1. Αυτό που σε προσδιορίζει είναι όλα όσα κάνεις όταν (νομίζεις πως) δεν σε βλέπει κανένας.
Όλες οι πράξεις μας έχουν συνέπειες και το παρόν μας είναι το παράγωγό τους.
2. Η δουλεία καταργήθηκε σε όλες τις χώρες πριν από έναν αιώνα το αργότερο. Όμως όλοι “δουλεύουμε” και όλοι καταντούμε σκλάβοι σε πιο “πολιτισμένες” συνθήκες. Κι αν δεν είμαστε σκλάβοι αφεντικών στη δουλειά ή σε εξωτερικές συνθήκες, είμαστε σκλάβοι των αντιλήψεων, επιθυμιών και συνηθειών μας – με αόρατες αλυσίδες.
3. Το βρέφος, κάθε βρέφος, είναι ενσάρκωση αθωότητας κι ευτυχίας. Δεν μισεί, δεν ζηλεύει, δεν επικρίνει. Δεν έχει εθνικές, θρησκευτικές, ρατσιστικές, ταξικές ή άλλες προκαταλήψεις. Τις παίρνει από τους δήθεν ώριμους μεγάλους.
Κρίμα να ωριμάζει καταλήγοντας στη δική του σκλαβιά.
4. Ο φωτογράφος συχνά δεν μπορεί να αλλάξει τη σκηνή. Τα σκηνικά των γεγονότων στη ζωή δεν μπορούμε να τ’ αλλάξουμε κατά βούληση. Ο καλός φωτογράφος αλλάζει τη θέση του και τον φακό του για να πιάσει Εκείνο το καλύτερο που ξέρει πως υπάρχει. Αν κι εσύ δεν μπορείς να αλλάξεις το γεγονός και την κατάσταση μπροστά σου, άλλαξε την προοπτική σου, τον αντιληπτικό φακό του νου σου να πιάσεις το καλύτερο που υπάρχει εδώ τώρα!
5. Αν όλα γύρω σου, αν όλα μέσα σου, φαίνονται σκοτεινά και ανέλπιδα, περίμενε και ξανακοίτα. «Σίγουρα εσύ είσαι το φως» (Jalal din Rumi) – και αυτό που δεν θες να κάνεις είναι η λυσιτελής ενέργεια που λυτρώνει από την αόρατη αλυσίδα.
