Πέρασε και ο Αύγουστος, όπως κάθε μήνας, μαζί με τις δικές του ιδιαίτερες επετείους και αναμνήσεις. Φέτος μας αφήνει τις πολύ δυσάρεστες μνήμες πυρκαγιών – όχι μόνο στη χώρα μας ή μόνο στη μεσογειακές χώρες, μα και σε ολόκληρο τον κόσμο σαν σηματοδότηση μιας απαράβλεπτης κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη.
Έτσι πέρασε και η 23η Αυγούστου, επέτειος από το 1989, οπότε οι 3 χώρες της Βαλτικής άρχισαν να τινάζουν από πάνω τους τις αλυσίδες του σοβιετικού κομμουνισμού.
Ένα εκατομμύριο άνθρωποι της Λιθουανίας, 700.000 της Εσθονίας και 600.000 της Λετονίας έκαναν μια συνεχόμενη αλυσίδα μήκους 675,5 χλμ. σε διαμαρτυρία για τη Σοβιετική καταπίεση και το αυταρχικό κομμουνιστικό καθεστώς που επέβαλε η Μόσχα από την εποχή του ΠΠ2.
Στα επόμενα 2 έτη και οι τρεις χώρες κήρυξαν την ανεξαρτησία τους (καθώς και άλλες 11 στη Σοβιετική Αυτοκρατορία) και σύντομα έγιναν αναπτυσσόμενα μέλη τη ΕΕ. Και στις τρεις ο κομμουνισμός απαγορεύεται διά νόμου! (Πρέπει να είναι βλάκες ή φασίστες οι Βαλτικοί για να μην αναγνωρίζουν, όπως οι Έλληνες αναρχοαριστεροί, τα μεγάλα πλεονεκτήματα του κομμουνισμού που είχαν επί 50 συναπτά έτη!)
Το παράδειγμά τους μιμήθηκε η Ουκρανία το επόμενο έτος, με μια ανθρώπινη αλυσίδα μήκους 770 χλμ. – η οποία όμως δεν επέδειξε την ίδια σταθερή δημοκρατική ανάπτυξη στους κόλπους της ΕΕ.
