1. Μόλις αρχίσεις να εμβαθύνεις στο θέμα, βρίσκεις πως οι τάξεις αυτές διαφέρουν αρκετά από τις βασικές λειτουργίες που είχαν εγκαθιδρυθεί ως κάστες στην Ινδία και ως τάξεις στην Ευρώπη μέχρι και την ύστερη Αναγέννηση, ας πούμε, 17ο αιώνα κχ.
Ο Μεσαίωνας στην Ιαπωνία κράτησε ως τα μισά του 19ου αιώνα και η οικονομία ήταν αγροτοκτηνοτροφική με κύρια γεωργία την παραγωγή ρυζιού. Και σε πολλές περιπτώσεις η πληρωμή γινόταν με ποσότητες ρυζιού, όπως στους βοηθούς αγροτών ή στους μισθοφόρους ακολούθους/πολεμιστές των αρχόντων.
Η εκβιομηχάνιση ξεκίνησε με τη μεγάλη πολιτική μεταρρύθμιση Meiji 1868, οπότε η χώρα ολόκληρη ενώθηκε υπό την συνταγματική πλέον εξουσία του αυτοκράτορα και μια νέα ολιγαρχία που αντικατέστησε τους φεουδάρχες γαιοκτήμονες και άρχοντες shogun.
2. H κοινωνία σε όλες τις περιοχές διαχωριζόταν στις εξής τάξεις:
α) Άρχοντες και πολεμιστές samurai. Οι άρχοντες οι ίδιοι ήταν πολεμιστές, μα επίσης κατείχαν (με κληρονομιά ή κατάκτηση ή δώρο από τον αυτοκράτορα) εκτεταμένα εδάφη, στα οποία εργάζονταν επί μίσθωση οι αγρότες. Αργότερα λέγονταν daimyo δηλαδή “μεγάλο (dai) όνομα (myo) που υπέδειχνε τίτλο εκτεταμένης γαιοκτησίας”.
β) Αγρότες (και κτηνοτρόφοι) που εκμίσθωναν τη γη από τους φεουδάρχες daimyo. Αυτοί θεωρούνταν δεύτερη τάξη σε δύναμη και τιμή, διότι παρήγαγαν την τροφή για όλους.
γ) Τεχνίτες, βιοτέχνες που κατασκεύαζαν τα αγαθά (εργαλεία, έπιπλα, κατοικίες, κλπ) που χρησιμοποιούσαν οι άλλοι όλοι ανάλογα με τις ανάγκες της θέσης και δουλειάς τους.
δ) Έμποροι που εμπορεύονταν μεταφέροντας και ανταλλάσοντας τα διάφορα προϊόντα της παραγωγής των αγροτοκτηνοτρόφων και βιοτεχνών.
3. Η αυτοκρατορική οικογένεια θεωρούνταν υπεράνω των 4 τάξεων.
Οι Gurakumin ήταν οι παρίες κάτω από τις 4 επίσημες τάξεις, που έκαναν όλες τις ακάθαρτες εργασίες (σφαγή ζώων, βυρσοδεψία, ετοιμασία τάφου κλπ.). Ομοίως οι hinin στους οποίους ανήκαν περιοδεύοντες θεατρίνοι και μουσικοί και διάφοροι (πρώην) κακοποιοί.
Εκτός ταξικού συστήματος ήταν οι μοναχοί και μοναχές στα μοναστήρια ή αναχωρητήριά τους και οι ιερείς στους ναούς τους.
Οι λόγιοι ήταν ή μοναχοί και ιερείς ή ενταγμένοι σε κάποια αρχοντική οικογένεια.
Ήταν ένα μάλλον παράξενο κοινωνικό σύστημα που προερχόταν από τη διδασκαλία του Κομφούκιου (551-479 πκχ) η οποία δίδασκε κοινωνική ηθική συμπεριφορά, ευσέβεια προς τους γονείς και προγόνους και γενικότερο σεβασμό προς γηραιότερους και ανώτερους – δίχως τη μεταφυσική και τον εσωτερισμό του Λάο Τσε.
Θα επανέλθω.
