(από Σούφι)
Ο Khaja Bahaudin Naqshbaudi (1318-1389) ίδρυσε μια από τις μεγαλύτερες σχολές Σούφι και οι Naqshbaudi του αναπτύχθηκαν και διαφοροποιήθηκαν σε πολλούς διαφορετικούς κλάδους και σχολές. Η λέξη naqsh αναφέρεται στο εντύπωμα του Αλλάχ στην καρδιά μετά από πολλή προσευχή.
Μετά τον θάνατό του, Bahaudin (Baha’ al-Din) ονομάστηκαν οι Σχεδιαστές μα δεν είχαν ούτε ιδιαίτερη φορεσιά ούτε ιδιαίτερους τρόπους κι έτσι δεν ξεχώριζαν.
Μια μέρα ο Bahaudin συνομιλούσε μ’ έναν αγαπημένο του μαθητή στην ανοιχτή αυλή του σπιτιού του όταν μπήκαν μερικοί άλλοι μαθητές και με την άδειά του κάθισαν και αυτοί για το “μάθημα”. Μετά από λίγο ο δάσκαλος άρχισε να τους ρωτά έναν έναν γιατί ακριβώς βρίσκονταν εκεί.
Ο πρώτος είπε: “Είσαι ο μεγαλύτερος δάσκαλος του κόσμου!”. Και ο Bahaudin είπε στον κοντινό του μαθητή: “Το λέει αυτό διότι πριν από λίγο καιρό ήταν άρρωστος και του έδωσα καλό φάρμακο”.
Ο δεύτερος είπε: “Η πνευματική ζωή μου άνοιξε όταν με άφησες να γίνω μαθητής σου!”. Και ο Bahaudin: “Όταν ήρθε ήταν αβέβαιος και αμήχανος και κανείς δεν του έδινε σημασία. Εγώ κάθισα και τον άκουσα και η πεποίθηση και γαλήνη που βρήκε έγινε η πνευματική του ζωή”.
Ο τρίτος είπε: “Με καταλαβαίνεις. Θέλω να συνεχίσω να παρακολουθώ και τα δύσκολα για το καλό της ψυχής μου!”. Και ο Bahaudin: “Χρειάζεται να δέχεται προσοχή ακόμα και αν ακούει επίκριση. Αυτό είναι το καλό της ψυχής του”.
Ο τέταρτος είπε: “Πήγα από δάσκαλο σε δάσκαλο, βάζοντας σε εφαρμογή ό,τι δίδασκαν. Μα μόνο όταν ήρθα σε σένα και μου έδωσες μια wazifa (= ιδιαίτερη άσκηση) ένιωσα να φωτίζομαι από την επαφή μας!”. Και ο Bahaudin: “Η άσκηση που του έδωσα δεν ήταν ιδιαίτερα πνευματική. Κανονικά φώτισε την πλάνη του σχετικά με την πνευματική ζωή που ήταν καθαρά συναισθηματισμός. Κάποια ώρα θα ξεκινήσει και η πραγματική πνευματική ζωή”.
