Στις θρησκείες του κόσμου υπάρχουν πολλές (συχνά παράξενες ή και περίπλοκες αντιλήψεις) για τη μεταθανάτια συνέχεια – αν υπάρχει συνέχεια, προσθέτουν οι σκεπτικιστές. Η ακόλουθη ιστοριούλα από την Ιαπωνική παράδοση Ζεν με τον σοφό Χάκουιν δίνει, νομίζω, μια ακριβέστερη, πολύ απλή εικόνα για το θέμα – και παρόν και μέλλον – που θα ικανοποιήσει και τους σκεπτικιστές!
Ο πολεμιστής Νομπουξίγκε πήγε στον Χάκουιν να μάθει.
«Υπάρχει στ’ αλήθεια παράδεισος και κόλαση;» ρώτησε όταν βρέθηκε μπροστά στο δάσκαλο.
«Ποιος ρωτάει;» είπε ο Χάκουιν.
«Ένας σαμουράι!» απάντησε με τόνο περήφανο ο Ναμπουξίγκε.
«Σαμουράι, εσύ;» είπε ο Χάκουιν κοιτώντας τον περιφρονητικά. «Ποιος άρχοντας θα σε δεχόταν στο στρατό του; Η φάτσα σου σε δείχνει για ζητιάνο.»
Ο Ναμπουξίγκε θυμωμένος έκανε να σύρει το ξίφος του.
«Α! Έχεις και σπαθί!» συνέχισε ο Χάκουιν. «Φαίνεται τόσο σκουριασμένο, θα με γρατζουνίσει άραγε;»
Ο σαμουράι έβγαλε το ξίφος από τη θήκη.
«Εδώ ανοίγουν οι πύλες της κολάσεως», είπε ο Χάκουιν ατάραχος.
Ακούγοντας τα λόγια και βλέποντας την ηρεμία του δασκάλου, ο σαμουράι ξανάβαλε το ξίφος στη θήκη του και γονάτισε.
«Εδώ ανοίγουν οι πύλες του παραδείσου», είπε ο Χάκουιν.
