Του Στέφανου Κασιμάτη
Ο σπουδαίος οικονομολόγος Σάιμον Κούζνετς (βραβείο Νομπέλ του 1971) φέρεται να έχει πει κάποτε ότι υπάρχουν τεσσάρων ειδών χώρες: οι ανεπτυγμένες, οι υπανάπτυκτες, η Ιαπωνία και η Αργεντινή. Αποθανών το 1985, στο απόγειο της περιώνυμης «Αλλαγής», ο Αμερικανός οικονομολόγος δεν είχε την ευτυχία να γνωρίσει τη μαγεία του Υπαρκτού Ελληνισμού· ειδάλλως, θα είχε περιλάβει οπωσδήποτε και την Ελλάδα στην κατάταξή του ως χώρα μοναδική και ανεπανάληπτη στο είδος της.
Η μοναδικότητα αυτή, σε όλο το μεγαλείο της και τη γλαφυρότητά της, προκύπτει από την περιπέτεια της δεκαεξαετούς προσπάθειας ορισμένων υπηρεσιών του Δημοσίου, για να ανακληθεί ένας μη σύννομος διορισμός σε μια δημόσια επιχείρηση, την ΠΥΡΚΑΛ, η οποία από το 2004 μετονομάσθηκε σε Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ). Δεν πρέπει να είναι εντελώς τυχαίο ότι η Οδύσσεια των 16 χρόνων -από το 1996, όταν ξεκινά η έρευνα, ώς το 2012- δεν αφορά ένα οιοδήποτε πρόσωπο, αλλά τον Χρήστο τον Κοκκινοβασίλη. Συνδικαλιστής του ΠΑΣΟΚ, στέλεχος του βραχύβιου σοσιαλιστικού κόμματος που ίδρυσε ο Γεράσιμος ο Αρσένης το 1986, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του κινήματος από το 1990 ώς το 1996, υφυπουργός Μεταφορών στην κυβέρνηση Μιμής και Ανδρέα Παπανδρέου και, εσχάτως, στέλεχος της Κοινωνικής Συμφωνίας υπό την Λούκα και τον Καστανίδη, ο Χρ. ο Κοκκινοβασίλης, με την αρειμάνιο κόκκινη μουστάκα του, είναι μορφή η οποία συνιστά την πεμπτουσία της πασοκαρίας. Προτού ξεκινήσω την αφήγηση, προειδοποιώ ότι το ταξίδι, στο οποίο σας καλώ δεν είναι εύκολο. Ετοιμαστείτε για μια κατάδυση στα βάθη του Υπαρκτού Ελληνισμού…
Σύμφωνα με το εξασέλιδο εμπιστευτικό σημείωμα της αρμόδιας διεύθυνσης της ΕΑΣ, το οποίο περιήλθε εις γνώσιν μου, ο Κοκκινοβασίλης προσελήφθη ως μαθητευόμενος ηλεκτροτεχνίτης στην ΠΥΡΚΑΛ τον Οκτώβριο του 1972, αλλά επτά μήνες αργότερα «διαγράφηκε λόγω απουσιών, απουσιάζων από 2.1.1973». Προσελήφθη ξανά στις 7.3.1983 έως τις 8.4.1990, όταν εξελέγη βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, οπότε έξη μήνες αργότερα διεγράφη από το δυναμικό της εταιρείας «κατόπιν προφορικής παραίτησής του στη Διοίκηση». Σημειωτέον, ότι του κατεβλήθη πλήρης αποζημίωση, όπως και στους άλλους μισθωτούς που είτε απολύθηκαν είτε οικειοθελώς παραιτήθηκαν εκείνη την περίοδο. Οταν την κυβέρνηση Μητσοτάκη διεδέχθη η κυβέρνηση Μ. και Α. Παπανδρέου, οι απολυθέντες επαναπροσελήφθησαν βάσει ειδικού νόμου. Ο Κοκκινοβασίλης, όμως, δεν έκανε χρήση των ευεργετικών διατάξεων, διότι ήταν ακόμη βουλευτής. Ζήτησε να επανέλθει όταν απέτυχε να επανεκλεγεί και, πράγματι, προσελήφθη ξανά στις 25.10.1996, ως σύμβουλος της διοίκησης, με αρμοδιότητα «την ανάπτυξη της επικοινωνίας της εταιρείας με τις δημόσιες υπηρεσίες» και μισθό διευθυντή Α΄, τον προβλεπόμενο ανώτερο την εποχή εκείνη.
Ομως, τον Μάρτιο του 1997, το ΑΣΕΠ, εξετάζοντας σχετική καταγγελία, κρίνει παμψηφεί ότι η πρόσληψη του Κοκκινοβασίλη δεν είναι σύννομη και ζητεί από την εταιρεία «να προβεί στα περαιτέρω». Από το σημείο αυτό ξεκινά μια διελκυστίνδα, με την ΠΥΡΚΑΛ να ζητεί από το ΑΣΕΠ επανεξέταση της περίπτωσης και το ΑΣΕΠ κάθε φορά να εμμένει στην ορθότητα της απόφασής του, ενώ κατά το ίδιο διάστημα το Δ.Σ. της ΠΥΡΚΑΛ επικυρώνει τη διαδικασία προσλήψεως του Κοκκινοβασίλη, μολονότι δεν εκδίδεται η αιτηθείσα σχετικώς εγκριτική πράξη του υπουργικού συμβουλίου.
Το 1998, το ΑΣΕΠ επανέρχεται στην υπόθεση, διαμαρτυρόμενο προς την εταιρεία για τη μη συμμόρφωσή της με τη νομιμότητα. Η ΠΥΡΚΑΛ, με έγγραφό της, αρνείται να ανακαλέσει την πρόσληψη «μέχρις εκδόσεως της σχετικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας», στο οποίο εν τω μεταξύ έχει προσφύγει ο Κοκκινοβασίλης. Η διελκυστίνδα συνεχίζεται κανονικά, ώσπου το ΑΣΕΠ, προτείνει την παραπομπή της υπόθεσης στην αρμόδια εισαγγελική αρχή. Υπό το κράτος της απειλής αυτής, στις 20.5.1998, η ΠΥΡΚΑΛ δεσμεύεται να καταγγείλει την σύμβαση του Κοκκινοβασίλη με προμήνυση δύο μηνών. Εκείνος προσφεύγει στο Μονομελές Πρωτοδικείο αιτούμενος ασφαλιστικά μέτρα, αλλά το δικαστήριο απορρίπτει την αίτησή του.
Ευλόγως θα υπέθετε κάποιος ότι εδώ τελειώνει η ιστορία, με την απόλυση του Κοκκινοβασίλη. Λάθος! Απλώς, η ιστορία ξεχνιέται. Ωσπου στις 24.10.2011 την υπόθεση ανακινεί ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης (ΓΕΔΔ), έπειτα από καταγγελία ότι ο Κοκκινοβασίλης συνεχίζει να «απασχολείται» στην ΠΥΡΚΑΛ και τη διάδοχο εταιρεία ΕΑΣ, παρά το ότι δεν έχει προσκομίσει απόφαση του ΣτΕ που ακυρώνει τις αποφάσεις του ΑΣΕΠ. Ο εσωτερικός ελεγκτής στην ΕΑΣ διαπιστώνει με πόρισμά του «έλλειψη εγγράφων», καθώς και ότι η απόφαση καταγγελίας της σύμβασης του Κοκκινοβασίλη το 1998 «δεν υλοποιήθηκε, χωρίς να υπάρχουν μεταγενέστερες αποφάσεις του Δ.Σ. που να την τροποποιούν». Πολύ απλά: είπαν στο ΑΣΕΠ ότι συμμορφώνονται και, στην πραγματικότητα, το έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Αθάνατη Ελλαδάρα!
Οι οχλήσεις του ΓΕΔΔ προς την ΕΑΣ συνεχίζονται, και στις 17.2.2012 τού διαβιβάζεται έγγραφο από την εταιρεία, με το οποίο τον ενημερώνουν για τα εξής ενδιαφέροντα έως και εξωφρενικά: α) Ο Κοκκινοβασίλης δεν εργάζεται στην εταιρεία, διότι είναι αποσπασμένος σε πολιτικό γραφείο. β) Οτι οι χειρισμοί της υπόθεσης «ανάγονται στη σφαίρα των αποφάσεων των εκάστοτε διοικήσεων της εταιρείας, πράγμα που ενδεχομένως δικαιολογεί γιατί δεν υπάρχουν τα στοιχεία που να αιτιολογούν τη μη υλοποίηση της απόφασης του Δ.Σ. για καταγγελία της σύμβασης». γ) Οτι ο Κοκκινοβασίλης, όχι μόνον δεν απολύθηκε, αλλά (άκουσον, άκουσον!) από τις 13.8.1997 ώς τις 31.12.2003, μέχρι δηλαδή τη συγχώνευση της εταιρείας, ήταν μέλος του Δ.Σ. της ΠΥΡΚΑΛ! δ) Οτι, σύμφωνα με το καταστατικό και τον νόμο, «οι διατελέσασες διοικήσεις έχουν απαλλαγεί από ευθύνες, με αποφάσεις των ετήσιων τακτικών γενικών συνελεύσεων»!
Σε ποιο στάδιο βρίσκεται τώρα η υπόθεση; Δεν έχω ιδέα. Το σημείωμα της ΕΑΣ, που φέρει την ημερομηνία 5.11.2012, καταλήγει με τη σύσταση να συγκληθεί ένα ακόμη (το 15ο, 16ο; Θα σας γελάσω…) διοικητικό συμβούλιο για το θέμα. Ας μην αυταπατώμεθα, λοιπόν. Αυτό το τέρας του ελληνικού Δημοσίου, που προβάλλει μέσα από την εξιστόρηση της περίπτωσης Κοκκινοβασίλη, δεν διορθώνεται, δεν αναμορφώνεται, δεν μεταρρυθμίζεται. Απλώς καταργείται, για να στηθεί ξανά από την αρχή. Υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι θέλουμε να γλιτώσουμε από το τέρας – γιατί, αν κρίνω από τη στάση των Βενιζέλου και Κουβέλη στο ζήτημα της ΕΡΤ, ας μου επιτραπεί να αμφιβάλλω…
Πηγή: Καθημερινή
