1. Καταλαβαίνω γιατί ο Πλάτων έγραψε τους Διαλόγους. Οι βασικές ιδέες της διδασκαλίας του έπρεπε να είναι προσβάσιμες στους μαθητές του μα και στο κοινό γενικότερα. Και ήταν και είναι εξαιρετική λογοτεχνία. Δήλωσε όμως στην Επιστολή του Ζ’ πως μερικές σημαντικές ιδέες δεν βρίσκονταν στους Διαλόγους.
Μπορώ να καταλάβω γιατί ο Γκουρτζίεφ έγραψε τα βιβλία του σμίγοντας θαυμαστά πραγματικότητα και φαντασία – πάντα πιστός στο χαρακτήρα του.
Ο Ουσπένσκι πάλι ήθελε με τις πρώιμες δημοσιεύσεις του, Tertium Organum, 4η Διάσταση κλπ. και με Το Νέο Πρότυπο του Σύμπαντος να εισέλθει στο ρεύμα των φιλοσόφων.
Καταλαβαίνω γιατί ο Κρισναμούρτι κατέγραψε το 1961 τις εμπειρίες του για 6 μήνες – οι οποίες δημοσιεύθηκαν το 1976 ως Notebook και αποτελούν υπέροχες περιγραφές θέασης και συναίσθησης από ένα υψηλότερο επίπεδο συνειδήσεως.
Καταλαβαίνω γιατί ο Λέον ΜακΛάρεν έγραψε το Nature of Society και το Essays in Economics κι έτσι διατύπωσε καθαρά ορισμένους φυσικούς νόμους (σε αντίθεση με τρέχουσες θεωρίες) στην Πολιτική Οικονομία.
2. Καταλαβαίνω επίσης γιατί τόσοι άνθρωποι έγραψαν βιβλία για τον Γκουρτζίεφ και τον Ουσπένσκι και μερικοί κοντινοί του Ουσπένσκι δημοσίευσαν τις σημειώσεις και διαλέξεις του.
Τελευταία είδαμε (δεκαετία 2010) πως οι διάδοχοι του Φ. Ρόουλς στη Study Society προώθησαν τη δημοσίευση των συνομιλιών του με τον Śaṅkarācārya.
Σύντομα πολλοί άνθρωποι έξω της Study Society κατάφεραν κάπως να αποκτήσουν κόπιες. Ήταν μια δυσάρεστη κατάσταση και μερικοί σκέφθηκαν πως αυτές οι δημοσιεύσεις έπρεπε να ανακληθούν. Αυτό όμως ήταν πλέον σχεδόν αδύνατο καθώς οι κόπιες πολλαπλασιάζονταν ραγδαία.
Τώρα, εδώ και καιρό (καλοκαίρι 2017), όλες οι διαλέξεις του Φ. Ρόουλς (σε μερικές χιλιάδες σελίδες) είναι διαθέσιμες on line στο Διαδίκτυο.
Τώρα έχουμε δημοσιεύματα για τον Λέον ΜακΛάρεν και τη Σχολή του. Αναμφίβολα ο Donald Lambie, διάδοχος Σχολάρχης της SES έδωσε τη συγκατάθεσή του αν δεν πρότεινε ο ίδιος την έκδοση του In Search of Truth του Hodgkinson.
Μα νιώθω με βεβαιότητα πως ούτε ο Ρόουλς ούτε ο Μακλάρεν θα επέτρεπαν όλες αυτές τις δημοσιεύσεις. Εγώ σίγουρα θα τις περιόριζα.
3. Υποθέτω πως οι αριθμοί των μαθητών που πήγαιναν σε αυτές τις οργανώσεις έχουν πέσει και πέφτουν συνεχώς. Τέτοιες δημοσιεύσεις μπορεί να παράγονται για να προσελκύσουν κόσμο – εκτός της κας Τόλεϊ που φαίνεται να έχει πολύ διαφορετικό σκοπό.
Η ματαιοδοξία συχνά είναι κίνητρο σε πολλούς συγγραφείς. Επίσης η επιθυμία για χρηματικό όφελος. Αυτά κρύβονται πίσω από το πιο φανερό, που είναι «ηθικά ορθό» μα πιο θολό, κίνητρο πως κοινοποιούν πληροφορίες για να βοηθήσουν άλλους να κατανοήσουν.
Σίγουρα υπάρχουν πιο κόσμιες μορφές πληροφόρησης και διαφήμισης. Δεν είναι απαραίτητο να δημοσιοποιούμε αυτές τις διδασκαλίες και τις διενέξεις και άλλα θέματα που έχουν προκύψει.
Μα ούτε και πρέπει όπως λέει ο Ιησούς να ρίχνουμε μαργαριτάρια εσωτερισμού μπροστά σε γουρούνια ή ότι είναι ιερό σε σκυλιά.
Η πτώση στους εισακτέους οφείλεται σε δυνάμεις που ίσως δεν καταλαβαίνουμε και όχι σε ανεπαρκή κοινοποίηση. Η διαφήμιση στα μέσα του 20ου αιώνα ήταν πολύ φτωχότερη δίχως τηλεόραση και Διαδίκτυο από ότι είναι σήμερα, μα οι μαθητές περισσότεροι. Και πάντα οι περισσότεροι έρχονταν με σύσταση γνωστών τους που ήδη παρακολουθούσαν.
4. Είναι πολύ παράξενο που όλοι αυτοί οι «αποκρυφιστές» που δίδασκαν μια ή άλλη εκδοχή αυτής της εξαίρετης διδασκαλίας δεν βρήκαν άξιους διαδόχους. Ο Φ. Ρόουλς ως διάδοχος του Ουσπένσκι ήταν μια αξιοσημείωτη εξαίρεση. Μα οι δικοί του διάδοχοι δεν μοιάζουν μετά από 40 χρόνια να έχουν επάρκεια για το λειτούργημα τους. Η κοινοποίηση των ομιλιών του Ρόουλς και των «ακροάσεων» (audiences) με τον Shankaracharya δεν βοηθούν. Απεναντίας ευτελίζουν τη διδασκαλία.
Μου φαίνεται πως η διανοητική, θεωρητική άποψη (=πληροφόρηση) αυξάνεται σε βάρος της αισθηματικής εμπειρικής (=οντότητα) που παραγνωρίζεται ύπουλα. Περισσότερη πρακτική εφαρμογή και προσπάθεια (και συνεπώς χρόνος) χρειάζεται για πνευματική ανάπτυξη, παρά τον βοηθητικό διαλογισμό.
Αυτό που σπέρνουμε, αυτό και θερίζουμε λέει ο αδυσώπητος Φυσικός Νόμος.
Πρέπει επίσης να έχουμε και την αμείλικτη κάθοδο στο Κάλι γιούγκα όπου η αρετή και δύναμη του ανθρώπου, η σοφία, σταθερότητα, θύμηση και αγάπη, έχουν μειωθεί κατά ¾, πάλι σύμφωνα με τον Φυσικό Νόμο. Οι άνθρωποι πρέπει να πάσχουν από μεγάλη πλάνη αν πιστεύουν πως η τεχνολογική πρόοδος σημαίνει και πνευματική ανάπτυξη σε μια Νέα Εποχή όπου η δικαιοσύνη θα ισχύει αυτόματα και η ευτυχία θα επικρατεί παντού.
Η κίνηση είναι στην αντίθετη κατεύθυνση. Αυτό μας λένε οι διδασκαλίες για τα 4 γιούγκα της Βεδικής Παράδοσης, τα 5 γένη του Ησιόδου και της Παράδοσης των Ζοροαστρών της Περσίας. Σύμφωνα με τον Φυσικό Νόμο η Εποχή της τελειότητας (kṛta ή sat) περνά στην εποχή της γνώσης (jñāna), μετά στης καθαγίασης και θυσίας (yajña) και, τέλος, στης μαύρης άγνοιας (kali) η οποία αντιστοιχεί στη Σιδερένια Εποχή της αμαρτίας και ανομίας του Ησιόδου.
Βέβαια και στην Εποχή της άγνοιας οι άνθρωποι που το θέλουν μπορούν να ανελιχθούν προς την αλήθεια κι ενότητα.
Η χωρίς επιλεκτικότητα δημοσιοποίηση των πάντων είναι περιττή.
