφεύγοντας την ουσία, επιδιώκοντας να ξεφύγει από τις συνέπειες, δημιουργώντας πλαίσιο εξιλέωσης για όσους προκάλεσαν βλάβη σε τρίτους και σε θεσμούς με τις ενέργειές τους. Με λίγα λόγια, επιδιώκοντας σε σταθερή βάση να δώσει την αίσθηση ότι όλα διορθώνονται και πάμε παρακάτω χωρίς να τρέχει τίποτα…
Φυσικά δεν είναι έτσι. Τις τελευταίες εβδομάδες η συζήτηση γύρω από την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων και το κλείσιμο του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου (κυρίως) είχε επικεντρωθεί στο αν σώζεται ή όχι το εξάμηνο. Λες και όλο το θέμα αφορούσε τις εξετάσεις και καθόλου τη διδασκαλία. Που σημαίνει επίσης ότι κάποιοι, του υπουργού Παιδείας περιλαμβανομένου και σίγουρα του διάσημου πρύτανη του ιδρύματος, θεωρούν ότι η φοίτηση σε πανεπιστημιακό επίπεδο ταυτίζεται μόνο με εξετάσεις και όχι με την παρακολούθηση μαθημάτων, τη μετάδοση της γνώσης και την τριβή ιδεών στη διάρκειά της. Και με αυτή την έννοια ήταν απλά υπόθεση μιας κεντρικής απόφασης για να «σωθεί» ο χρόνος που χάθηκε, έστω και αν είναι παγκοσμίως γνωστό ότι ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω!
Η στρέβλωση όμως της πραγματικότητας στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν θα αποτελούσε εξαίρεση σε μία χώρα όπου οι καπιταλιστές έχουν εξευτελίσει τον καπιταλισμό, οι σοσιαλιστές τον σοσιαλισμό, οι κομμουνιστές τον κομμουνισμό, οι συνδικαλιστές τον συνδικαλισμό, οι εκπαιδευτικοί την εκπαίδευση, οι δημοσιογράφοι τη δημοσιογραφία, οι γιατροί την ιατρική, οι δικαστικοί τη Δικαιοσύνη, οι δικηγόροι τη δικηγορία, οι δημόσιοι υπάλληλοι τη δημοσιοϋπαλληλία, οι πολιτικοί την πολιτική και ούτω καθ’ εξής. Οι πάντες δηλαδή ξεφτέλισαν τα πάντα και ιδιαίτερα την έννοια της συντεταγμένης πολιτείας και τους κανόνες κάποιας λογικής που αναγκαστικά πρέπει να καθορίζουν την πορεία μιας κοινωνίας. Το ελληνικό κράτος στήθηκε και λειτουργεί οριζοντίως και καθέτως στρεβλά.
Με αυτή την έννοια η απόφαση της Νομικής Σχολής να κηρύξει «χαμένο» το εξάμηνο είναι σωστή και η ευθύνη βαραίνει αυτούς που συνέβαλαν για να χαθεί και πρέπει να πληρώσουν. Εκτός και αν δεχθούμε ότι η φοίτηση δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την απόκτηση ενός πτυχίου. Αλλά τότε γιατί να έχουμε πανεπιστήμια. Θα αρκούσε η σύσταση μιας εξεταστικής επιτροπής για κάθε αντικείμενο, με τους φοιτητές να μένουν στα σπίτια τους και δίχως να υπάρχει ανάγκη υποδομών, καθηγητών, πρυτάνεων και διοικητικού προσωπικού.
Πηγή: Καθημερινή
