Αναρωτηθήκατε ποτέ πόσα όνειρα έχετε δει στον ύπνο σας και πόσα θυμάστε; Πώς και γιατί εμφανίζονται; Και, τελικά, τι σημασία έχουν;
Στην πραγματικότητα, ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά και όλα τα δημοσιεύματα από πασίγνωστους ψυχολόγους Φρόιντ, Γιούνγκ κλπ. είναι, κατ’ εμέ, σαχλαμάρες – κι έχω γράψει αρκετά άρθρα στο παρελθόν (240. Φιλοσοφία: Φρόιντ και όνειρα, 241. Φιλοσοφία: Φρόιντ και όνειρα (2), κλπ.)
Σήμερα γράφω για το όνειρο που είναι η ζωή μας. Ποια πεταλούδα ή νύμφη στο κουκούλι της, άραγε, μας ονειρεύεται; Θυμάμαι τον Τζουάνγκ Τζου που γράφει ότι ονειρεύτηκε πως ήταν πεταλούδα και μετά δεν ήταν σίγουρος πια αν ήταν άνθρωπος που ονειρεύτηκε πως ήταν πεταλούδα ή αν ήταν πεταλούδα που ονειρεύεται πως είναι άνθρωπος.
“Η ζωή μας είναι ένα όνειρο δημιουργημένο από τη θαυματουργή δύναμη του νου μας να υλοποιεί εξωτερικευμένες προβολές”! Έτσι γράφει κάποια κυρία που έχει εμβαθύνει στην πνευματική αναζήτηση για πολλά χρόνια. Δεν έχω λόγο να μην την πιστεύω – με κάποιες ελάχιστες διαφοροποιήσεις.
Είναι όμως μάλλον σαρωτική και σοκαριστική ιδέα για το συνηθισμένο μυαλό, που πιστεύει ακράδαντα τις αισθήσεις του καθώς οι εντυπώσεις που μεταφέρουν γίνονται εικόνες και νοήματα και τον γραμμικό χρόνο να εκτοξεύεται στο ατελεύτητο, ανολοκλήρωτο μέλλον.
Αλλά το ότι συχνά ονειρευόμαστε στον ξύπνιο μας, ή ονειροπολούμε, για μια μελλοντική κατάσταση επιτυχίας κι ευτυχίας δεν μπορούμε να το αρνηθούμε: διότι όλοι το κάνουμε λίγο πολύ.
Τέτοια ονειροπόληση είναι μέσα στον νου μας. Ας πούμε, η κοπέλα που σε ελκύει σου λέει πως κι εσύ την ελκύεις (ή το αγόρι ελκύει το κορίτσι) και τα φτιάχνετε και είναι όλα ωραία. Ή παίρνεις προαγωγή στη δουλειά και μετακινείσαι σε ένα όμορφο γραφείο με γραμματέα και βοηθούς. Είναι κι αυτό, όπως κάθε όνειρο, προβολή μέσα στον νου μας από τις (άγνωστες) δυνάμεις του ίδιου του νου μας! Και συχνά, όπως στην περίπτωση του ονείρου στον ύπνο, μοιάζει πολύ αληθινό και την ώρα εκείνη πιστευτό. Και συνέρχεσαι με ευχαρίστηση από το ευχάριστο όνειρο και απογοήτευση που έπαψε. (Ή συνέρχεσαι με ανησυχία και φόβο από έναν εφιάλτη και νιώθεις ανακούφιση που τελείωσε!)
Έχεις αυτές όλες τις συγκινήσεις, σαν να είναι πραγματικότητα, ενώ τίποτα δεν ήταν αληθινό όπως μοιάζει να είναι αληθινή, πραγματική, η παρούσα εμπειρία σου καθώς διαβάζεις αυτή την αράδα.
Κάποτε ονειρεύεσαι ίσως πως ταξιδεύεις με καράβι. Εσύ και το καράβι και ό,τι άλλο, είστε μέσα στον νου σου! Κάποτε ίσως ονειρεύεσαι πως ανεβαίνεις μια σκάλα, ένα δέντρο, ένα βουνό. Εσύ και η σκάλα, το δέντρο, το βουνό και ό,τι άλλο, είστε μέσα στον νου σου! Μα εσύ, μέσα στο όνειρο νιώθεις πως ανεβαίνεις με χαρά ή με ταραχή ή ό,τι άλλο!
Πώς μπορείς να έχεις απόλυτη βεβαιότητα πως αυτή τη στιγμή έτσι όπως διαβάζεις αυτήν την αράδα, δεν ονειρεύεσαι; Δεν διαφέρει από τις άλλες ονειρικές εμπειρίες.
Ο χρόνος στο όνειρο και στην ονειροπόληση είναι πολύ σχετικός. Όπως πολλές φορές και στον ξύπνιο μας.
Όπως έλεγε ο Αϊνστάιν για να εξηγήσει πολύ απλά τη σχετικότητα, αν ο άντρας είναι με το κορίτσι που φλερτάρει, οι ώρες φεύγουν σαν λεπτά. Αν όμως κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα τα λεπτά μοιάζουν ώρες!…
Και στο όνειρο η αίσθηση του χρόνου είναι ομοίως σχετική. Κάποτε περνά πολύ γρήγορα, ενώ εύχεσαι να διαρκέσει. Κάποτε μοιάζει ατελείωτος και παρακαλάς, ιδίως αν είναι η κατάσταση εφιαλτική, να περάσει γρήγορα, να τελειώσει.
Πώς μπορείς να έχεις απόλυτη βεβαιότητα πως με τον θάνατο δεν θα ξυπνήσεις σε μια άλλη πραγματικότητα που δεν μπορείς τώρα να διανοηθείς;
Στο όνειρο του ύπνου κάποτε νιώθεις πως γνωρίζεις πως είναι όνειρο και θα ξυπνήσεις κάποια ώρα από το όνειρο. Άλλοτε νιώθεις πως όλα είναι αληθινά κι εμπειράσαι τις συγκινήσεις που εμπειράσαι στην πραγματικότητα, έτσι όπως την βλέπεις συνήθως στον λεγόμενο ξύπνιο.
Τώρα νιώθεις, σκέφτεσαι πως “Ναι ονειρεύομαι, ίσως!” Και μερικοί άνθρωποι κάποτε όντως νιώθουν πως ένα “πραγματικό” περιστατικό έχει τη γεύση ονείρου….
Πώς μπορείς να έχεις απόλυτη βεβαιότητα για αυτές τις καταστάσεις;
