Είναι γνωστό πως μετά την καταστροφική ροή της, η πυρακτωμένη λάβα μένει ως λίπασμα στα χωράφια και τις πλαγιές του βουνού-ηφαιστείου, προσδίδοντας αυξημένη ευφορία. Γι’ αυτό οι άνθρωποι μένουν σε τέτοιες περιοχές, στους πρόποδες ηφαιστείων. Εκμεταλλεύονται τα εύφορα εδάφη παρά τους κινδύνους που ενδέχεται να παρουσιαστούν με μια νέα έκρηξη. Π.χ. στον Βεζούβιο της Ιταλίας ή στα ηφαίστεια της Ισλανδίας.
Υπάρχει ένα ηφαιστειακό νησί, το Aogashima στη βορειανατολική άκρη της θάλασσας των Φιλιππίνων, που όμως ανήκει στις σκόρπιες Izus, στην Ιαπωνική επικράτεια, βόρεια των νήσων Bonin (επίσης Ιαπωνικές). Απέχει 358 χλμ. νότια του Τόκιο (στη μέση του χάρτη).
Το νησί έχει μήκος 3,5 χλμ. και πλάτος 2,5 στο πλατύτερο σημείο του. Οι ακτές του γύρω γύρω είναι τραχείς λόφοι από κατάλοιπα λάβας και σχηματίζουν μια τεράστια λεκάνη με μικρότερες μα ξεχωριστές λεκάνες (caldera).cole ιδίως την Ikenosawa στα νότια του νησιού. Στη μέση είναι ο ηφαιστειακός κώνος Maruyama.
Το ηφαίστειο εξερράγη επαναληπτικά την περίοδο 1781-85. Οι 65 οικογένειες που κατοικούσαν εκεί μεταφέρθηκαν γρήγορα σε ασφαλέστερο μέρος το 1783. Μετά ξαναγύρισαν. Μα κατά την ξαφνική μεγάλη έκρηξη του 1785, 130 από τους 327 κατοίκους χάθηκαν στη λάβα.
Σήμερα ο πληθυσμός είναι περίπου 170-180 κάτοικοι. Το νησί θεωρείται σημαντικό για τα πουλιά του, όπως τα αγριοπερίστερα του δάσους ένα είδος τσίχλας και άλλα.
Υπάρχουν ένα μπακάλικο, το ταχυδρομείο και τρία μπαρ όπου συναντάς τους ντόπιους που ζουν σε δυο μικρές κοινότητες. Οι κάτοικοι ζουν κυρίως από την καλλιέργεια των πολύ εύφορων χωραφιών τους. Μα επιδίδονται και στην παραγωγή αλατιού και, φυσικά, στο ψάρεμα. Έτσι στα bar ο επισκέπτης μπορεί να βρει πολύ ψάρι.
Migingo island
Πολύ διαφορετική είναι η νήσος Migingo στη λίμνη Βικτωρία, την οποία διεκδικούν – μα δίχως ένταση – και η Κένυα και η Ουγκάντα. Τελευταία βρέθηκε πως το νησί πέφτει 150 μέτρα στην πλευρά της Κένυας.
Ούτως ή άλλως δυο Κενυάτες ψαράδες εγκαταστάθηκαν στη μικρή νησίδα το 1991. Στη συνέχεια και άλλοι ψαράδες από τις τρεις χώρες Κένυα, Ουγκάντα και Τανζανία, εγκαταστάθηκαν εκεί και σταδιακά την καθάρισαν από αγκάθια, ζιζάνια και φίδια.
Το εμβαδόν της βραχώδους νησίδας είναι μόλις 2.000 τ.μ. (Δύο άλλα νησιά στη λίμνη είναι μεγαλύτερα.)
Είναι ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα μέρη του κόσμου. Μια μικρή παραγκούπολη από σπιτάκια φτιαγμένα με λαμαρίνες.
Ο πληθυσμός αυτής της νησίδας είναι 500 κάτοικοι τώρα. Και φυσικά δεν μπορεί εκ των πραγμάτων ν’ αυξηθεί! (Ο ηλεκτρολόγος στη φωτό!)
Όλοι ζουν από ψάρεμα και προμηθεύουν την Κένυα κυρίως με άφθονη πέρκα του Νείλου.
Υπάρχει όμως χώρος για 4 παμπ και 4 καζίνο! Και όλα αυτά σε μια έκταση μικρότερη ενός γηπέδου ποδοσφαίρου!
Για την ώρα δεν υπάγεται σε καμιά κυβέρνηση. Αν οι Κενυάτες σηκώσουν σημαία, οι άλλοι κάτοικοι διαμαρτύρονται.
