Κόκκινα δάνεια

Ενδέχεται πολλοί να μην ξέρουν ακόμα, μετά από πολλά χρόνια κρίσης, τι είναι αυτά τα «κόκκινα δάνεια». Είναι δάνεια που πολλοί πολίτες πήραν για να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις τους, για να αγοράσουν και να πουλήσουν μετοχές στο Χρηματιστήριο, για να αγοράσουν αμάξι ακριβό ή σπίτι ή άλλο αγαθό.

Με την έλευση της χρεοκοπίας και τη συνακόλουθη κρίση (στα σίγουρα από το 2011), πολλοί δανειολήπτες βρέθηκαν σε δεινή θέση, ανήμποροι να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, όπως η χώρα ολόκληρη. Μερικά δάνεια ήταν μικρά, αμελητέα. Μερικά ήταν δύσκολο ως αδύνατο να εξυπηρετηθούν. Διότι έγιναν περικοπές στα εισοδήματα και αυξήθηκαν οι φόροι και άλλα έξοδα.

Πολλά ήταν πονηρά. Δηλαδή οι δανειολήπτες, συνήθως ευκατάστατοι επιχειρηματίες, βρήκαν την ευκαιρία να ισχυριστούν αδυναμία εξόφλησης λόγω κρίσης – ενώ έχουν ικανά περιουσιακά στοιχεία: είναι οι λεγόμενοι «επαγγελματίες κακοπληρωτές». Πολλοί από αυτούς κρύβονται στον νόμο Κατσέλη και σε εξωδικαστικούς συμβιβασμούς που θεσπίστηκαν για να προστατεύσουν πάρα πολλούς ειλικρινείς ευπαθείς πολίτες.

Υπάρχουν 140.000 υποθέσεις που υπάγονται στον νόμο Κατσέλη. Υπάρχουν και 55.000 τόσες υποθέσεις εξωδικαστικού συμβιβασμού, όπου οι δανειολήπτες ήρθαν σε κάποια συμφωνία αποπληρωμής με τις τράπεζες.

Δεν γνωρίζω αυτή τη στιγμή το ύψος των κόκκινων δανείων, μα να είστε σίγουροι πως είναι πάρα πολλά δισεκατομμύρια. Τόσα, που κάνουν τις τράπεζες εξαιρετικά αδύναμες με το ενδεχόμενο να «κοκκινίσουν» και άλλα δάνεια και να κλονιστεί άσχημα το όλο σύστημα!

Συνεπώς οι τράπεζες αδυνατούν να επιτελέσουν το λειτούργημά τους που είναι να χρηματοδοτούν με δάνεια επιχειρήσεις κάθε μεγέθους και σε διαφορετικά στάδια και να είναι ταυτόχρονα οι ίδιες κερδοφόρες.

Μπήκαν πολλά νέα κεφάλαια στις τράπεζες να καλύψουν το μεγάλο κενό των κόκκινων δανείων και πάρθηκαν σημαντικά μέτρα από τρία προγράμματα στήριξης. Εντούτοις παρά την αναδιάρθρωσή τους, παραπαίουν και κινδυνεύουν. Τα «κόκκινα δάνεια» είναι λεφτά που οι τράπεζες είχαν κι έδωσαν καλή τη πίστη και τώρα δεν έχουν!

Και αυτή τη στιγμή αυτό είναι το κύριο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας.

Δεν είναι η βλακωδέστατη πολιτική της τσιπρικής κυβέρνησης με το ξόδεμα των δισεκατομμυρίων του «μαξιλαριού» για ψηφοθηρικές πρακτικές. Δεν είναι οι χιλιάδες διορισμοί και αύξηση των κρατικών μισθοδοτικών εξόδων. Δεν είναι οι περικοπές στις κρατικές επενδύσεις και στους τομείς κρατικής Πρόνοιας (υγεία, παιδεία, άνεργοι, μετεκπαίδευση). Αυτές οι πολιτικές σίγουρα οδηγούν σε νέα κρίση – και θα το κάνουν.

Μα το βασικό πρόβλημα είναι οι τράπεζες. Τα κόκκινα δάνεια είναι σαν ένα βραδυφλεγές φυτίλι που σύντομα (σιγοκαίει εδώ και χρόνια) θα φθάσει στην πυριτιδαποθήκη και – μπουμ! – λίγα πράγματα στην οικονομία και στην κοινωνία θα μείνουν όρθια.

Ο κ. Τσίπρας σίγουρα δεν καταλαβαίνει τίποτα γύρω του. Μα ο κ. Τσακαλώτος θα έπρεπε να ξέρει πως οι τράπεζες είναι οι αιματοδότες του οικονομικού οργανισμού και θα πρέπει να διευθετηθούν τα κόκκινα δάνεια προστατεύοντας τις πραγματικά ευάλωτες ομάδες και κυνηγώντας ανηλεώς τους επαγγελματίες κακοπληρωτές απατεώνες!