Έχουν περάσει 70 έτη, δηλαδή τρεις γεμάτες γενιές, από τότε που η Ινδία απέκτησε την ανεξαρτησία της από τους Βρετανούς (Αυγ. 1947). Ωστόσο πολλοί Ινδοί πολιτικοί μα και διανοούμενοι ή επαγγελματίες θεωρούν πως οι Βρετανοί φταίνε για τα τωρινά δεινά της Ινδίας.
Αναμφίβολα, οι Βρετανοί με το έτσι θέλω έκαναν αποικία τη μεγάλη αυτή χώρα, το διαμάντι του στέμματός τους όπως την έλεγαν, και την κράτησαν με τη βία των όπλων. Αναμφίβολα, κατέστρεψαν και παρεμπόδισαν την ανάπτυξη της βιομηχανίας βαμβακοϋφαντουργίας στην Ινδία, για να αναπτυχθεί η δική τους. Αναμφίβολα, εκμεταλλεύτηκαν για δικό τους όφελος πολλούς φυσικούς πόρους και πολλοί αισχροκερδείς επιχειρηματίες, επίσης, εκμεταλλεύτηκαν τις ευκαιρίες να πλουτίσουν εις βάρος των Ινδών. Υπήρξαν επίσης αξιωματούχοι στον στρατό, στη δικαιοσύνη και στη διοίκηση που φέρθηκαν απαξιωτικά ή και καταπίεζαν τους ντόπιους.
Μα υπήρξαν κι εξαιρετικοί διοικητικοί που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αναπτυχθούν τα ινδικά συμφέροντα και να εγκαταλειφθούν άχρηστα παρωχημένα έθιμα. Ενώ ακαδημαϊκοί έσωσαν πολλά χειρόγραφα και προώθησαν τη μελέτη αρχαίων κειμένων και νομικά προσάρμοσαν νέους νόμους στους παραδοσιακούς, όπως αυτούς του ΜANU.
Γενικά, οι Βρετανοί άσκησαν τον σνομπισμό τους, θεωρώντας τους Ινδούς υποδεέστερους, που χρειάζονταν βοήθεια για να ξεφύγουν από την καθυστερημένη κουλτούρα τους, χρειάζονταν να εκχριστιανιστούν και να εκπολιτιστούν στην Δυτική ευρωπαϊκή κουλτούρα. Και αυτό ήταν μάλλον εγκληματικό. Μα συγχρόνως κατήργησαν ορισμένα βάρβαρα έθιμα, κυρίως όσον αφορά το στάτους των γυναικών.
Κάθε κουλτούρα έχει στοιχεία που είναι ηθικά επιλήψιμα, ουδέτερα και καλά. Και οι Βρετανοί κατήργησαν μερικά κακά στοιχεία.
Υπήρχε η φοβερή συνήθεια του Σατή, δηλαδή η χήρα κάποιου να καίγεται ζωντανή στην πυρά που καιγόταν το πτώμα του συζύγου της. Μερικές γυναίκες το έκαναν από καθήκον. Μα οι περισσότερες αναγκάζονταν να το κάνουν από την οικογένεια. Το απάνθρωπο έθιμο βασιζόταν στην ιδέα πως η γυναίκα όφειλε να είναι πάντα με τον σύζυγό της. Στις Ινδικές γραφές λέγεται πως η γυναίκα ανεβαίνει στην πυρά συνοδευόμενη από έναν άντρα της οικογένειας (γιο, αδελφό, κουνιάδο, κ.λπ.) μα επίσης κατεβαίνει προτού ανάψουν τα ξύλα!
Οι Βρετανοί το κατήργησαν διά νόμου στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα.
Υπήρξε έντονη διαμαρτυρία από Ινδούς και μάλιστα Βραχμάνους μα αυτό δείχνει μόνο πόσο είχαν ξεπέσει από τη γνήσια Παράδοσή τους.
Το 1856 θεσπίστηκε ο νόμος που επέτρεπε στη χήρα να ξαναπαντρευτεί αν το ήθελε – κάτι που απαγορευόταν προηγουμένως.
Το 1870 θεσπίστηκε άλλος νόμος που απαγόρευε τη θανάτωση των θηλυκών βρεφών, διότι θεωρούνταν υποδεέστερα τα κορίτσια από τα αγόρια και βάρος για την οικογένεια! (Η πρακτική της δολοφονίας συνεχίζεται ακόμα και σήμερα, σε κάποιο βαθμό. Ή τα κοριτσάκια πωλούνται και καταλήγουν σε πορνεία!)
Μία άλλη απάνθρωπη συνήθεια στην ινδική κοινωνία ήταν η πρακτική των ανδρών να κάνουν σεξ με μικρά κορίτσια, ακόμα και κάτω των 10 ετών! Δεν υπήρχε καμία πρόνοια για την παρεμπόδιση αυτής της φοβερής και ευρέως εξαπλωμένη συμπεριφοράς.
Το 1891 οι Βρετανοί θέσπισαν τον νόμο Αge of Consent (Ηλικία Συναίνεσης) που απαγόρευε στους άνδρες να κάνουν σεξ με κορίτσια κάτω των 12 ετών.
Επαναλαμβάνω, το ότι οι Βρετανοί θέσπισαν τέτοιους νόμους δείχνει πως πράγματι ενδιαφέρονταν για την ινδική κοινωνία. Δείχνει επίσης το επίπεδο βαρβαρότητας στο οποίο είχαν ξεπέσει οι Ινδοί: να καίνε ζωντανές τις χήρες γυναίκες, να σκοτώνουν τα βρέφη τους, να βιάζουν κοριτσάκια.
Ήταν μια τρομερή στρέβλωση των ηθικών κανόνων που υπήρχαν στην αρχαία Παράδοση για την πνευματική ανάπτυξη. Μα οι βραχμάνοι βαθμιαία, τυφλωμένοι από την επιθυμία για τη δική τους προσωπική καλοπέραση, διαστρέβλωσαν τις παραδόσεις έχοντας την αυθεντία της κάστας που τους χάριζε το παραδοσιακό κοινωνικό σύστημα. Ενώ το λειτούργημά τους έπρεπε να είναι η καθοδήγηση και ανύψωση των ανθρώπων.
