1. Πολλοί αναγνώστες ίσως να νομίζουν πως μου αρέσει να γράφω αόριστες γενικότητες ή θεωρητικές διατυπώσεις προς εντυπωσιασμό. Επίσης κάποιοι θα πουν πως δεν υπάρχει πραγματική αντιστοιχία μεταξύ σωματικών οργάνων και κοινωνικών θεσμών, όπως έγραψα στο Ε1591: Θεσμοί και άνθρωποι.
Κάποτε μια αναλογία μπορεί να περιέχει ακριβείς αντιστοιχίες, άλλοτε όχι. Μα πάντα θα έχει κάποιες αδιαμφισβήτητες ομοιότητες. Σήμερα όμως ας πάρω μια συγκεκριμένη περίπτωση.
Γράφει ο Ν. Κωνσταντάρας, ένας ήπιος, ευγενέστατος και αρκετά προσγειωμένος αρθρογράφος, Καθημερινή 30/8.
Οταν κύριο στοιχείο της πολιτικής είναι η επιδίωξη των κομμάτων να δείξουν πόσο χειρότεροι απ’ αυτά είναι οι αντίπαλοι, τότε δύσκολα θα δει προκοπή ο τόπος, καθώς φαίνεται ότι στη βάση των παθιασμένων διενέξεων δεν είναι η ιδεολογία ή κάποιο πρόγραμμα εθνικής ανόρθωσης, αλλά απλώς η δίψα για εξουσία.
2. Εμείς εδώ συχνά έχουμε γράψει πως οι πολιτικοί μας είναι πολιτικάντηδες διότι δεν έχουν ως πρώτο μέλημά τους την ευημερία του σύνολου έθνους μα την προσωπική τους ανάδειξη πρώτα και μετά το κομματικό συμφέρον Και το τόνισα αυτό στα 2 προηγούμενα άρθρα αυτής της σειράς αναφέροντας την αναλογία με τα κύτταρα που κάνουν τη λειτουργία τους ολοκληρωτικά για το καλό του σύνολου οργανισμού. Αν τα κύτταρα δεν το κάνουν η δυσλειτουργία στο όργανο προκαλεί ασθένεια.
Έχουμε τονίσει επίσης το απλό γεγονός πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτήν την ώρα ο καλύτερος πολιτικάντης που διαθέτει ο πολιτικός κύκλος στην Ελλάδα. Έχει μεγάλη πείρα του εξωτερικού (Γαλλία, ΗΠΑ), έχει σπουδές (ομοίως), μιλάει 2-3 γλώσσες άνετα κι έτσι κινείται με ευχέρεια στην ΕΕ και στις ΗΠΑ, κι έχει πείρα εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Αυτά όλα απουσιάζουν από άλλους και από τον αμόρφωτο Α. Τσίπρα που με το τσούρμο του ξέρει μόνο να φωνάζει και να βρίζει ελληνικότατα. Τώρα πια έχει παραιτηθεί μα αμφιβάλλω αν ο τσιπρισμός θα εκλείψει από τον Σύριζα.
3. Αλλά, βλέπετε, και ο Μητσοτάκης δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, δεν εκτέλεσε το λειτούργημά του ως πρωθυπουργός της κυβέρνησης με πρώτο μέλημα “κάποιο πρόγραμμα εθνικής ανόρθωσης”. Αντί ταπεινά να παραδεχτεί πως υπέπεσε με την κυβέρνησή του σε ατόπημα επιτρέποντας αυτές τις άθλιες παρακολουθήσεις, “εξαπέλυσε ευθεία επίθεση εναντίον της αξιωματικής αντιπολίτευσης”, (συνεχίζει ο Κωνσταντάρας) “με βάση το επιχείρημα ότι ‘και αυτοί τα ίδια έκαναν, και χειρότερα’”!!!
Μα είναι λογικό επιχείρημα αυτό και αποδεχτή δικαιολογία;
Οι αντίπαλοι του Μητσοτάκη φέρθηκαν με την ίδια και τρισχειρότερη συμπεριφορά. Ο δε Τσίπρας παρότρυνε τους βουλευτές της ΝΔ να “ρίξουν” τον πρωθυπουργό και ηγέτη τους Μα το γεγονός παραμένει πως ο Μητσοτάκης επίσης δείχνει να μην κατέχει την τέχνη της πολιτικής, την τέχνη της διακυβέρνησης.
4. Κι εδώ και ο Κωνσταντάρας εκδηλώνει τους περιορισμούς που έχουν ακόμα και οι καλύτεροι αρθρογράφοι της Κεντρο-δεξιάς παράταξης.
Στις κρίσεις του για τη ΝΔημοκρατική κυβέρνηση δεν λαμβάνει υπόψη του τις γενικές, χαλαρές έστω ιδιότητες του γραφήματος στην αρχή του άρθρου μας:
Υπόλογη, διαφανής, ανταποκρινόμενη, συναινετική στην ολομέλεια, μετέχουσα και συμπεριληπτική, Κράτος Δικαίου, αποτελεσματική.
α) Ο Κωνσταντάρας αγνοεί θεληματικά ή άθελα πως κανένας πολιτευτής στη ΝΔ ή στο ευρύτερο σκηνικό δεν κατέχει την τέχνη της διακυβέρνησης και δεν θα έπρεπε κανένας τους να εκλέγεται και να κυβερνά. Αλλά κανένας δεν έχει την ευκρίνεια και το θάρρος να το γράψει με ωμή σαφήνεια. (Το ποιοι θα αναλάμβαναν είναι άλλο θέμα.)
β) “Όσες και αν ήταν οι επιτυχίες” συνεχίζει ο Κωνσταντάρας για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, “όσα προγράμματα κι αν ετοιμάζει, οι παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ πολιτικών αντιπάλων και δημοσιογράφων, η γκρίνια για δημοσιεύματα σε ξένα μέσα ενημέρωσης, πλήττουν το εκσυγχρονιστικό προφίλ της κυβέρνησης και τις φιλελεύθερες πεποιθήσεις που εκφράζει ο πρωθυπουργός”.
Ο πρωθυπουργός θα ήθελε να είναι “εκσυγχρονιστικός” και “φιλελεύθερος” μα δεν είναι. Τέτοιες εκφράσεις είναι κλισέ της παράταξης άνευ αντικειμενικής σημασίας. Ούτε ο ίδιος ο Μητσοτάκης, ούτε άλλα στελέχη, ούτε ο Κωνσταντάρας ή άλλοι κεντροδεξιοί αρθρογράφοι ξέρουν τι είναι “εκσυγχρονισμός” και πολύ λιγότερο τι είναι “φιλελευθερισμός”.
Οι δυο αυτές έννοιες θα ταίριαζαν στον Μητσοτάκη αν στα τέσσερα χρόνια που πέρασαν έβαζε κάποια τάξη π.χ. στο αδηφάγο Δημόσιο και το μείωνε. Δεν μπορεί μια Φινλανδία με 5 εκμ πληθυσμό να έχει 70.000 Δημόσιους υπαλλήλους και η χώρα της “τρελής ροδιάς” με 10 εκμ να έχει 700.000! Ούτε χρειαζόμαστε 3 ΕΡΤ κι ένα κανάλι της Βουλής και τώρα υπουργείο Οικογένειας.
5. Υπάρχουν οι θεσμοί μα δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι για την κανονική κι εύρυθμη λειτουργία τους.
Ας πάμε πάλι στην αναλογία μας.
Τα δερματοκύτταρα έχουν τη δική τους ιδιαίτερη λειτουργία, τα στομαχοκύτταρα έχουν τη δική τους και τα σπερματοζωάρια έχουν τη δική τους. Δεν μπορεί διόλου το δερματοκύτταρο ή το στομαχοκύτταρο να εκτελέσει τη λειτουργία του σπερματοζωαρίου που θα γονιμοποιήσει το ωάριο στη μήτρα της γυναίκας.
Ομοίως ένας άντρας δεν μπορεί εκ φύσεως να μείνει έγκυος και να εκτελέσει την ιδιαίτερη λειτουργία της γυναίκας που εγκυμονεί, γεννά, θηλάζει και ανατρέφει το βρέφος. Ομοίως δεν μπορεί μια κυρία ζαχαροπλάστης και αρτοποιός ή ένας κύριος ιδιοκτήτης βουλκανιζατέρ να διορίζεται πρόεδρος νοσοκομείου. Και όμως οι βλάκες, ανεύθυνοι κυβερνήτες της ΝΔ και του Σύριζα με τα χυδαία και τρισάθλια κριτήρια του τσιπρισμού έχουν κάνει τέτοιους διορισμούς.
Ομοίως δεν μπορούν άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τις βασικές αρχές διακυβέρνησης κι επιδίδονται σε ανήθικες πράξεις ακατάλληλων διορισμών π.χ. να γίνονται πρωθυπουργοί, υπουργοί ή έστω να εκλέγονται στη Βουλή.
Το ποιόν αυτών των ανήθικων πολιτικάντηδων αντανακλά τον γενικότερο εκφυλισμό των θεσμών του έθνους και της Πολιτείας. Και κανείς δεν νοιάζεται!
