1. Ο Fritz Kolbe (1900-1971) ήταν ο ένας και μοναδικός δυτικός κατάσκοπος και μάλιστα στο υπουργείο Εξωτερικών των Ναζί.
Πολύ λίγοι Γερμανοί γνωρίζουν το όνομα και ακόμα λιγότεροι Δυτικοί εκτός Γερμανίας. Και όμως έδωσε πολύ καλές πληροφορίες στους Αμερικανούς.
Όταν μετά τον πόλεμο έγινε γνωστή η δράση του, θεωρήθηκε στη Γερμανία «προδότης» και καμιά κυβέρνηση δεν τον επανάφερε στο διπλωματικό σώμα ούτε τον διόρισε σε κάποια κρατική θέση. Έτσι αναγκάστηκε να φύγει και, αφού απέτυχε στις ΗΠΑ, εγκαταστάθηκε στην Ελβετία όπου εργάστηκε ως πωλητής για μια αμερικανική εταιρία που κατασκεύαζε μεγάλα ηλεκτρικά πριόνια.
Μόνο το 2004, 33 έτη μετά τον θάνατό του, το γερμανικό κράτος αναγνώρισε την πραγματική αξία του ως ενεργού αντι-ναζί και ονόμασε μια από τις αίθουσες συσκέψεων στο υπουργείο Εξωτερικών «Φριτς Κόλμπε» και το επόμενο έτος το όνομά του προστέθηκε στη λίστα της Αντίστασης κατά των Ναζί.
2. Ο Κόλμπε δεν προσχώρησε ποτέ στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα του Χίτλερ και συνεπώς δεν πήρε καμιά προαγωγή στο διπλωματικό σώμα όπου ανήκε από το 1925.
Εργάστηκε για λίγο στην πρεσβεία στη Μαδρίτη και αργότερα στο Cape Town στη Νότια Αφρική – πάντα έχοντας σχέσεις φιλίας με αντι-ναζιστές.
Μετά την άνοδο του Χίτλερ οι Ναζί προϊστάμενοί του τον θεώρησαν χαμένη και ανέλπιδη περίπτωση και τον διόρισαν υπάλληλο στο Γραφείο διαβατηρίων και βιζών μα λόγω της εργατικότητας και της ευφυΐας του διορίστηκε βοηθός του Karl Ritter που συνεργαζόταν με τους στρατιωτικούς. Έτσι πολλά έγγραφα εξωτερικής πολιτικής και στρατιωτικού σχεδιασμού περνούσαν από τα χέρια του.
Προτού αρχίσει να δίνει πληροφορίες στου Αμερικανούς στη Βέρνη (Ελβετία), βοήθησε Εβραίους να φύγουν από τη Γερμανία έχοντας στη διάθεσή του κενά διαβατήρια.
Συνεργάστηκε επίσης με τον Adolphe Yung που προωθούσε την κίνηση «Ελεύθερη Γαλλία» και παρείχε πληροφορίες που αρκετές φορές έσωσαν Γάλλους της αντίστασης (όπως βοήθησε τον Καρδινάλιο Gerlier της Λυών).
3. Η αντιπάθειά του προς το ναζιστικό καθεστώς αυξήθηκε κατακόρυφα το 1941 μετά την επίδραση του χειρουργού Ferdinard Sauerbruch. Σε μια βραδινή συνάντηση στου γιατρού έμαθε μεταξύ άλλων πως οι Ναζί σχεδίαζαν την εξολόθρευση χιλιάδων νοητικά καθυστερημένων Γερμανών. Τότε είναι που αποφάσισε να δράσει πιο ενεργά εναντίον των Ναζί.
Προσπάθησε λίγο πριν τον Δεκέμβριο 1941 (οπότε ο Χίτλερ κήρυξε πόλεμο ενάντια στις ΗΠΑ) να έρθει σε επαφή με ανθρώπους στην αμερικανική πρεσβεία στο Βερολίνο, μα δεν το πέτυχε διότι αφενός ο ίδιος ήταν υπό παρακολούθηση αλλά και διότι σύντομα έκλεισε η πρεσβεία.
Έκτοτε προσπάθησε όσο μπορούσε να μετατεθεί σε πρεσβεία ή προξενείο στο εξωτερικό, μα δεν κατάφερε να διοριστεί στη Νορβηγία ή αλλού. Τουλάχιστο, αργότερα, το 1943 του ανατέθηκε να λειτουργεί ως διπλωματικός αγγελιοφόρος και τον Αύγουστο 1943 ήρθε σε επαφή με τους Αμερικανούς στη Βέρνη, αφού οι Βρετανοί τον απέρριψαν περιφρονητικά.
4. Ήταν στα μέσα Αυγούστου που ασφάλισε γερά στα μπούτια του δυο χοντρούς φακέλους με μικροφωτογραφίες πολύτιμων εγγράφων και ταξίδεψε με το τρένο (στολισμένο με σημαίες της σβάστικα) μεταφέροντας άλλους επίσημους φακέλους στη γερμανική πρεσβεία στη Βέρνη. Τότε παρέδωσε τους 2 φακέλους στους Αμερικανούς.
Από τότε μέχρι το τέλος του πολέμου, αφού πήρε το κωδικό ψευδώνυμο «George Woods» έδωσε στους Αμερικανούς 1.600 έγγραφα σχετικά με
α) τους πυραύλους V-1 και V-2·
β) Ιαπωνικά σχέδια στη Νοτιοανατολική Ασία·
γ) το μαχητικό Messerschmitt 262 τζετ·
δ) τις γερμανικές προσδοκίες κι ετοιμασίες για τη Συμμαχική απόβαση στη Γαλλία τον Ιούνιο 1944·
ε) έναν υπηρέτη στη βρετανική πρεσβεία στην Άγκυρα που ήταν Γερμανός κατάσκοπος με τον κωδικό «Cicero».
Ο Βρετανός ιστορικός Nigel West απαξίωσε τη συμβολή του Κόλμπε στον πόλεμο ως υπερεκτιμημένη (2006) μα οι Αμερικανοί αξιωματούχοι τον θεώρησαν ως τον καλύτερο κατάσκοπό τους στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Κόλμπε δεν πήρε ποτέ χρήματα για τη δράση του.
