21. Εσωτερισμός: Εσώτερος Κύκλος (2)

21. Εσωτερισμός: Εσώτερος Κύκλος (2)

1. Για μας τους κοινούς ανθρώπους με τις αυταπάτες και τις ψευδαισθήσεις μας και τη μεγάλη ψευδαπάτη του σοσιαλιστικού ισοπεδωτισμού είναι πολύ δύσκολο όχι μόνο να αναγνωρίσουμε τους σοφούς του Εσώτερου Κύκλου, μα ακόμα και να κατανοήσουμε την ύπαρξη αυτών των Κύκλων – του Εσώτερου, ιδίως, του Μεσαίου και του Εξωτερικού. Μόνο αν και όταν ένας άνθρωπος ενδιαφερθεί για τον Εσωτερισμό και αρχίσει, θεωρητικά έστω, να κατανοεί ορισμένα βασικά πράγματα για το θέμα, θα μπορέσει να αποδεχθεί αυτή τη φυσιολογική διαίρεση της ανθρωπότητας – που είναι και η βάση για την πανάρχαια (διαστρεβλωμένη) διαίρεση σε κάστες ή τάξεις.

Υπάρχει μια αναλογία με το σώμα του ανθρώπου. Υπάρχουν στο σώμα μας τα εκατομμύρια των κοινών κυττάρων – στο δέρμα, στο λίπος, στη σάρκα, στα κόκκαλα, στις τρίχες κλπ. Υπάρχουν τα εξειδικευμένα κύτταρα στο συκώτι, στους πνεύμονες κλπ. Υπάρχουν και τα πολύ πιο εξειδικευμένα του εγκεφάλου και του νευρικού δικτύου που είναι σαν να εκτελούν τη γενική διοικητική λειτουργία. Έτσι περίπου είναι και οι τρεις Κύκλοι.

2. Στην εποχή μας, με τις ραγδαίες και μεγάλες προόδους στην επιστήμη και τεχνολογία, παίρνουμε ως δεδομένα πολλά απλά φαινόμενα της ζωής όπως η καλλιέργεια των δημητριακών και δεκάδων λαχανικών και φρουτόδεντρων, την εξημέρωση της αγελάδας, του προβάτου, του αλόγου. Πώς, πού, πότε και από ποιους επετεύχθησαν αυτά;

Γενικά πιστεύεται πως αυτές οι επιτεύξεις έγιναν τυχαία, από μια σειρά τυχαίων περιστατικών. Αλλά λίγη σκέψη δείχνει πως δεν ευσταθεί αυτό.

Παίρνουμε ως δεδομένο την έκρηξη μιας Αναγέννησης ή την κορύφωση ενός πολιτισμού με τη συνακόλουθη ανάπτυξη επιστημών και τεχνολογίας, όπως στην αρχαία Ελλάδα· την ακμή του Νόμου στη Ρώμη και στο Βυζάντιο (Ιουστινιανού εποχή)· την άνθηση της τέχνης, λογοτεχνίας και φιλοσοφίας στην Ολλανδία (17ος αιώνας)· την Αναγέννηση στη Φλωρεντία (15ος αιώνας)· την ανάδυση του λογοτεχνικού πλούτου στην Αγγλία του 16ου αιώνα και στη Ρωσία τον 19ο αιώνα. Και αυτά νομίζουμε είναι τυχαία.

3. Αν ψάξει κανείς πιο επισταμένα βλέπει πως με αυτές τις ανθήσεις πολιτισμού, θρησκείας, τεχνών κι επιστημών, πάντα συνδέονται πρόσωπα για τα οποία γνωρίζουμε πολύ λίγα και συχνά είναι ολοκληρωτικά τυλιγμένα σε μύθους και θρύλους – όπως οι Γιατζναβάλκια (Ινδία), Ορφέας, Μωυσής, Λάο Τσε, Πυθαγόρας, Ιησούς κλπ.

Λέγεται πως αυτές οι αναγεννήσεις αρχίζουν με κάποιο παλμό, κάποια έμπνευση που δίνεται από ανθρώπους του Εσώτερου Κύκλου της σοφίας. Μετά η ενέργεια εκδηλώνεται στους «εκτελεστές/οικοδόμους» που φαίνονται και είναι γνωστοί στην ιστορία: οι Σόλων, Πλάτων, Αριστοτέλης, Ουλπιανός (Ρώμη), Βερνάρδος στη Chartres, Ντα Βίντσι και Μιχαηλάγγελος, Ελισάβετ και Σαιξπήρος, Κοπέρνικος και Γαλιλαίος, Ρέμπραντ και Σπινόζα και Βερμήρ και Λοκ (Ολλανδία), Ουάσιγκτον και Άνταμς και Τζέφερσον και Φραγκλίνος (Αμερική) κλπ κλπ.

Πώς και ποιοι ενέπνευσαν αυτά όλα τα πρόσωπα;

4. Ναι, είναι πολύ πιθανό το σφυρί ή το διακοσμητικό περιδέραιο να ανακαλύφθηκαν τυχαία καθώς κάποιος έσπασε σκόπιμα κάτι με μια πέτρα ή κάποια έβαλε σκόπιμα μια ανθισμένη περικοκλάδα γύρω στο λαιμό της.

Μα πώς επινοήθηκε και κατασκευάστηκε ο τροχός; Πώς ανακαλύφθηκαν και διαχωρίστηκαν τα φαγώσιμα από τα δηλητηριώδη φυτά και πώς τα άγρια εξημερώθηκαν και καλλιεργήθηκαν (η ελιά, η πορτοκαλιά);

Οι άνθρωποι του Εσώτερου Κύκλου διακρίνονται για τον ανώτερο νου και την ανώτερη γνώση που είχαν, έχουν και θα έχουν. Γνωρίζουν τον εαυτό τους να είναι ένας και ίδιος με τον εαυτό σε όλα τα πλάσματα και τον Εαυτό του σύμπαντος. Έτσι γνωρίζουν τις εσώτερες ιδιότητες όλων των πλασμάτων και πραγμάτων. Έτσι μπορούν να υποδείξουν στους κοινούς ανθρώπους ποια φυτά είναι δηλητηριώδη, ποια μπορούν να καλλιεργηθούν και ποια ζώα μπορούν να εξημερωθούν και με ποιο τρόπο.

5. Παρότι άγνωστοι γενικά, τέτοιοι σοφοί πάντοτε υπήρξαν και η Ανθρωπότητα θα εξαφανιζόταν δίχως αυτούς. Αυτοί δίνουν τον πρώτο αφανή παλμό που δημιουργεί μια ειδική Σχολή για να εκπαιδευτούν όσοι κοινοί άνθρωποι νιώθουν να είναι έτοιμοι κι έτσι με την κατάλληλη προπαρασκευή να αναπληρώσουν τον Εσώτερο Κύκλο.

Ήταν ο Γκουρτζίεφ και ο Ουσπένσκυ τέτοιοι άνθρωποι;

Είναι πολύ νωρίς να αποφανθούμε. Οπωσδήποτε ήταν «εκτελεστές» και η κληρονομιά που άφησαν βοηθάει ακόμα πολλούς ανθρώπους. Μα θα χρειαστεί να εξετάσουμε πολύ πρόσθετο υλικό για να καταλήξουμε σε οριστική κρίση.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *