1. Θα μπορούσε ίσως ο κ. Τσίπρας από θρασύδειλος κοπρίτης μιας αντιπολίτευσης του 4% να είχε μετεξελιχθεί σε πραγματικό πρωθυπουργό.
Δεν το κατόρθωσε. Ευθύς εξαρχής έδειξε πως ήθελε να κυβερνά κομματικά και ανεύθυνα – με σταθερό στόχο τον πλήρη έλεγχο της χώρας. Ήδη με το δημοψήφισμα της μιας εβδομάδας καταπατήθηκε το Σύνταγμα που απαιτεί 30 ημέρες! Νόμος για τους αριστερούς είναι ο ετσιθελισμός του ηγέτη τους!
Αποποιήθηκε την ευθύνη του να παίρνει δύσκολες αποφάσεις ως Έλλην πρωθυπουργός. Αντί ο ίδιος να πει ΟΧΙ στους Θεσμούς, ή να παραιτηθεί ως ανίκανος και να ακολουθήσουν εκλογές, κάλεσε με δημοψήφισμα τον λαό να παίξει το παιχνίδι του, ενώ ο ίδιος θα τους προτρέπει να πουν ΟΧΙ, και θα παραμείνει άθικτος στον θώκο του για να επιβάλει τη μονοκομματική του «δημοκρατία» σταδιακά στη χώρα μας. Και αργότερα θα λέει στον λαό –«Δική σας η επιλογή»!
2. Ήδη πριν τις εκλογές ψευδόταν ασύστολα με υπερφίαλες υποσχέσεις που γνώριζε πως δεν θα μπορούσε ποτέ μια δική του κυβέρνηση να υλοποιήσει. Εξωφρενική εξαπάτηση. Η ψευδολογία ήταν και είναι το ψωμοτύρι του!
Για 5 μήνες ψευδόταν πως αυτός ή τα τσιράκια του έκαναν «διαπραγματεύσεις», σκληρές, παλικαρίσιες, αξιοπρεπείς, και διαβεβαίωναν κάθε τόσο πως όπου νάναι φθάνει η συμφωνία! Εξάντλησαν μέχρι σιχαμάρας τους Ευρωπαίους με ασάφειες, κοροϊδίες και παλινωδίες και μόνο μέσα στον Ιούνιο παρουσίασαν ένα σχέδιο με κοστολογήσεις που όμως βάρυνε στη μεριά της φοροείσπραξης και όχι της περικοπής δαπανών. Η παράταση αυτή βύθισε την οικονομία της χώρας σε νέα βαθιά ύφεση.
Εξαπάτησε τον Juncker λέγοντάς του πως θα πληρώσει τη δόση ΔΝΤ Ιουνίου στην ώρα της αλλά το επόμενο πρωί τη μετάθεσε στο τέλος του μήνα, γνωρίζοντας πως δεν θα την πλήρωνε!
Ψέματα έλεγε και στους Ευρωπαίους ηγέτες τις τελευταίες μέρες, ενώ είχε ήδη πάρει (ίσως πριν από έναν μήνα) την απόφαση για δημοψήφισμα, ή, όπως διαφαίνεται, για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Και στον κ. Θεοδωράκη έλεγε ψέματα όταν υποσχόταν πως αν δεν γίνει συμφωνία θα γίνουν εκλογές!
Εξαπάτησαν τους πάντες τα τσιράκια του κ. Τσίπρα με τον γνωστό προσφιλή τρόπο των αριστερών!
3. Εξοργίστηκε ο ίδιος και αποχώρησε, όπως έμαθα, όχι επειδή η πρόταση των δανειστών ήταν καταπιεστική για τον λαό, αλλά γιατί ήταν καταπιεστική για τον Σύριζα των τσιπριστών. Διότι οι δανειστές ήθελαν να ελέγχουν μηνιαία τον τρόπο που θα ξοδεύονταν τα λεφτά τους και την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που θα είχαν συμφωνηθεί.
Είναι φυσικό να μην ήθελε έλεγχο, πρώτον για να δείξει στους οπαδούς του πόσο λεβέντης είναι και δεύτερον για να ξοδέψει τα δανεικά όπως το κόμμα θέλει – δίχως όμως μεταρρυθμίσεις!
(Ας σημειωθεί πως η μη τήρηση συμφωνιών ήταν έντονο γνώρισμα του Στάλιν και κάθε αριστερού ηγέτη.)
Δοκίμασε όλα τα κόλπα για να πετύχει τον σκοπό του να έχει πάμφθηνη χρηματοδότηση από τους κουτο-Ευρωπαίους για την κομμουνιστοποίηση της Ελλάδας. Με την αστάθεια και την ψυχοπάθειά του, τις παλινωδίες και τα τρεχάματά του, το φλερτάρισμα με τη Μόσχα, την άξεστη συμπεριφορά του, τις συναισθηματικές πλην ρηχές ρητορείες του και άλλα τεχνάσματα πέτυχε μόνο να αποξενώσει τη χώρα του από όλους τους παραδοσιακούς φίλους της.
4. Το μόνο που δεν δοκίμασε ήταν να καλέσει τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα της χώρας μας σε συνεννόηση και συνεργασία για πραγματική συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους του.
Δεν το έκανε διότι ήθελε απόλυτη, μονοκομματική εξουσία πάσει θυσία.
Δεν μπορούσε να καταλάβει πως οι Ευρωπαίοι δεν θα ενέδιδαν στις ανόητες βλέψεις του ακόμα κι αν κατάφερνε να παρασύρει το 80% των ψηφοοφόρων να δηλώσει ΟΧΙ στην Ευρωζώνη;
Μάλλον ενδιαφερόταν μόνο να έχει μια έστω νοθευμένη νομιμοποίηση για τον βαθύτερο πόθο του Σύριζα – GREXIT.
Και σε όλα αυτά ξεχνιέται το βασικό γεγονός πως είναι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις που, λόγω κρατικών παράλογων δαπανών, συνήψαν τα δάνεια που έφεραν τη χρεοκοπία και πως το χρέος αυτό δεν παραγράφεται.
Παραγράφτηκε μόνο η αξιοπιστία της Ελλάδας χάρη σε δειλούς απατεώνες.
