Υπάρχουν πολλοί παράξενοι τρόποι σκέψης εντελώς παράλογοι ενίοτε. Απορείς πως τέτοιος παραλογισμός γίνεται κοινός μηχανισμός σκέψης.
Συχνά παρουσιάζονται στο Διαδίκτυο άρθρα από ρωσόφιλους ή κινεζόφιλους που στην παρούσα συγκυρία υποστηρίζουν τους Ρώσους με τον δικό τους τρόπο μέσω επίθεσης κατά των Ευρωπαίων αποικιοκρατών ή των Αμερικανών που, επίσης, έχουν κάνει εγκλήματα πολέμου (στο Βιετνάμ, π.χ. ή στο Ιράκ).
Είναι η ψυχολογία του ψεύδους και η συγκάλυψη ανομίας με ανατροπή της αλήθειας και απόρριψη της υλικής πραγματικότητας. Αυτό το κάνουν πολλοί διότι παραμένουν προσκολλημένοι στη δική τους αντίληψη και δεν θέλουν να μετακινηθούν νομίζοντας πως θα φανούν ηττημένοι ή πιο αδύναμοι ή οτιδήποτε άλλο που δεν τους αρέσει. Κι έτσι προτιμούν να μένουν σε ένα διαιωνιζόμενο ψεύδος.
Αμερικανοί και Βρετανοί βομβάρδισαν πόλεις και αμάχους στη Γερμανία στον 2οΠΠ και “ισοπέδωσαν”, όπως λέγεται τώρα, την Κολωνία και, ακόμα χειρότερα, τη Δρέσδη. Ο πόλεμος στο Ιράκ ήταν απρόκλητος και καθαρά κερδοσκοπικός – επίσης από Αμερικανούς και Βρετανούς. Οι έντιμοι ιστορικοί δεν συγκαλύπτουν τέτοια γεγονότα – και ας καταδικάζουν έτσι την πατρίδα τους. Οι μη έντιμοι θα επιδοθούν σε συγκαλύψεις.
Τώρα, το 2022 γνωρίζουμε πως η Ρωσία εισέβαλε απρόκλητα στην Ουκρανία, όπως έκανε ο Χίτλερ στον 2οΠΠ στην Πολωνία, στις Κάτω Χώρες, στη Γαλλία κλπ. Το έκανε διότι ήθελε να προσαρτηθεί ολόκληρη η Ουκρανία στη Ρωσία ή διότι ήθελε να έχει αυτή τη χώρα στη δική της σφαίρα επιρροής – ή επειδή θέλει να μπορεί να εκμεταλλευτεί τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου που εικάζεται πως υπάρχουν και στην Ουκρανική επικράτεια, ή επειδή θέλει να είναι μόνο Ρωσική η βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας. Εισέβαλαν, λοιπόν, στις 24 Φεβρουαρίου οι Ρωσικές ένοπλες δυνάμεις με άρματα, κανόνια, πυραύλους και αεροπλάνα και άρχισαν να βομβαρδίζουν όχι μόνο στρατιωτικούς στόχους μα και πολυκατοικίες και νοσοκομεία και άμαχους.
Η κατάσταση είναι ξεκάθαρη. Μια ισχυρή χώρα, μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών επιτίθεται βάρβαρα σε μια άλλη ανεξάρτητη χώρα (της οποίας μάλιστα τα σύνορα είχε αναγνωρίσει κι εγγυηθεί με τη Βρετανία και τις ΗΠΑ το 1992 και 1994 κι επικυρώσει μετά, το 1997), μια χώρα μέλος του ΟΗΕ.
Αυτή η εισβολή παραβιάζει εξόφθαλμα το Διεθνές Δίκαιο που η Ρωσία, ως μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας θα έπρεπε να διασφαλίζει και να προστατεύει.
Μερικές Δυτικές χώρες (Αμερική, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία κλπ.) έστειλαν και στέλνουν όπλα και πολεμοφόδια στην Ουκρανία για να τη βοηθήσουν ενάντια στον ισχυρότερο επιδρομέα.
Ποια πλευρά θα στηρίξουμε; Την Ουκρανία που υφίσταται την εισβολή και την καταστροφή ανθρώπινης ζωής και υλικού πλούτου ή τον επιδρομέα που, σαν γκάνγκστερ, διαπράττει την καταστροφή;
Υπάρχουν μερικά κράτη με δικτατορίες που υποστηρίζουν τον επιδρομέα, τη Ρωσία. Μερικές άλλες κυβερνήσεις τηρούν “ουδετερότητα” και οι άλλες (140 στον ΟΗΕ) υποστήριξαν το θύμα, την Ουκρανία ανεπιφύλακτα.
Το ζήτημα που θέτω, όμως, είναι η υπεκφυγή στην επιχειρηματολογία ορισμένων αντι-Δυτικών. Και λέω αντι-Δυτικών διότι πολλοί υποστηρικτές των Ρώσων δεν υποστηρίζουν τους Ρώσους επειδή συμφωνούν μαζί τους αλλά επειδή εχθρεύονται τη Δύση γενικά και η Δύση εδώ υποστηρίζει την Ουκρανία που είναι θύμα της Ρωσίας.
Εντελώς παράλογα αυτοί τώρα λένε “Μα οι Δυτικοί, κυρίως οι Αμερικανοί έχουν διαπράξει πολλά εγκλήματα πολέμου στο Βιετνάμ, στον Παναμά, στη Χιλή (η CIA ανέτρεψε τον Αλιέντε), στην Κόστα Ρίκα κλπ.”
Είναι μια υπεκφυγή τέτοια επιχειρηματολογία, εντελώς άσχετη με την κατάσταση που εξετάζουμε. Η Ρωσία διαπράττει ένα έγκλημα. Το αμαρτωλό παρελθόν της Δύσης δεν εμπλέκεται στο παρόν έγκλημα. Επειδή κάποιοι εγκλημάτησαν στο παρελθόν πρέπει να επιτραπεί σε άλλους να κάνουν τα ίδια και χειρότερα;
Εδώ τώρα, ωμά και παράλογα, οι αντι-Δυτικοί υποστηρίζουν μια εγκληματική πράξη που είναι και απάνθρωπη καθώς οι επιδρομείς σκοτώνουν αδιακρίτως και ηλικιωμένους αμάχους και γυναικόπαιδα.
Αναγνωρίζουν ότι διαπράττεται μια παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου μα αντί να αποκηρύξουν την παραβίαση και να στηρίξουν το Διεθνές Δίκαιο, συντάσσονται με τους εγκληματίες παραβάτες με την υπεκφυγή πως και οι άλλοι έχουν κάνει τα ίδια και χειρότερα. Ο παραλογισμός στη δόξα του.
