1. Η παραπλάνηση και αποπλάνηση αναγνωστών γίνεται με πολλούς και ποικίλους τρόπους και οι κουκουέδες τους γνωρίζουν καλά: στρέβλωση γεγονότων, λάθος έμφαση, επινόηση και απόκρυψη γεγονότων.
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί το ΕΑΜ είχε τόση απήχηση στην κατοχική Ελλάδα και προσέλκυσε τόσο κόσμο, όπως ο Mazower στο Η Ελλάδα του Χίτλερ,1993 Αλεξάνδρεια, Αθήνα, σ.19 (κι αλλού). Ο Βρετανός ιστορικός λέει πως ένας (κύριος) παράγων ήταν « η δουλειά των κομμουνιστών που στέλνονταν» να οργανώσουν διάφορες «Επιτροπές» οι οποίες ξεφύτρωναν σχεδόν παντού.
Μόνο που το ΚΚΕ φρόντισε η βιτρίνα να μην έχει κομμουνιστική εμφάνιση αλλά να ελέγχεται πλήρως από τα στελέχη του. Κι αυτό διότι, όταν έκανε έκκληση το ίδιο για νέα μέλη στις πρώτες μέρες της κατοχής προσπαθώντας να ανασυγκροτηθεί, η ανταπόκριση ήταν πολύ φτωχή.
2. Ο Θανάσης Χατζής αφηγείται λεπτομερώς τη δράση του ΚΚΕ την περίοδο εκείνη την οποία γνώριζε από πρώτο χέρι (Η Νικηφόρα Επανάσταση που χάθηκε 3η έκδοση σε 2 τόμους, 1983 Δωρικός, Αθ.)
Στις πρώτες 140 σελίδες περιγράφει εκτενώς τη θλιβερή, διαλυμένη κατάσταση του Κόμματος με τα πρωτοκλασάτα στελέχη φυλακισμένα στην Ακροναυπλία μα και τις προσπάθειες όλων να ιδρύσουν πολυποίκιλες αντιστασιακές επιτροπές, ομάδες και οργανώσεις σε διάφορα μέρη της χώρας και τελικά το ΕΑΜ (155).
Είναι κρίμα που δεν αναφέρει τη «μάνα – αντίσταση» Λένα Καραγιάννη.
Αλλά ούτε και την αντίσταση του εθνικού στρατού στη Μέση Ανατολή. Ούτε και τη βοήθεια που έδωσαν οι Βρετανοί στην Ελλάδα και ιδίως στη Μάχη της Κρήτης.
3. Δεν αναφέρει επίσης τις τρεις επιστολές του Νίκου Ζαχαριάδη, Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ που μεταφέρθηκε από τους Γερμανούς στο Νταχάου. Αλλά ο ΝΖ ήταν φυλακισμένος στην Κέρκυρα τον Οκτώβριο 1940 όταν ο Μεταξάς είπε ΟΧΙ στις ορδές του Μουσολίνι στις 28/10/40.
Στις 31/10 ο ΝΖ έστειλε μια επιστολή με την οποία καλούσε όλο το λαό να βοηθήσει τον Μεταξά «δίχως επιφύλαξη» στον πόλεμο κατά των φασιστών. Και ο Μεταξάς φυσικά την δημοσίευσε σε όλες τις εφημερίδες.
Εν τούτοις ο ΝΖ στις 21/11/40 έστειλε δεύτερη επιστολή στην οποία καταδίκασε τον πόλεμο ως ιμπεριαλιστικό και εξηγούσε πως η Ελλάδα δεν έπρεπε να λάβει μέρος σε αυτόν.
Τον Ιανουάριο του 1941 ο ΝΖ έστειλε και τρίτο γράμμα τονίζοντας την ίδια πολιτική σαφέστερα και προτείνοντας να κάνει η Ελλάδα μια ξεχωριστή έντιμη ελληνο- ιταλική ειρήνη με τη μεσολάβηση της ΕΣΣΔ!
Οι κομμουνιστές πάγωσαν φυσικά, και ο ΝΖ τον Απρίλιο 1941 μετά την εισβολή των Γερμανών μεταφέρθηκε στο Νταχάου.
4. Η κατάσταση άλλαξε δραματικά στα τέλη Ιουνίου όταν ο Χίτλερ επιτέθηκε με τον συνηθισμένο του Blitzkrieg «πόλεμο αστραπή» στη Ρωσία.
Στις 1-3 Ιουλίου 1941 η 6η Ολομέλεια του ΚΚΕ αποφάσισε πως «οι κομμουνιστές οφείλουν … να υποστηρίζουν κάθε προσπάθεια που τείνει στη συντριβή του φασισμού και στην υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης»!
Μετά πρόσθεσε τονίζοντας πως το «βασικό καθήκον των Ελλήνων κομμουνιστών είναι η οργάνωση της πάλης του ελληνικού λαού για την υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης και την αποτίναξη του ξενικού φασιστικού ζυγού! Γιαυτό κάθε κομμουνιστής οφείλει «να οργανώνει τις δυνάμεις της λαϊκής εξέγερσης για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση της Ελλάδας».
Ο Χατζής επικρίνει εκ των υστέρων (120-121) αυτή την απόφαση βάζοντας την εθνική απελευθέρωση πρώτη και την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ δεύτερη – όπως κι έγινε σύντομα και ξεκάθαρα στην 7η Ολομέλεια αρχές Σεπτεμβρίου 1941 (148-150).
5. Είναι άκρως ενδιαφέρον πως πρωτοκλασάτα στελέχη του ΚΚ όπως η Χρύσα Χατζηβασιλείου, οι Π. Ρούσσος, Ανδρέας Τσίπας (σύντομα θα γινόταν ο Γενικός γραμματεύς) Ανδρέας Τζήμας, Σίμος Καρακίτζης και Κώστας Λαζαρίδης, θεώρησαν πρώτη τους υποχρέωση την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ.
Ακόμα πιο ενδιαφέρον όμως είναι η απόκρυψη των τριών επιστολών του Ζαχαριάδη και των κωλοτούμπων που έκανε το Κόμμα! Επίσης των δυο ντιρεκτίβων της Κομιντέρν (Μόσχα) που σύστηναν μόνο αντιστασιακή δράση κατά των δυνάμεων του άξονα και όχι ταξικό επαναστατικό αγώνα κατά των αστικών καθεστώτων (22 και 24 Ιουνίου 1941)!
Οπότε, συμπεραίνω πως ο Θ. Χατζής γενικά δεν είναι αξιόπιστος μα κάνει προπαγάνδα.
