1. Ο καουμπόι (δεν) ήταν ηρωικός. Στην πραγματικότητα, παρότι ο ρόλος τους ήταν σημαντικός, ήταν ένα είδος προλεταριάτου στα ράντσα που ανέτρεφαν γελάδια για τη μαζική παραγωγή κρέατος. Οπωσδήποτε φρόντιζαν τα κοπάδια και τα άλογα, μα επίσης έφτιαχναν φράχτες κι έκαναν επιδιορθώσεις στα κτίρια και στους φράχτες του ράντσου. Είχαν έναν κώδικα συμπεριφοράς: ήταν πάντα ευγενικοί χαιρετώντας με howdy “γεια, πώς είστε”, ποτέ δεν καβαλούσαν το άλογο άλλου δίχως άδεια και δεν φορούσαν το καπέλο άλλων. Ο νέος καουμπόι θα έπαιρνε περίπου $25 ενώ ο έμπειρος $40 τον μήνα.
Οι ταινίες του Χόλιγουντ παρέχουν ωραίο θέαμα, μα σπάνια παρουσιάζουν την πραγματικότητα. Η ζωή τους ήταν σκληρή και πολλοί πέθαιναν νέοι. Όσοι ζούσαν ως τα γερατειά σπάνια είχαν οικονομίες ή περιουσία, εκτός αν είχαν προβιβαστεί σε μόνιμους βοηθούς μέσα στο ράντσο.
Ένα από τα καλύτερα σίριαλ είναι το Χωρίς Θεό του Netflix το οποίο παρουσιάζει πιο πιστά τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε.
2. Πολλοί (δεν) πέθαιναν από επιθέσεις Ινδιάνων. Οπωσδήποτε πολλοί λευκοί άποικοι σκοτώθηκαν και παιδιά και γυναίκες αιχμαλωτίζονταν από ερυθρόδερμους, ειδικά τους Κομαντσέρος (= και Ινδιάνοι και λευκοί ληστές, λαθρέμποροι και δουλέμποροι). Μα οι περισσότεροι πέθαιναν από μολυσμένο νερό ή χαλασμένες τροφές. Οι συνθήκες προσωπικής υγιεινής επίσης ήταν πολύ δυσχερείς εκτός από τους πλούσιους, συνήθως μεγαλογαιοκτήμονες ή εμπόρους που είχαν άνεση.
Σπάνια πέθαινε κάποιος από βέλος ή σφαίρα.
3. Οι άποικοι (δεν) ζούσαν σε καλύβες ή παράγκες ξύλινες ή μονοκατοικίες. Μόνο οι πλούσιοι, πάλι, είχαν αυτό το προνόμιο, κάποτε μάλιστα διώροφο πετρόκτιστο κτίριο. Οι καουμπόηδες στο ράντσο έμεναν σε παράγκες. Μα οι πολλοί άποικοι, ακόμα και μια κοινότητα, την πρώτη περίοδο ζούσαν σε αντίσκηνα κοντά σε νερό.
4. Οι πόλεις, συνήθως παραποτάμιες, (δεν) ήταν ομοιόμορφες. Οι πόλεις έγιναν ομοιόμορφες στα τέλη της δεκαετίας 1870 μετά τις γενοκτονίες των εθνών των Ινδιάνων. Αυτό κράτησε ως τα μέσα της δεκαετίας 1930 με τη Μεγάλη Ύφεση. Στον 19ο αιώνα μαύροι (όπου ελεύθεροι), ισπανόφωνοι και ασιάτες (κυρίως Κινέζοι) ζούσαν σε καθορισμένες περιοχές στους λευκούς καταυλισμούς ή στις αναπτυσσόμενες πόλεις. Υπήρχε φυλετικός διαχωρισμός μα δεν ήταν τόσο απόλυτος ούτε και μόνο από την πλευρά των λευκών. Συχνά οι μαύροι και οι ασιάτες προτιμούσαν τη δική τους ξεχωριστή κοινότητα. Πολλές δουλειές γίνονταν από ασιάτες και μαύρους – στάβλοι, ραπτικά, σιδηρουργεία, εμπορικά, πλυσταριά… Πολλοί έκαναν χειρωνακτικές δουλειές και οι Κινέζοι τοποθετούσαν τις ράγες των σιδηροδρόμων.
5. Οι καουμπόηδες (δεν) περνούσαν τις μέρες τους στα σαλούν. Δούλευαν οι άποικοι όλοι πολλές ώρες. Ελάχιστοι πήγαιναν στα μπαρ στη διάρκεια της μέρας. Οι πολλοί πήγαιναν τα Σαββατόβραδα ή, αν ήταν τυχεροί, κάποιο άλλο βράδυ μεσοβδόμαδα. Μόνο λίγοι πάντα είχαν λεφτά για ξόδεμα.
6. Οι αστυνόμοι και σερίφηδες (δεν) ήταν γενναίοι κι έντιμοι. Οι περισσότεροι ήταν πρώην στρατιώτες με πείρα όπλων και με όλες τις κοινές αδυναμίες. Μερικοί όντως ήταν πιστολέρος.
7. Η διάσημη σε ταινίες μάχη στο O.K.Corral (=μάντρα) στην Tombstone, Arizona, έγινε 26 Οκτωβρίου 1881. Δεν ήταν καθόλου το αγωνιώδες πιστολίδι που δείχνουν οι ταινίες με πρωταγωνιστή τον Wyatt Erp. Στη μια πλευρά ήταν οι αδελφοί Earp (ο αστυνόμος της πόλης Virgil, ο Morgan και ο βοηθός σερίφης Wyatt) και ο γιατρός Doc Holliday. Στην άλλη ήταν οι Cowboys, όπως λέγονταν – o Billy Clairborne, οι δυο αδελφοί Billy και Ike Clanton και οι άλλοι δυο αδελφοί Frank και Tom McLaury. Η μάχη κράτησε λιγότερο από ένα λεπτό και ρίχτηκαν 30 πυροβολισμοί, μερικοί σε απόσταση 6 μέτρων! Οι Virgil και Morgan Earp και ο Doc πληγώθηκαν ελαφρά ενώ οι Tom και Frank McLaury και ο Billy Clanton σκοτώθηκαν. Η δε μάχη έγινε κάπου 30 μέτρα μακριά από τη μάντρα. Ο Virgil και όχι ο Wyatt Earp ήταν ο πρωταγωνιστής.
Όπως είπαμε, οι ταινίες είναι για θέαμα και διασκέδαση, όχι ιστορικότητα.
