Π263: Στην κόρη μου

Αγγ. Ντούνα (2/7/24)

Τα μάτια σφάλισε απαλά

και το κορμί ας ισιώσει,

με λόγια αγάπης τρυφερά

η μέρα να τελειώσει..

Γύρνα ξανά στον τόπο σου

κι έλα να μου μηνύσεις

πώς είν’ εκεί στη σκοτεινιά˙

την πλάνη μου να σβήσεις..

Εσύ με δίδαξες πολλά,

εσύ είσ’ ο δάσκαλός μου.

Σοφία, αγάπη, υπομονή,

τις αρετές σου δώσ’ μου!

Κι εγώ θα τις φυλάω κρυφά

όταν θα μεγαλώσεις,

να σου θυμίζω διαρκώς

ποτέ μην τις προδώσεις.

(Αυτό που είσαι αληθινά˙

και πάντα να φυλάττεις

όλα σου τα χαρίσματα

μη γίνεις υπνοβάτης!)