Πώς νομίζετε έγινε η προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία;
Πολύ σωστά, με δημοψήφισμα. Ας το δούμε από την αρχή….
Ελάχιστοι αναλυτές συνέδεσαν την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία 24 Φεβρουαρίου 2022 με την εισβολή και κατάληψη της Κριμαίας, πάλι ουκρανικής επαρχίας, στις 24 Φεβρουαρίου 2014. Απορούν πολλοί γιατί ο Πούτιν διάλεξε αυτή την ημερομηνία για την “ειδική στρατιωτική επιχείρηση”, ενώ ήταν εποχή βροχών και μπόλικης λάσπης που δυσχέραινε παραλυτικά την προέλαση των ρωσικών τεθωρακισμένων μονάδων! Ο λόγος είναι πως νόμιζε, ο ίδιος και το επιτελείο των αυλοκολάκων, πως θα γίνονταν εξεγέρσεις από πλήθη φιλόρωσων που θα υποδέχονταν θερμά τους Ρώσους ως λυτρωτές και πως σε 8-10 μέρες θα είχαν σαρώσει όλη την Ουκρανία – όπως είχε συμβεί στην Κριμαία (2014) και όπως πληροφορούσαν οι απανωτές αναφορές από την 5η διεύθυνση των Μυστικών Υπηρεσιών (FSB).
Για την προσάρτηση της Κριμαίας έχω γράψει παλαιότερα (Ε1435: Γέννηση μιας χώρας, E1439: Γένεση μιας χώρας (2)). Εδώ θα προσθέσω μερικά στοιχεία που καταδεικνύουν την απύθμενη αισχρότητα του πουτινικού κράτους.
Ο Αλεξέι Ναβάλνι που αντιπολιτευόταν τον Πούτιν επιτέθηκε το 2013 στο πουτινικό καθεστώς, μα όχι γιατί είχε διαστρεβλώσει το εκλογικό αποτέλεσμα του 2012 καταλαμβάνοντας την εξουσία με μεγάλη καλπονοθεία: στην Τσετσενία πήρε 99,8% των ψήφων (ενώ οι μισοί Τσετσένοι τον μισούσαν απύθμενα) και στο ρωσικό Novosibirsk (στη νοτιοδυτική Σιβηρία, στον ποταμό Ob) πήρε 147%!!! Ο Ναβάλνι επιτέθηκε στο καθεστώς επειδή ήταν απύθμενα διεφθαρμένο με κλεπτοκρατία και ηθικά χρεοκοπημένο με ψευδολογία, νεποτισμό και ανομία.
Ο Πούτιν αντεπιτέθηκε: “Βλέπουμε πολλές βορειοατλαντικές χώρες να ξεμακραίνουν ουσιαστικά από τις ρίζες τους μαζί και τις χριστιανικές αξίες τους(…) [ενώ η Ρωσία] ήταν πάντα(…) πολιτισμός ενωμένος με τον ρωσικό λαό, τη ρωσική γλώσσα, τον ρωσικό πολιτισμό και τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.”
Αλλά ποιος ήταν ο προκαθήμενος της Ρωσορθόδοξης Εκκλησίας στη Μόσχα που ευλογούσε και προωθούσε τον “χριστιανικό φασισμό” του Πούτιν; Ο Κύριλλος πρώην Πράκτορας (σαν τον Πούτιν και τόσους άλλους υψηλά ιστάμενους) της KGB που γρήγορα έγινε δισεκατομμυριούχος (και τώρα έπαψε να συμπεριλαμβάνεται στις κυρώσεις των Δυτικών χάρη στον φίλο του Όρμπαν, πρόεδρο της Ουγγαρίας)!
Έτσι με πλήρη συμμόρφωση με “χριστιανικές αξίες”(!) ο Πούτιν προχώρησε στην κλοπή και της Κριμαίας από την Ουκρανία μα και άλλες περιοχές νοτιοανατολικά της χώρας! Έτσι στις 14 Μαρτίου εκδόθηκε ανακοίνωση προς υπεράσπιση της Κριμαίας λέγοντας πως εκεί είναι και η Χερσώνα όπου βαφτίστηκε ο πρίγκιπας των Ρους Βλαδίμηρος (ο άγιος) μα και οι τάφοι των Ρώσων στρατιωτών που έφεραν την Κριμαία στη Ρωσική Αυτοκρατορία, δηλ. το 1774, από τους Οθωμανούς και η Μεγάλη Αικατερίνη την έκανε περιφέρεια Oblast το 1784 (για να ακυρωθεί από τον τσάρο Παύλο το 1796). Οπότε οι Ρώσοι την άρπαξαν από άλλους, ενώ νωρίτερα οι Οθωμανοί την άρπαξαν από Γενοβέζους και νωρίτερα από το Χανάτο των Τατάρων και νωρίτερα τη Χρυσή Ορδή (Μογγόλοι) 1238- 1449.
Ο Βλαδίμηρος λεγόταν Volodymyr/Valdemar του Κιέβου και τότε η Μόσχα και η μεταγενέστερη Ρωσία δεν υπήρχαν! Οι Ουκρανοί του Κιέβου, οι Ρους του Κιέβου κατέλαβαν την Κριμαϊκή Χερσόνησο (και Χερσώνα) από τους Βυζαντινούς το 988!
Οπότε ο Πούτιν και οι εθνικιστές ψευδολάγνοι δεν έχουν καμία ουσιαστική μαρτυρία πριν το 1774 πως η Κριμαία, αρχικά μια ελληνική αποικία, ανήκε στην αρπακτική ρωσική αυτοκρατορία: ήταν κλεμμένη! Και όταν αργότερα, στις 4 Νοεμβρίου 2016, ο Πούτιν πρωτοστάτησε στα αποκαλυπτήρια του Μνημείου του Αγ. Βλαδίμηρου με το άγαλμα 17 μέτρα ύψος στη Μόσχα, δεν ανέφερε, φυσικά, πως η Μόσχα δεν υπήρχε στην εποχή εκείνη (πρωτο-αναφέρεται ως μικρή εμπορική κοινότητα το 1147!) ούτε πως οι Ουκρανοί είχαν στήσει ένα άγαλμα (μικρότερο) στο Κίεβο το 1853! Ο Igor Girkin, συνταγματάρχης στη Ρωσική στρατιωτική αντικατασκοπία (GRU) έμεινε δυο βδομάδες (Ιαν-Φεβ 2014) στο Κίεβο, μετά, ως φαίνεται, ζύγισε την κατάσταση και σύστησε στο Κρεμλίνο να εισβάλει στην Ουκρανία και να τη διαμελίσει. Έτσι παρουσιάστηκε η νέα πολιτική του Κρεμλίνου: (α) η Ουκρανία να γίνει ομοσπονδία για τους υποτιθέμενους καταπιεσμένους Ρώσους στα νοτιοανατολικά εδάφη, (β) να προσδιοριστούν ως φασίστες οι εχθροί της εισβολής, (γ) η εισβολή να θεωρηθεί αναγκαία για έναν εμφύλιο στην Ουκρανία οργανωμένο από τη Δύση που φθονούσε τη Ρωσία.
Όντως οι Ουκρανοί από τότε, αρχές Φεβρουαρίου 2014 στιγματίστηκαν ως νεοναζί φασίστες που υπό την καθοδήγηση των Δυτικών αμαρτωλών εξόντωσαν τους ρωσόφωνους αγνούς πατριώτες οι οποίοι ζητούσαν τη βοήθεια του Ρώσου ηγέτη “λυτρωτή” Πούτιν! Και οι Ρώσοι έσπευσαν στην πρόσκληση και στις 27/2/14 κατέλαβαν αεροδρόμια, κυβερνητικά κτήρια, ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς (μερικοί ήδη μετέδιδαν μόνο ρωσική προπαγάνδα) και αναμεταδότες, απέκλεισαν ουκρανικές στρατιωτικές βάσεις, καθαίρεσαν νόμιμα εκλεγμένους αξιωματούχους και στη θέση τους εγκατέστησαν φιλόρωσες μαριονέτες.
Τότε δεν υπήρξε ούτε καν “ειδική στρατιωτική επιχείρηση”. Οι νεκροί Ρώσοι στρατιώτες αποκρύβονταν σε μια μεγάλη συγκάλυψη, όπως και τώρα. Οι Ρώσοι θεωρήθηκαν και παρουσιάστηκαν “λυτρωτές”. Η δημοτικότητα του Πούτιν εκτοξεύτηκε σε ουράνια και μυστικιστικά ύψη. Ένας νέος Βλαδίμηρος έφερε την Κριμαία στη Μητέρα Ρωσία, διαλαλούσε η νέα προπαγάνδα, ενώ οι Ρώσοι ήταν αρχικά Σλάβοι από τους Ουκρανούς του Κιέβου ανάμικτοι με Βίκινγκ και Μογγόλους κι εμφανίζονται στον χάρτη το 1245 κι έπειτα!
Στις 26 Μαρτίου 2014 η Ρωσία, μια ξένη κατακτήτρια δίχως καμιά δικαιοδοσία στην Ουκρανική Κριμαία, εκτός από την κατίσχυση των όπλων, με σφαγές και φυλακίσεις αντι-Ρώσων, επέβαλε ένα άθλιο δημοψήφισμα στο οποίο οι πολίτες κλήθηκαν με κάθε είδους διαφημιστικό μέσο να επιλέξουν ανάμεσα στους Ναζί Ουκρανούς και στους πάναγνους χριστιανούς Ρώσους.
Το δημοψήφισμα που οργανώθηκε από μια δύναμη κατοχής (δίχως ανεξάρτητους επιθεωρητές, μάλιστα) δεν νομιμοποιεί καθόλου την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία. Διότι, δεν ήταν η Ρωσία η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση. Επιπλέον, δεν μπορεί να επικαλείται το δικαίωμα αυτοδιάθεσης σε έναν ξένο λαό και να το αρνείται σε λαούς που ήταν στη δική της επικράτεια όπως οι Τσετσένοι ή αλλού, όπως στο Κόσσοβο, όπου ήθελε να επικρατήσουν οι Σέρβοι, φίλοι της Ρωσίας. Μην ξεχνάμε πως και το 1991 και το 1994 και το 2006 η Ρωσία επίσημα αναγνώρισε τα σύνορα της Ουκρανίας συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας!
Μα το δημοψήφισμα ήταν αισχρότατη απάτη διότι το ψηφοδέλτιο θα επικύρωνε την κατάληψη από τη Ρωσία είτε ψήφιζες ΝΑΙ είτε ΟΧΙ. Διότι η μια επιλογή ήθελε άμεση ενοποίηση με τη Ρωσία και η άλλη ήθελε την αυτονομία της κυβέρνησης της Κριμαίας που είχε εγκατασταθεί από τους Ρώσους εισβολείς η οποία θα αιτούσε την προσάρτησή της στη Ρωσία!
Η άλλη ελεεινή άποψη ήταν πως τα επίσημα νούμερα έδειχναν συμμετοχή στη ψηφοφορία κατά 90% με σχεδόν όλοι να θέλουν άμεση προσάρτηση και μάλιστα στη Σεβαστούπολη το αποτέλεσμα ήταν 123%.
Μα πληροφορίες που διέρρευσαν από τη ρωσική προεδρική διοίκηση έδωσαν μόλις 30% του πληθυσμού να είχε ψηφίσει και οι επιλογές ήταν σχεδόν ίσες, 50% για κάθε άποψη.
Οι Ρώσοι κάλεσαν μερικούς ακροδεξιούς Ευρωπαίους όπως η Μαρίν Λεπέν και ο Aymeric Chauprade από το Front National της Γαλλίας που αποδέχτηκαν το αποτέλεσμα. Η δε πουτινική κυβέρνηση εξέφρασε τις ιδιαίτερες ευχαριστίες της στη Γαλλία!
